Pardon, Weet U Misschien Welk Jaar Het Is? (Langzame Updates)

Who Put Your Name In The Goblet Of Fire???

Poe poe.. lange titel.. daar gaan we weer!! Jeey!!

#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#/#

James kon niet slapen. Over een paar dagen zouden de kandidaten voor het Toverschool toernooi bekend gemaakt worden en stiekem hoopte James op een wonder dat hij erbij zou zitten.

"Psst! Sirius!" Fluisterde James. Sirius draaide om in zijn bed en keek James slaperig aan.

"Wat?" Vroeg hij. Hij veegde zijn haar uit zijn gezicht en zette zijn bril op. Hij moest er nog aan wennen om hem elke keer op te zetten.

"Kom, we gaan iets leuks doen." Sirius grijnsde onmiddelijk. Hij luisterde goed of hij Remus of - vooral - Lily hoorde, maar die lagen rustig te slapen in hen eigen slaapkamer boven.

"Oké!"

-----------------------------------------------------------

"Gaffel! Ben je gek geworden!" Zei Sirius met zijn kaken op elkaar geklemd. "Je mag je helemaal niet inschrijven, je bent nog geen 17!"

Ze slopen de Grote Zaal in en Sirius zag James naar voren lopen.

James negeerde hem en liep stilletjes naar de vuurbeker die zijn blauwe vuur rustig liet knetteren.

Hij strekte zijn arm uit met zijn gesloten vuist boven de stenen beker. "Doen we het samen?"

Sirius aarzelde even. "Nou, ik weet het niet James.."

"Oh kom op! Jij wou meedoen! Je zei het zelf!" James grijnsde toen Sirius zuchtend naar voren kwam. "Toevallig had ik zo'n gevoel dat ik je wel over zou krijgen, dus ben ik zo vriendelijk geweest om een briefje met jouw naam te maken."

James stak zijn andere hand uit en liet een stukje perkament zien.

Sirius gaf zijn beste vriend een grijns en pakte het aan. Sirius Zwarts stond erop.

"Oké, maar dan wel samen." Ze gingen samen voor de Vuurbeker staan en gooiden tegelijk hun namen in het blauwe vuur die het perkament snel inslikte.

"Niet te geloven dat we dat gedaan hebben," zei Sirius lachend. "Wat zullen de anderen er van vinden?"

James slikte hard. "Ja.. wat zouden de anderen zeggen. Wat zou Lily zeggen?" Fluisterde hij.

"Oh houd toch op!" Sirius sloeg James op zijn schouder en ze gingen naast elkaar op de grond zitten. "Je kan niet je hele leven achter haar aan blijven lopen, James. Als ze niet kan in zien wat voor een geweldige vent je bent, nou ja, kan zijn," James gaf zijn vriend een scheve glimlach. "Dan is dat haar eigen probleem. Oké?"

James knikte. "Ja, je hebt gelijk. Ik ben inderdaad een geweldige vent." Sirius rolde met zijn ogen.

"Tuurlijk is dat het enige wat je uit die fantastische speech haalt. Kom, dan gaan we weer terug.."

Net toen ze de Grote Zaal uit wilden gaan, ging één van de houten deuren langzaam en krakend open. James en Sirius verstopten zich achter een tafel en doordat het donker was in de zaal, hadden ze een goede kans om niet gezien te worden.

Het was een korte man, die wankelde op een houten poot en een wandelstok.

"Ik ken hem! Dat is.." begon James, maar stopte toen de man hun richting opkeek. Sirius en James hielden hun adem in. Het leek wel alsof het oog van de man door de spullen in de Grote Zaal heen kon kijken, en bewoog nogal raar.

De man draaide weer terug en gooide ook een briefje in de Vuurbeker. James en Sirius keken over het randje van de tafel waar ze achter zaten en zagen de man hun kant op kijken. Ze schrokken en doken snel terug.

James begon om zich heen te kijken voor een ontsnappingsroute. "Snel," Fluisterde hij, zo zacht dat Sirius het bijna niet kon horen. "Hierheen."

James herinnerde zich een geheime doorgang die achter een ridder verscholen zat in de Grote Zaal en als hij zich niet vergiste, lag die precies.. hier.

De twee jongens kropen er doorheen en sloten de doorgang snel. Ze zagen de mysterieuze man over de tafel heen kijken, maar weglopen nadat hij niks gevonden had.

"Dat was bijna." Fluisterde Sirius.

"Geen zorgen, Sluipvoet, ik had alles onder controle."

#James&SiriusAlmostGotBusted!!

Oké, omdat -bauke- / Merealer de eerste prijs had gewonnen bij 'Een Verrassend Bericht', en had gekozen voor promoten, zal ik dat ook eerlijk doen.

Het verhaal gaat over prinses Selene (15) die voor het eerst na jaren thuis les gehad te hebben, naar Zweinstein gaat.

Volgens mij heeft ze speciale krachten, maar dat komt wel verder in het verhaal denk ik.

Ik heb de eerste 2 hoofdstukken gelezen en vind het al leuk! Als jullie het willen lezen, het heet: De Marauders and me van Merealer