Катерина шулмын хар хүчинд дийлдэн сөхөрч унахыг шулам хараад:Хоёр хоног,хоёр хоногийн дараа Маринад өөрөө хэл тэгээд түүний яаж шаналахыг харцгаая бас яаж үхэхийг.
Жонгүг намайг өөрөөсөө холдуулан хараад:Яагаад байдгаараа цэнхэртсэн юм ? Хувцас чинь яагаад норчихоо вэ бас энд ?? Уйлчихсан юм уу?
Би:Хаана байсан юм
Жонгүг:Гэртээ
Би:Яагаад намайг орхиод явчихсан юм
Жонгүг өөр тийшээ харан:Битгий ингэж хараад бай,ядаж байхад нүд чинь цэнхэртээд аймар байна
Би харцаа бууруулаад:Чи айхгүй гэж хэлсэн биз дээ
Жонгүг:Миний асуултанд хариул
Би:Намайг тайзан дээр байхад дээрээс ус асгарчихсан
Жонгүг:Юу ?
Би хаалганы зүг эргээд:Тийм ээ зүгээр л дээрээс асгарчихсан,бороо шиг
Жонгүг миний хойноос даган:Хүлээ л дээ
Би Жонгүгрүү огцом эргэж хараад:Чамайг ямар их хайж,хүлээснийг мэдэж байна уу? Бас зүрх чичрээд л ... Тэр хүмүүс золтой л орж ирээд алчихсангүй.ТЭГСЭН ЧИНЬ ЧИ *Жонгүгрүү заах*
Жонгүг:*Цочих*
Би сул дуугаар:Намайг орхиод гэртээ харьж л байдаг
Жонгүг миний хажууд инээсээр ирэхэд нь би үргэжлүүлэн:Тийм инээдтэй байна уу ? Энд сайхан юм юу байна аа ? Тэр хүмүүс -Ахх чи ч намайг ойлгохгүй л дээ.Би чамд зүгээр л гомдож байна мэдэв үү
Жонгүг юу ч дугарахгүй надруу хараад инээсэн хэвээр байв.Тэр хийсэн үйлдлээ зөв гэж бодож байгаа бололтой.Эсвэл миний зовлон Жонгүгд инээмсэглэл авчирдаг юм уу ???
Намайг уурлан цаашаа явах гэхэд Жонгүг бугуйнаас барин зогсоогоод:Шөнө болж байгаа ч гэсэн би л нэг лусын дагина гэсэн шиг-ХӨӨЕ ЧИ
Би:*Явах*
Гэнэт толгой дээр юм хөмрөх шиг болоход дороо зогсон түүн рүү эргэн харлаа.
Жонгүг:Ингээд явбал арай дээрсэн
Би:.....
Жонгүг:Уучлаарай
Би:Тооцохгүй
Жонгүг:Чамд тал засах хэцүү юм аа,зөрүүд гэдэг нь,илжиг шиг
Би:Илжиг нь түрүүлээд явж байя
Жонгүг малийн:Аааа Рина ши
Хурдан хурдан алхаж байтал зүүн хөлний гутал сугараад Жонгүгийн наана уначихав.Жонгүг миний гутал руу харж байснаа:Хөөе энэ арай чиний гутал биш биз дээ
