The Beauty and The Nerd - Mainstreet fan fiction

Chapter 7

Toen we aankwamen bij de Starbucks was het heel rustig. We gingen naar binnen en ik ging aan een tafeltje achteraan zitten terwijl Daan onze koffies en onze croissants ging halen. Toen ik aan het tafeltje zat, zag ik de krant liggen. Ik zag de krantenkop en de krant viel uit mijn hand. De krantenkop was: ‘Daan Zwierink gespot met een onbekend meisje’ en bij de kop stond een grote foto van Daan en ik in het park. Toen ik de kop had gelezen begon ik voor me uit te staren en ik werd lijkbleek. Daan ging voor mij zitten. Hij zag dat ik lijkbleek was en hij vroeg: “Yentl? Gaat alles wel goed? Je ziet een beetje bleek.” Ik kon niks zeggen maar ik wees wel naar de krantenkop. Toen hij de krantenkop had gelezen werd hij ook wat bleker maar niet zo bleek als mij. “Oh, ik snap wat er scheelt.” zei hij…

Even was het stil en Daan was ook voor zicht uit aan het staren. “Wat gaan we nu doen?” vroeg ik nieuwsgierig. “Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik wil niet dat je haatmails gaat krijgen omdat je met mij date.” zei hij serieus. “Het zou toch ooit uitkomen, dus het is beter dat iedereen nu al weet dat we een relatie hebben.” antwoordde ik. “Ja, daar heb je misschien wel gelijk in want dan hoeven we niet alles in het geheim te doen.” zei hij met een lach op zijn gezicht. Hij had zo’n schattige lach. Ik ging rustig naast hem zitten en hij sloeg een arm rond mijn schouder. “Vind je het echt niet erg?” vroeg hij voor de zekerheid. “Nee ik ben trots op mijn vriendje.” zei ik met een lach op mijn gezicht en ik gaf hem een kus. Hij beantwoordde de kus en al snel werd het een passievolle zoen (in het openbaar!). Ik stopte de kus toen ik allemaal flitsen van camera’s voor mijn ogen zag. Daan zag dat ik mij onwennig begon te voelen en hij wreef met zijn hand over mijn rug om me te kalmeren. Alle journalisten begonnen vragen te stellen en ik kon gewoon geen antwoord geven. Daan gaf een duwtje in mijn rug als teken dat ik naar buiten moest gaan. Ik wurmde me door de mensenmassa en toen we buiten stonden bleven de journalisten ons volgen naar onze auto’s. Ik wou net instappen in mijne cabrio toen Daan iets in mijn oor fluisterde. Hij fluisterde: “Kom over 10 minuten naar mijn thuis.” Ik knikte zodat hij wist dat ik hem gehoord had en dat hij mij kon verwachten.

Ik stond nu al een kwartier bij Daan’s huis en ik begon wat ongerust te worden dus ik besloot hem te bellen. De telefoon belde een paar keer en toen nam Daan op. Hij stond tussen een grote groep gillende meisjes waardoor hij mij moeilijk kon verstaan maar waarschijnlijk wist hij waarvoor ik belde. Hij riep door de telefoon: ”Ik ben binnen een halfuurtje thuis, ga al maar naar binnen er ligt een reservesleutel onder de mat.” en hij hing op. Ik vond het wel jammer dat hij nog niet thuis was maar binnen zal ik me waarschijnlijk wel niet vervelen dus dan zal de tijd wel voorbij vliegen. Ik ging op zoek naar de sleutel en ik vond hem al snel. Rustig deed ik de deur open omdat de andere jongens misschien nog aan het slapen waren. Toen ik in de hal stond zag ik op de trap een schoen liggen en een paar meter verder een andere schoen. Ik volgde het spoor van kledij, schoenen en ondergoed en ik kwam uit bij de kamer van Rein. Ik klopte op de deur en deed rustig de deur open. Toen ik binnenkeek zag ik Rein en Cybie in 1 bed liggen…

Ze lagen allebei rustig te slapen en ik wou hun niet wakker dus deed ik rustig de deur terug dicht. Ik liep terug naar beneden en ging in de zetel zitten. Na 10 minuten te dagdromen werd ik wakker geschud door stemmen die naar beneden kwamen. Ik zag dat Owen en Nils de woonkamer binnenkwamen. Ze waren druk een gesprek aan het voeren maar toen ze mij zagen stopte ze met hun gesprek. Het was even stil maar ik kan niet tegen een onaangename stiltes dus zei ik beleefd: “Hey jongens, alles goed?”. Nadat ze van de shock bekomen waren begroette ze mij allemaal. “Hoe kom je eigenlijk binnen? En waar is Daan?” vroeg Nils. “Uuhm, ik heb de sleutel gebruikt wat onder de mat ligt en Daan is nog in de stad want er kwamen allemaal fans op hem af.” zei ik verlegen. “Ah ok, was het leuk gisteren?” vroeg Owen. “Ja, Daan heeft zo zijn best gedaan het was echt super fijn.” antwoordde ik. “Daan is deze nacht niet thuisgekomen.” knipoogde Owen. “Nee, we zijn in slaap gevallen in het park.” zei ik. “Ja ja dat zeggen ze allemaal.” grapte Owen. “Owen ik meen het, er is niks gebeurd. Maar dat kan niet iedereen zeggen.” zei ik lachend. “Over wie heb je het?” vroeg Owen nieuwsgierig. “Rein en Cybie.” antwoordde ik lachend. “Meen je dat? Eigenlijk ben ik niet zo verbaasd want Rein krijgt de meisjes altijd bij de eerste date al in bed.” grapte Owen. Iedereen begon luid te lachen maar ik stond daar verbaasd. Dus Rein gaat met meisjes op date, gaat dan met hun naar bed en laat hun dan vallen als een baksteen? Ik moet dringend aan Rein duidelijk maken dat hij niet met Cybie haar gevoelens mag gaan spelen…

Ik was nu al 20 minuten bij hun thuis en Daan zou er over ongeveer 10 minuten zijn. We hadden wat tv gekeken en wat met elkaar gelachen. We waren een druk gesprek aan het voeren over lepels, spiegels en Pizza Hut maar toen werd het opeens stil want Rein en Cybie verschenen (hand in hand) in de kamer. Iedereen keek hun aan en Cybie begon ervan te blozen. Rein vroeg sarcastisch: “Valt er iets te zien?”. Iedereen bleef stil behalve Owen want hij zei tegen Rein: “Ja, want we weten wat jullie deze nacht hebben uitgespookt in die kamer van jou.” Door deze opmerking moest Cybie nog meer blozen. “Hoe weten jullie dat?” vroeg Rein nieuwsgierig. “Yentl heeft jullie spoor van kleren gezien en ze heeft jullie ook in bed zien liggen.” zei Zayn met een lach op zijn gezicht. “En dan? Dat zijn privézaken.” zei Rein geïrriteerd. “Je niet opjagen Rein, zo bedoelen we het toch helemaal niet.” probeerde Owen hem gerust te stellen. “Dan is het goed, maar even een ander onderwerp. Waar is Daan?” vroeg Rein. “Hij is nog in de stad maar hij komt normaal terug over ongeveer 5 minuten.” antwoordde ik.  “Ah ok, ik ga even ontbijten. Kom je mee Cybie?” vroeg Rein aan Cybie. En Cybie keek me even aan en volgde Rein toen naar de keuken.

“Ik ben thuis!” riep Daan door het hele huis. Ik rende naar de hal en liep op Daan af. Hij gaf me een knuffel en een passievolle zoen. “Ik heb je gemist.” zei ik tussen het zoenen door. “Ik heb jou ook gemist.” antwoordde hij. “Get a room!” zei Rein toen hij ons in de hal zag staan. “Ja Rein daar ben je een expert in hé.” zei ik terug. “Wat bedoel je daar nu weer mee?” vroeg hij geïrriteerd. “Ik weet dat je met veel meisjes naar bed gaat en hun dan laat vallen. En ik hoop dat je dat niet bij Cybie gaat doen want dan heb je met mij te maken.” zei ik dreigend. “Oeh nu ben ik bang.” zei Rein sarcastisch. “Yentl en Rein stop nu alstublieft met bekvechten. Wij hebben geen zaken met zijn privédingen.” zei Daan tegen mij en ik zag een lach verschijnen op Rein’s gezicht. “Maar Yentl heeft ook gelijk, ik hoop ook niet dat je Cybie haar hart gaat breken want daar is ze veel te goed voor.” zei Daan nu tegen Rein en de lach verdween op zijn gezicht maar nu verscheen er wel een lach op mijn gezicht. “Sorry Rein” stamelde ik. “Het spijt mij ook.” zei hij en hij gaf me een knuffel. Nadat Rein me geknuffeld had liep ik terug naar Daan en gaf hem een klein kusje op zijn wang. Hand in hand liepen we naar de woonkamer waar de rest zat. Iedereen begroette Daan en we gingen allebei in de zetel zitten. Ik lag tegen Daan aan. “Dus… wat gaan we vandaag doen? We hebben vandaag toch geen school.” vroeg ik. “Uuhm… wij hebben een interview dus we kunnen niet echt iets leuk gaan doen.” zei Daan met een droevige blik in zijn ogen. “Aww… ok dat is niet zo erg ik en Cybie zullen er dan wel een meidendag van maken.” zei ik enthousiast. En ik keek Cybie en ze knikte enthousiast met haar hoofd. “Yentl, wil je even meekomen?” vroeg Daan aan mij. Ik knikte en ik volgde Daan naar zijn kamer. Toen we op zijn kamer waren ging ik op zijn bed zitten en hij kwam naast me zitten. “Wat scheelt er?” vroeg ik. “Ik wil het nog eens hebben over dat krantenartikel.” zei hij. Ah ja dat krantenartikel ik was het al helemaal vergeten. “Wat is daarmee?” vroeg ik nieuwsgierig. “Wat zou je ervan vinden als ik het nu eens officieel zou bekendmaken?” vroeg hij. Even was ik verbaasd maar daarna zei ik: “Dat zou ik wel fijn vinden.” en er verscheen een lach op zijn gezicht. “Dat is dan geregeld. Vandaag zal ik het bekendmaken in het interview. Is dat goed voor jou?” zei hij. “Dat is perfect.” zei ik en gaf hem een kus. Al snel werd onze kus erg passievol. Opeens werd er op de deur geklopt.“Aargh, waarom moeten ze ons toch altijd storen.” fluisterde Daan in mijn oor. “Wat is er?” riep Daan zodat de persoon die aan de deur stond hem kon horen. “We moeten vertrekken naar het interview!” riep Owen. “We komen eraan!” riep Daan terug. Toen de voetstappen van Owen verdwenen fluisterde Daan in mijn oor: “We zullen vanavond verdergaan waar we gestopt zijn.” Ik begon te blozen en fluisterde terug: “Daar hou ik je aan.” Ik stond op en Daan gaf mij nog snel een kus en we liepen hand in hand naar beneden.  Toen we beneden aankwamen zagen we niemand meer in huis dus waarschijnlijk waren ze al in de auto gaan zitten. Rustig liepen we naar buiten en we zagen de jongens in hun auto zitten en Cybie stond te wachten aan mijn auto. Ik gaf Daan nog snel een kus en liep toen naar mijn auto. Daan riep me nog na: “Vergeet niet naar het interview te kijken!”. Er verscheen een lach op mijn gezicht en ik riep terug: “Ik zal eraan denken.” Rustig stapte ik in de auto en startte de motor. De jongens reden als eerste van de oprit af en ik reed daarna van de oprit af. We gingen wel allebei een andere richting uit want wij gingen naar mijn thuis en zij gingen naar het interview waar Daan onze relatie ging bekendmaken…