Pardon, Weet U Misschien Welk Jaar Het Is? (Langzame Updates)

I'm telling you, I DIDN'T DO IT!

"Harry! Waarom heb je niks gezegd?" Vroeg Hermelien.

Het was de avond na de ochtend dat iedereen het schokkende nieuws kreeg en iedereen zat in de Griffoendor leerlingenkamer waar Harry voor zich uit zat te staren in het vuur.

"Over wat?" Vroeg Harry afgeleid.

Ron stond op en ging voor Harry zitten. "Speel nou niet dom. Over de Vuurbeker en het Toernooi!"

"Ron! Wees aardig," zei Hermelien. "Laat Harry zijn verhaal vertellen."

"Ik zei er niks over, omdat ik er niks van wist. Ik heb mijn naam niet in de beker gedaan!" Riep Harry.

Lily schrok en kroop dichterbij James op de bank. "W- We zeggen ook niet dat je het wel gedaan hebt."

"Jawel, dat zeggen we wel!" Riep Ron. "Ik dacht dat je zoiets belangrijks wel met je beste vriend zou bespreken! Maar oh nee, dé Harry Potter moet weer heldhaftig zijn en alle eer zelf opeisen!"

"Ik zeg het je toch! Ik heb het NIET GEDAAN!"

James stond op en plaatste elk zijn handen op de schouders van de jongens. "Oké, dat is genoeg, jongens."

"Ja, ik heb er ook genoeg van." Zei Ron en hij liep de trap op naar de slaapzaal.

"Ron! Kom terug, nu meteen!" Hermelien rende erachteraan en de rest hoorde haar op de jongensdeur bonzen.

"Uhm, wij gaan ook naar bed," zei Remus. Hij trok Sirius mee het portretgat uit en lieten James en Lily alleen met Harry.

"Harry, wat is er nu echt gebeurd?" Vroeg Lily voorzichtig. Harry ging op de grond zitten en Lily voor hem op de bank, naast James.

"Dat zeg ik toch, ik héb het niet gedaan. Waarom is dat zo moeilijk te geloven?"

"Nou," begon James.

"Het is niet alsof ik hier allemaal om gevraagd heb! Dé Harry Potter is gewoon een geluksvogel die alles krijgt wat zijn hartje begeert, maar leeft met zijn oom en tante die hem haten, omdat een of andere duistere tovenaar zijn ouders heeft vermoord! Ja, wie wil dat nou niet!" Riep hij uit.

Lily haalde schokkerig adem. "Oh, Harry.. dat-"

"Wist je niet. Weet ik." Zei Harry kortaf. James gaf Lily een lieve glimlach voor het proberen.

"Wat weet je nog van ze?" Vroeg hij. Hij gleed van de bank af, ging naast hem zitten en keek ook richting het haardvuur.

Harry zuchtte. "Niet veel. Iedereen blijft me er maar aan herinneren dat ik mijn moeders ogen heb en dat ik precies mijn vader ben. Met mijn uiterlijk dan."

James grijnsde. "Nou, dat is toch leuk. Maar met wie woon je nu dan?"

"De zus van mijn moeder. Tante Petunia en oom Herman." Lily's ogen puilde uit.

"Oh? Is zij je peettante?" Vroeg Lily verdacht. Ze wist wel zeker dat ze Petunia nooit haar enige zoon zou toevertrouwen.

Harry kreeg een kleine grijns op zijn gezicht. "Nee, ze is wel mijn enige bloedfamilie. Ik heb wel een peetoom, Sirius." Hij hield abrupt zijn mond en keek James en Lily gedchrokken aan.

"Wat?" Vroeg Lily. "Is er iets met je peetoom? We zullen niks zeggen als dat niet mag." Zei ze snel.

Harry zuchtte. "Nou - hij, hij is vorig jaar ontsnapt uit.. Azkaban." Fluisterde Harry. "En hij is eigenlijk dus nog een voortvluchtige, maar hij is onschuldig hoor!" Zei Harry snel toen hij James' en Lily's gezichten zag. "Nou ja, lang verhaal kort, hij is een fantastische peetoom. Hij was eigenlijk mijn vaders beste vriend en de getuige bij mijn ouders bruiloft."

"Een belangrijk iemand in je leven, neem ik aan?" Zei James.

"Ja, maar hij is niet de enige, hoor. Mijn oude Verweer tegen de Zwarten Kunsten professor, Remus Lupos is ook een goede vriend van me geworden. Ik mag hem geen professor noemen, maar ik kan het niet helpen."

James en Lily begonnen te lachen toen Harry het weer voor zich zag.

"Hij zei dat mijn moeder de liefste vrouw was die je ooit zou ontmoeten," zuchtte Harry. "Het enige moeder figuur wat ik nu heb, is mevrouw Wemel, Rons moeder. En Hermelien als je haar meeteld."

Lily kreeg tranen in haar ogen. "Sorry, ik kan niet tegen verdrie- verdrietige verhalen. Mag ik een knuffel?"

Harry keek raar op maar knikte 'ja'. Ze stonden op en Lily nam Harry snikkend in haar armen. Ze bracht haar mond bij zijn oor en fluisterde: "Ik weet wel zeker dat je ouders zielsveel van je hielden, Harry. Dat mag je nooit vergeten."

$&$&$&$&$&$&$&$&$&$&$&$&$

Aahww *snik snik*. Beetje saai, maar lief hoofdstukje!! Hopelijk was het weer leuk!

Ik probeer Een Bekend Gezicht zo snel mogelijk te updaten, maar dat duurt nou eenmaal langer.

Bedankt voor het geduld, stemmen en lieve berichtjes!!

xx C