Fırtınaların rüzgarla dans ettiği sokaklarda çığlık çığlığa savrulan yağmur damlaları yüzüme çarpıyor. Şiddetinden ödün vermeyen gökyüzü kızar gibi bir sesle uyarıyor beni. Ne düşünmemi istiyor acaba bulutlar ? Daha çok montuma sarılıp yürümeyi düşününce sanki duymuş da bana dur diyor edasıyla fısıldıyor ay.
Şarkı gibi geliyor herşey. Sanki birazdan o en güzel rüyalarımdan uyanacağım yine o sessiz evimde ıssız odamda sensiz yatağımda kokun olmayan yastığıma daha sert sarılmış şekilde sıçramış korkuyla bakıyor olacağım. Korkma sebebim rüyam değil de yokluğun olacak ve içimde fırtınalar kopacak bu sefer. Rüya değil, gerçeğin yüzü bu hava. Başbaşa kaldığım gökyüzü, dondurucu rüzgar...
Çok garip dışarıda kar havası içimde yangın...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağı Misali
PoetryAklımızdan geçip duygularımıza karışan ama ağzımızdan çıkmayan her kelime için yazılan denemelere, şiirlere ev olsun. ben, denizin fısıltısına kulak vererek, gökyüzünün sırrını çözerek, yıldızların gülümsemelerini izleyerek içimdeki fırtınanın somu...