Гэнэт амьсгалж чадахгүй болон бие улам доройтож эхлэхэд ус хэрэгтэй гэдгийг мэдэрлээ.Амьсгал улам давчидсаар тэсэхийн аргагүй болон газар унахад хаалга нээгдэн харанхуй хонгилыг гэрэлтүүлэв.Өмнө нь үнэртэж байгаагүй сонин үнэр үнэртэн нүдээ нээхэд цагаан тааз угтан авлаа.Толгойгоо эргүүлэн хажуу тийшээ харахад Жимин цаашаа харан утсаар ярьж байв
Жимин:Рина өвдчихөөд байхад ална шүү банди минь хурдан хүрээд ир.Халла тийм чухал байна уу.
Жимин утасаа таслан надруу хараад байрандаа таг гацчихав.Хойшоо хэдэн алхам ухарсанаа хөмсөгөө зангидан буцаж ирээд:Хэзээдээ амжуулаад линз зүүчихдэг байна аа
Би:Юу
Жимин:Хэзээ ухаан орсон юм бэ бие чинь зүгээр үү юу болсон юм
Сая өвдөж байсан цээжин хэсэг газрын өвдөлт гайгүй болох нь мэдрэгдэхэд одоо л нэг амьсгаа авахтайгаа болов.
Би:Би хаана байна аа
Жимин:Харваас л ойлгомжтой байгаа биз дээ чи эмнэлэгт байна
Би:Энэ юун газар вэ эмнэлэг гэж юу юм
Жимин толгой сэгсэрсээр:Чамд амралт хэрэгтэй бололтой галзуурахад ганц хуруу л дутуу байгаа юм байна даа
Жонгүгийн талаас
Халла:Жонгүг надад ч гэсэн хэлэх юм байна
Би:Юу
Халла:Чи надад хайртай хэвээрээ юм уу
Би:Үгүй байсан бол би тэр чигтээ алга болох байсан тийм биш гэж үү
Халла:Чи зүгээр л хүссэн бүхнээ аваад сурчихсан.Энэ зангаа хайр гэж андуурч байж ч болно
Би:Надад итгэхгүй байгаа юм уу
Халла:Итгэлээ гээд яана гэж
Би:Шуудхан хэлчихсэн дээр байх Дугюугээс сал
Халла:Чи намайг чадахгүй гэдгийг мэдэж байгаа би чам шиг хүн биш шүү дээ
Намайг түүн рүү харахад тэр үргэжлүүлэн:Би хэн нэгний сэтгэлийг шархлуулахыг хүсдэггүй
Би:Намайг хүмүүсийн сэтгэлийг шархлуулдаг гэх гээд байна уу
Халла доошоо харан:Тийм ээ чамд дурласан чамтай үерхсэн бүх охид шархалдаг.Тэдний дунд би ч явж байсан.
Би:Өөрийгөө шархлуулах замыг сонгосон нь чи өөрөө
Халла:Ингэж хэлэхийг чинь мэдээд байсан юм аа.Би чам дээр дахиж очиж чадахгүй ээ.Дугюуг миний хувьд чухал хүн
