Just Neighbors • Niall James Horan • Christmas

002.

25 & 26 december 1997, toen Niall en Zoey allebei 3 jaar waren.

"Help je ook nog mee met de tafel dekken, Greg?" Zoey, Niall en Greg waren lekker met z'n drieën aan het spelen toen Niall en Greg's moeder aan kwam lopen met borden en bestek.
'Mam, niet nu." Iemand van acht jaar was altijd koppig en vroeg altijd vragen. "Waarom hoeft Niall niet mee te helpen?" Z'n moeder schoot hem een dodelijke blik, waardoor de achtjarige even schrok en toch maar opstond. Straks werd zijn moeder nog boos en dat mocht niet met Kerstmis. Kerstmis was een gezellig feest en daarbij hoorde iedereen ook gezellig tegen elkaar te doen. Althans, dat waren Niall's woorden. Volgens Greg maakte het niet uit of je boos, verdrietig of gemeen was tijdens Kerst, het waren toch maar twee feestdagen.
"Zullen we met de lego spelen, Zoey?" Vroeg Niall met z'n hoge stemmetje.
"Oké." Zoey was nooit een meisje geweest die van barbies en poppen hield, maar meer van Lego en om buiten te spelen. Ze ruimde de speelgoed op door die aan de kant te duwen en in een hoek te schuiven en Niall pakte ondertussen de grote doos Lego uit de kast. Ze streek haar zwarte, tule rokje weer plat en ging weer op de grond zitten. Als shirt had ze een wit shirt aan met zwarte stippen er op en had speciaal voor Kerstmis ook nog een beglitterde legging aan. Haar bruine haar zat op een staartje gebonden, zodat ze er geen last zou van hebben. Niall daarintegen had een spijkerbroek aan met een rood-wit geblokt blousje.
"Zo." Hij had al de blokjes Lego op de grond gegooid en graaide naar wat gekleurde blokjes. "Zullen we een huis bouwen?" Ze knikte zwijgend en raapte ook wat blokjes op om ze op elkaar te stapelen en een muur te bouwen. Greg had de tafel net gedekt en kwam ook op de grond zitten.
"Ik kan een mooier huis dan jullie maken," zei hij brutaal tegen de peuters, waarop Niall hem een boze blik schonk en Zoey net deed alsof ze het niet hoorde en gewoon verder ging met bouwen.
"Oké, wie het mooiste huis bouwt," zei Niall en besloot dat het een weddenschap werd, zodat hij moést winnen van zijn oudere broer. De blauwe blokjes waren uiteindelijk op, maar Greg had er één nodig voor zijn huis anders zou het niet mooi zijn als er een ander blokje zat, dus probeerde hij van het andere huis een blauw blokje te pakken.
"Hou op!" Gilde Niall boos en probeerde Greg op zijn handen te slaan om hem te weerhouden om dat ene blokje te pakken.
"Geef gewoon dat blokje!" Zei Greg geïrriteerd en toen hij eindelijk het huis van Niall vast had, trok hij er aan zodat het omviel. Greg keek tevreden naar de meerdere blokjes die hij in zijn hand vast had en plaatste het blauwe blokje op de goede plek. Zo was zijn huis af.
"Stomme Greg!" Niall was woedend, omdat hij het niet pikte dat Greg z'n huis had verwoest en ging staan en trapte in het huisje van Greg. De blokjes vlogen overal en het was een troep geworden op de grond. Greg keek Niall met schuldige ogen aan en wees naar Niall.
"Mama, Niall heeft mijn huis gemold!" Priemend had hij zijn vinger nog steeds op hem gericht en wachtte tot zijn moeder hem aandacht zou geven.
"Echt niet! Greg had mijn huis als eerst kapotgemaakt!" Zo was er wel eens vaker ruzie in de familie Horan. Meestal kwam het door hen allebei. Niall werd snel boos en Greg maakte graag ruzie. De band tussen de twee jongens was daarom niet zo goed.

Nadat de eerste dag van Kerstmis voorbij was gegaan, ging de familie Horan met Zoey naar het winkelcentrum. De ouders van Zoey gingen niet mee; haar moeder was ziek en haar vader wilde het liefst bij haar moeder blijven. Zo liepen Zoey en Niall naast elkaar te praten over van alles en nog wat en Greg liep achter hun wat zuurtjes te kijken doordat zijn moeder die avond boos op hem was geworden.
"Eerst naar een café?" Vroeg Vader aan Moeder.
"Ja, dan kunnen de kleintjes even bijtanken om zo meteen door winkels te gaan lopen." Vader knikte en zei tegen de kinderen dat ze zo naar rechts moesten gaan om bij het cafeetje te kunnen komen. Eenmaal daarbinnen was het erg gezellig. Ze zaten aan een donkerbruine tafel met daar omheen zes stoelen waar ze er maar vijf van nodig hadden. In het midden stond een kaartenhouder met kaarten voor de lunch, om iets te drinken of het avondeten. Bij de kaartenhouder stond ook nog een kerststukje met roodachtige en groene blaadjes en met kunstsneeuw bestrooid. In het midden van het kerststuk stond nog een kaars die aangestoken was en het zag er allemaal erg gezellig uit. Zodra de ober kwam, bestelde Vader voor hem een Ierse Koffie, Moeder bestelde Cappuccino, Greg bestelde een Cola tot grote ergernis van zijn vader, en Niall en Zoey bestelden beide een warme kop met chocolademelk plus een grote toef slagroom.
"Waar gaan we zo als eerst heen?" Vroeg Niall en hoopte dat zijn vader een leuk antwoord zou geven.
"Als we als eerst nou naar de bakker gaan en dan naar de supermarkt, kunnen we daarna nog even naar de speelgoedwinkel." Niall's ogen glunderden al bij het woord 'speelgoedwinkel' en die van Zoey lichtten ook op.
"Waarom gaan we daar niet als eerst naar toe?" Vroeg Greg en pauzeerde toen even het gesprek omdat het drinken op tafel werd gezet. Twee warme koppen chocolademelk werden voor hun neus gezet met een apart bakje voor de slagroom en naast de kop lag nog een chocoladekoekje.
"Dan willen jullie straks niet meer mee naar de andere winkels," beantwoordde Vader de vraag van Greg en hiermee was de conversatie geëindigd, omdat ze allemaal wel even zoet zouden zijn met hun drinken. Zoey dipte voorzichtig het koekje in de slagroom en vond het een leuk idee om de slagroom in de chocolademelk te doen, maar hiermee hielp de moeder van Niall haar.
"Kijk eens aan. Nu moet je nog even goed blazen en dan kan je voorzichtig gaan drinken." Behendig pakte Zoey het lepeltje en begon in het drankje te roeren. Na een minuut kon ze echt niet meer wachten, blies zachtjes in de chocolademelk en nam er voorzichtig een slokje van. De kou van de slagroom met de warmte van de chocolademelk was een rare structuur in haar mond, maar het was allebei lekker zoet. Niall had al de helft van zijn drinken op en hij vond het hartstikke lekker, zodat deze chocolademelk zijn favoriete drankje werd. Nadat iedereen z'n drinken op had gedronken, gingen ze naar de bakker en kochten ze daar kerstkoekjes en kerststol. Om kerstinkopen te doen, bezochten ze de supermarkt en tot de vreugde van de kinderen gingen ze ook nog naar de speelgoedwinkel.
"Deze is mooi," zei Zoey verlegen toen Niall's moeder vroeg wat ze zou willen hebben voor Kerstmis. Het was een teddybeer die ongeveer even groot was als haarzelf en had een zachte vacht. Niall kwam aanlopen met een bak vol Lego.
"Deze wil ik hebben, want dat zijn de nieuwe!" Enthousiast begon hij te vertellen over de nieuwe blokjes zonder dat er iemand luisterde, maar als hij zijn verhaal kon vertellen was het goed. Niall was erg praatzaam, maar soms praatte hij iets té veel.

•••

Ik hoop dat jullie dit stukje leuk vinden!
X