Soğuk bir kasım akşamı saat onu gösteriyor belki de. soğuktan titreyen bedenim hala seni beklemek için direniyor keskin rüzgara. Ellerimi ısıtmanı beklemek ısıtıyor tüm içimi. Sana yanarak üşüyorum bende. Birden hava gürüldüyor sanki birşey der gibi birşeyleri haber veriyor bana. Aldırmamak ilk defa çekici geliyor sanırım. Karanlıkta bile gözüm çarpıyor maviliğine, yaklaşıyorum adım adım ölümüme. Bekliyorum ağzından dökülecek herşeyi. bilmiyordum ki oysa cümlelerinin hançer halini. Kana bulanacak olan kalbime koydum elimi. kokunla hızla çarpmaya başladı. Durmaksızın...
Karanlıktı etraf, bir kaç ışık vardı belki. son cümlenle siyaha boyadın heryeri. Beyazım kalmadı, ellerimden kaydı tüm renkler. Yıkılışıma şahit oldum. dizlerimin üzerinde ki güçsüz bedenime... ve sen arafta bir yerde, gözlerimi kapattım yokluğuna. Bi an olsun araladım küçük göz bebeklerimi gidişini gördüm. tek damla aktı senin için. "ben sana üşürken sen kime titredin ki"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağı Misali
PoesíaAklımızdan geçip duygularımıza karışan ama ağzımızdan çıkmayan her kelime için yazılan denemelere, şiirlere ev olsun. ben, denizin fısıltısına kulak vererek, gökyüzünün sırrını çözerek, yıldızların gülümsemelerini izleyerek içimdeki fırtınanın somu...
