Uzak bir şehri düşünürsün, hemde onun da senin gibi düşünmesini beklerken.
Bu düşünce boğar seni ve aynanın derinliklerine götürür.
Tüm kalabalıklar anlamsız gelir;
nerede duracağı belli olmayan bir otobüstesin sanki.
Sıra sıra ter ve acı kokan insanlar dizilmiştir önüne.
Bilmiyorsundur da artık düşlerini
sadece o ve sen...
Ve de hayalde olsa şehrin donmuş görüntüleri...
bilmiyorsundur, bildiğin tek şey o ve sen...
