Moving Forward

Chapter 11

----*sorry for any mistakes/ errors*----

CHAPTER 11

----------------------------------------

Third Person's P.O.V

Ilang linggo na ang lumipas at nagpapasalamt si Jermaine sa Diyos ay hindi na gaanong masakit ang nararamdaman niya ngayon kahit nanduon parin.

Binuksan niya ang pintuan ng bahay. Nakuha ng telepono niya ang kanyang atensyon. She sighed after reading it. Still the same message na humihingi ng kapatawaran at gusto niyang magkabalikan ulit sila ni Jermaine.

Katulad din ng dati, isinawalang bahala lang ni Jermaine ang mga mensaheng iyon ni George.

Now adays, kasama lang ni Jermaine ang kanyang best friend na tumutulong sa kanya upang malimutan si George.

Jermaine gazed at the window of her room and saw that the sun is shining brightly. She thought of going for a short walk in town. She went down to the door, aalis na sana siya ng makita niya si Tridge nakaupo sa labas.

Jerm: "Tridge?"

Tridge: "Hey Jerm. :)"

Jerm: "Bat andito ka? Napaka-aga pa?"

Tridge: "Oh you know, just sitting down."

Jerm: "I can see that. Bakit hindi ka man lang kumatok?"

Tridge: "I thought you're still asllep. I dont want to disturb you."

Jerm: "Halika nga. Pasok."

The two of them went upstairs to get some drinks on the fridge. Pumunta sila sa sala at nagkwentohan. May napansing album si Tridge at kinuha niya ito ay binuklat.

Tridge: "Are these your old photo's?"

Jerm: "Yup, nung high school and college."

They spent the whole morning laughing and just reminiscing their old memories.

Nang sa huling pahina ng album bigla nalang napatahimik ang dalawa. Litrato ni Tridge at ni Rhea, ang ina ni Trill.

Jerm: "Okay ka lang?"

Tridge: "Oo naman. Ito paki balik."

Inabot ni Jerm ang album at binalik ito sa kung saan nila ito kinuha.

Tridge: "Kahit aksidente mang nangyari si Trill hindi ko pinagsisihan yun. Minahal ko rin naman si Rhea."

Jerm: "If I knew that things will end up like this, I would've stolen you away from her."

Pagbibiro ni Jerm at tumawa naman silang dalawa. Pagkatapos nun ay tumahimik lang ang dalawa. Jermaine felt something warm is getting closer to her, she thought maybe it was just the heat outside pero nang tumingin siys kay Tridge, she saw his face leaning closer to her.

Nakita niyang may iba sa mga mata ni Tridge. Unti-unting nagkalapit ang kanilang mga mukaha, Jermaine's heartbeat then grows faster. Alam na niya ang susunod na mangyayari pero hindi niya mapigilan ang sarili.

Ilang inches lang ang layo ng mukha nila sa isat-isa.

Gagawin ko ba to? 

Pagtatanong ni Tridge sa sarili habang nakatitig sa mga labi ni Jermaine. Sobrang lapit na talaga ng mga mukha nila ng tumunog ang telepono ni Jermaine.

Tridge then frowned and held Jermaine's hands. Nakita niyang kinagat ni Jermaine ang kanyang labi,

Is she frustrated?

Pagatatanong ni Tridge.

Sinagot naman ni Jermaine ang tawag.

Sinabihan siya ni Jermaine na may pupuntahan lang ito at kailangan na niyang umalis. They said their goodbyes and hugged each other.

-----------

Jermaine's P.O.V

Sunday   2:54 PM

Days passed after that incident, Tridge was sending me morning text as usual like there was nothing awkward happened.

Sunday afternoon and here I am just lying in bed while staring at the ceiling. The images of that moment keeps running through my mind. Then suddenly the thought of feeling Tridge's soft lips appeard on my mind.

"AAAAAAAAAAAARRRGGGGGHHHHHH!!!!!"

Nagsisisigaw na ako dito.

"Dapat hindi nalang tumawag si Andy nun! Sayang talaga! aaaargh ano bang pinag-iisip ko, Best Friend ko si Tridge. -___-" buti nalang at hindi natuloy."

Im still confused, frustrated at the same time, i misses the chance of kissing him.

------

I decided na magtugtog nalang ng piano pero kahit anong gawin ko, hindi talaga mawala sa isip ko.

Biglang tumunog ang cellphone ko at binasa ko ang mensahe, galing sa kanya. Napangiti nalang ako.

Hey Jerm. Mamaya nasa bar ako. Papanoorin kita, ako nang maghahatid sayo. Be sure to play well tonight. <3 :]

I couldn't suppress a smile and a giggle after reading his text. Kinilig ako.

Atlast nakapag-concentrate na rin ako. After i played few pieces nagbihis na ako at lumabas na upang hintayin si Tridge. After some time dumating na siya and he greeted me.

Tridge: "Ready?"

Me: "Yup :)"

Tridge: "Jerm tungkol kahapon."

Me: "Alam ko. Ano ka ba. Tara na nga, ihatid mo na ako."

Nag drive na si Tridge patungong bar. Pagdating namin ay marami nang tao. Umakyat na ako sa stage at nagsimula nang magtugtog. Makaraan ang dalawang oras, finally nakapag-break na rin ako.

Agad akong pumunta sa table na kung saan umuupo si Tridge.

Tridge: "That was good."

Me: "Well you told me to play well tonight. So I did :)"

Tridge: "Jerm gusto ko lang sabihin sa iyo, yung tungkol sa muntikang hal. . ."

Naputol ang sinasabi ni Tridge ng biglang may nagsalita sa likuran ko. Si Dianne,

Dianne: "Ahm excuse me Jerm, may naghahanap sa iyo."

Jermaine: "Sino naman?"

Dianne: "Nasa employee's room siya. Dun na lang daw siya maghihintay."

Jermaine: "Okay. Salamat Di. Tridge alis muna ako."

Tridge: "Okay .."

I walked inside the room and I was frozen stiff as I looked at him. 

George: "Hey Jerm."

------------------------

/Mr.Pasaway hahah. Nagbabalik :/ tsk3