He Who Owns Me

Chapter Fifteen : DAY OFF

•°•°•°•   

HUNTER'S POV 

Huminga ako ng malalim. Nalibot ko na ata itong buong Mansion pero wala pa ring Arise ang dumarating. Napatingin ako sa wrist watch ko at napamura sa hangin. 

" You better prepare yourself, Arise.. " bulong ko at napagisip-isip ng pumasok sa loob ng mansion nang may marinig ko ang pagbukas ng Gate. Napalingon ako mula sa kinaroroonan ko at walang ano-ano'y tumakbo para salubungin siya. 

Jesus Christ!  Hindi ba siya marunong mag text na malelate siya ng uwi? Bakit ba kailangan niyang umuwi sa ganitong oras? Kailangan pa bang magala-ala ako? Aish!  

I am over-thinking right now and the thought of it kills me. 

Napakagat ako sa ibabang labi ko habang patuloy pa rin sa pagtakbo. Napakalayo ng Mansion sa Main gate kaya mukhang mapapasabak ako sa 2k Marathon nito. Pero hindi pa ako nakakarating sa gate ay napatigil na ako. 

Hindi ko alam kung tama ba itong nakikita ng mga mata ko. 

What the.. 

I don't know why but I felt stunned all of a sudden. I didn't expect to see someone at this estate. 

Anong ginagawa niya dito? 

Bumaba ang tingin ko, He's with Arise? At bakit? He's not just with Arise, he's carrying Arise in his arms. 

Nakita ko ang pag-awang ng bibig niya. Questions was all over his face as if he didn't expect to see me here. But I don't care at all. Wala akong panahon para sa mga katanungan niya. 

All I want right now is my Wife. Naramdaman ko ang pagkuyom ng palad ko dahil sa inis. How dare he touch Arise, my wife? I don't let other man touch what's mine. 

Pakiramdam ko napunta lahat ng dugo ko sa mukha pero sinusubukan ko pa ring kumalma. He's my employer at ayokong masira ang reputasyon ng kompanya ko dahil lang sa init ng ulo ko. 

Humakbang ako palapit sakanya upang kunin si Arise. 

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis ng mapansing tulog si Arise. Tch! Such a worrysome lady.. Napailing-iling ako habang pinagmamasdan siya sa bisig ko. 

Until I heard Nathan cleared his throat dahilan para mapatingin ako sakanya. Awkwardness filled the atmosphere. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Should I thank him? Tss whatever. 

" I guess she fell asleep. Thankyou for driving her home safe, makakaalis ka na. " simpleng sabi ko at tumalikod na para maituloy na siya sa mansion. Pero hindi pa ako nakakahakbang ay tinawag niya ako dahilan para mapatigil ako.

He's confused. Para bang iniisip niya kung tamang lugar ba ang pinuntahan niya. 

Napangisi ako. Oo nga pala, hindi niya alam. Hindi niya alam na kasal kami. Stupid Hunter. 

Well I can't help but to jump into conclusions right now. Lalo na ng makita kong hawak-hawak niya si Arise, wala na akong maisip kundi ang manggigil. 

"Don't worry, Tama ka ng pinuntahang lugar Mr. Verzosa. Arise lives here, WE BOTH LIVE HERE. " 

Nakita ko kung paano malaglag ang panga niya sa gulat. Did I said something that made him shock? Napatawa ako at umiling-iling. Pinagdiinan ko talaga ang huling sinabi ko. It's just that I wanna see how would he react yet I'm still not satisfied.