Moving Forward

Chapter 13

----*sorry for any mistakes/ error*----

CHAPTER 13

--------------------------------------------

Tridge's P.O.V

I slowly leaned my face to hers, but stoped a few inches. It would be just so unfair if I kiss her while she's sleeping.

Maingat akong tumayo mula sa kama upang hindi ko siya magising. Lalabas na sana akong ng magsalita siya,

"Tridge"

Kinakabahan ako, gising na pala siya ng muntik ko siyang halikan. Lumingon ako pero napatawa ng malaman kong tulog pa pala. She's dreaming of me huh?

I''ll see you later Jerm.

--------------

Jermaine's P.O.V

Hapon na nung magising ako. Hinanap ko sa kama si Tridge ngunit wala na siya doon. I felt the feeling of loneliness again. I sat up then sighed deeply, alam kong hindi naman palagi nasa tabi ko si Tridge. I knew its time to stop relying on him. Time to let go and start something new.

I called Andy at sinabihan ko siya sa plano kong pag-alis ng bansa. Pinayagan naman niya ako. I made some other phone calls, and booked a flight going to Boston. Nandoon kasi tumitira ang nakakatanda kong kapatid kaya bibisita muna ako doon. I dont know how long akong mawawala but I'm definitely going to take all the time I needed.

Hindi na ako nag-abala pang sabihan si Tridge sa aking pag-alis. Kaya nagpatuloy na ako sa pag-iimpake. Habang kinukuha ko ang mga damit ko, may nakita akong isang photo album sa ibaba ng mga damit. As I flipped the pages, nakita ko ang mga litrato namin ni Tridge noong College pa lang kami.

Naalala ko tuloy yung pangako namin sa isat-isa na Walang iwanan. Tumulo ang luha ko ngunit pinagpatuloy ko na ang pag-iimpake.

Im sorry Tridge, I wouldn't be able to keep my promise any longer.

 

The sun was almost setting down ng matapos ako sa pag-iimpake. I still have few more hours before going to the airport kaya may pupuntahan muna akong lugar bago ako tuluyan ng lilisan.

------------------------------

Tridge's P.O.V

Makulimlim na nang makaupo ako sa sofe. Katatapos ko lang magluto ng pang hapunan namin ni Trill. Nanddon lang siya sa kwarto niya nanunuod ng palabas sa TV.

Medyo tahimik ang bahay ngayon, kakausapin ko nga si Trill.

Umaykat ako sa taas at nadatnan siyang pinaglalaruan ang kanyang mga action figures.

Tridge: "Son? Can we talk for a while? Daddy's bored."

Trill: "Sure dad."

Tridge: "What do you think about tita Jerm? Is she beautiful."

Trill: "Well she she is dad. Why? You like her?"

Tridge: "What if daddy is? Will you get mad?"

Trill: "No dad silly. Tita Jerm is a total chick."

Tridge: "I love your tita Jerm trill."

Trill: "Well why aren't you together? You leave her alone in the house, she's lonely."

Tumayo na ako at dali-daling kinuha ang susi ng kotse upang puntahan si Jerm. Nakiusap muna ako sa kapatid ko na alagaan muna si Trill habang wala ako.

Tridge: "Hey bro, can you watch Trill again for me? I'm going to talk to Jerm. I need to tell her something important."

Him: "You're finally going to tell her? Dont worry ako na ang magbabantay kay Trill."

I hugged my brother, he is so supportive.

I quickly drove to Jermaine's place and notice that the lights were off. Bumaba agad ako at kumatok ngunit walang sumagot. Kumatok ulit ako ngunit ganoon pa rin walang sumagot.

Kinuha ko ang cellphone at tinawagan si Jermaine pero hindi naman niya sinasagot ang mga tawag at text ko. I tried to call her a few more times but still no answer.

Baka naman nag da'drive yun ngayon? O Baka nasa Bar. Tama pupunta ako run.

Tridge went back to his car and drove to the Bar.

Pagkapasok na pagkapasok ko, nakita ko si Andy.

Tridge: "Andy alam mo ba kung nasaan si Jerm? Kanina pa ako tawag ng tawag ngunit hindi naman niya sinasagot."

Andy: "She's on leave right now. Magbabakasyon daw muna siya sa Boston doon kasama ang ate niya. Didn't she tell you?

Pagkatapos kkong marinig ang mga iyon para akong binuhusan ng isang truck ng ice. Bakit hindi sinabi ni Jerm sa akin na aalis pala siya?

Tridge: "Wala siyang sinabi sa akin."

Andy: "Alam mo puntahan mo na siya sa airport ngayon at baka makita mo pa siya."

I then hurriedly ran back to my car and drive quickly as I could to the airport.

20 more minutes at lilipad na ang airplane na sasakyan ni Jermaine. Malapit na sana ako sa airport ng biglang traffic.

I gripped at the wheels TIGHTLY and waited.

I've been waiting for almost 11 minutes now but still not moving. Nawalan na ako ng pag-asa, hindi na ako makakaabot sa kanya. 

Makaraan ang isang oras bago pa lumuwag ang daanan. Nagpasya akong umuwi nalang, sa pangalawang pagkakataon hindi ko nasabi sa kanya kung gaano ko siya kamahal. Talaga bang pinaglalayo kami ng tadhana? Ngayon hindi ko alam kung gaano siya katagal doon, hindi rin naman maaring puntahan ko siya doon dahil kay Trill.

Pauwi na ako ng bahay ng mapansin ko ang daan patungo sa paboritong tambayan namin ni Jerm.

I parked and got out of the car, I wiped the tears away. Pain was still in my heart.

Bakit ba pinaglalayo kaming dalawa? Matatanggap kong hanggang kaibigan lang pero ang malamang wala siya sa piligid ay hindi ko makakaya.

Naglakad ako malapit sa lawa, I can see the leaves of trees swaying and birds flying.

My heart stop as I saw the person standing right there looking at the lake.

--------------------

/The end is near guys. HUHUHUHU I'm criyng na, I wont sleep until matapos ko ito.

Sana magustuhan niyo.