Britt POV
Ik pleur mijn koffer in de auto en ga naast Link achterin zitten. "Kom op jongens, we gaan naar het vliegveld." zegt mama. Vandaag is de dag dat we voor het eerst naar Amerika gaan. We gaan naar wat huizen kijken en een school. Ik heb op internet gekeken naar de huizen in Amerika en ze waren allemaal echt supermooi en groot. "Hoelang moeten we rijden?" vraagt Henk. "Ongeveer anderhalf uur" zegt hij terwijl hij de auto start en achter de auto van Nienke's ouders aanrijd. Als we op de snelweg zijn pak ik mijn mobiel en zet 3G aan. Ik ben wel echt blij dat ik met mijn beste vriendin naar Amerika ga en niet allen. Het is veel leuker om samen te gaan en we kunnen ook gewoon Nederlands, wat best geinig is omdat die mensen er dan niets van kunnen verstaan. De auto stopt met een snelle beweging. Mijn vader begint te vloeken op een auto voor zich en toetert. Mijn moeder kijkt achterom om te kijken of we nog leven. Ze glimlacht, ik steek mijn duim op. Mijn mobiel trilt en ik zie dat Nienke me een appje heeft gestuurd.
Nienkeee: Leven jullie nog?
Ik: Ja, we zijn helemaal okey ;)
Nienkeee: We zijn nog niet eens 10 minuten aan het rijden en het gaat nu al fout!
Ik: AUTORIJDEN GAAT FOUT
Nienkeee: Jaa inderdaad xD
Nienkeee: Joost is een heel verhaal aan het vertellen :( het is echt doodsaai
Ik: Hahah, mijn broer slaapt denk ik..
Ik: ja hij slaapt
Nienkeee: Dan slaapt jou broer snel mwoan
Ik: ja mwoan
Ik: ik heb echt geen zin meer om nog langer in de auto te zitten. We moeten zometeen ook al een mega lange vlucht maken met het vliegtuig.
Nienkeee: OWW, mwoann. Mijn 3G is bijna op verdomme.. Ik ga proberen om het van mijn broer te fixen anders moet ik helaas offline gaan op whatsapp.
Ik: nawhh :(
Ik: ik heb er heel veel zin in :)
Nienkeee: Sorry ik mag het niet lenen, dus doeii
Ik: Tot over een uurtje
Ik doe ook mijn 3G uit en vergrendel mijn telefoon. Link hoor ik zachtjes snurken, dat betekend dat hij dus echt aan het slapen is. Ik snap ook wel waarom. Hij was om 2 uur nog aan het appen met Pascall. Dat is de vriend van Link en Joost die ze allebei achter moeten laten.
