Just Neighbors • Niall James Horan • Christmas

010.

25 december 2010, toen Niall en Zoey 17 jaar waren.

"Wij zijn binnen twee uur terug!" Riep de moeder van Niall, terwijl de vader van hem met lege tassen aan het sjouwen was. De ouders van Niall gingen nog even de stad in om extra eten te halen en ook nog langs de ouders van Zoey. Het was nu zo'n twee jaar dat ze een echt stel waren en binnen een half jaar hadden Zoey en Niall het aan hun ouders verteld. Zoey's moeder vond het helemaal geweldig en Niall's vader had dit wel zien aankomen, maar gelijk begon Zoey's vader over seks en dat ze het veilig moesten doen. Zoey had met een rood hoofd aan tafel gezeten, terwijl Greg hen met een onverdiende, gemene lach naar hen zat te kijken.
"Wat gaan we doen?" Vroeg Zoey en liep even naar de keuken voor haar telefoon te pakken. Het was een Iphone 4, waar ze erg blij mee was. Toen ze terugkwam, had Niall de televisie aan gezet en keek er naar. Zijn aandacht was meer op haar gericht dan op de televisie en hij glimlachte toen ze op de bank ging zitten. Hij trok haar zachtjes naar hem toe en zo lagen ze, Niall liggend op de bank met z'n benen iets gespreid zodat Zoey er tussen kon liggen en haar hoofd op zijn borstkas lag. Ze lag op haar zij op hem en draaide zich om, zodat ze met haar buik op de zijne lag en boog naar hem toe om hem een kus te geven. Hij greep naar haar heupen en pakte die om haar dichter naar hem toe te trekken. De kus werd iets wilder en Niall voelde hoe er een bobbel bij hem in zijn joggingsbroek begon te groeien en duwde Zoey daarom een stukje van hem af.
"Wat?" Zei ze verbaasd en ook een beetje verward. Niall had dit al vaker gemerkt als hij met Zoey aan het zoenen was, maar durfde vaak niet verder te gaan dan zoenen, omdat hij niet wist of Zoey er wel klaar voor was.
"Ik ga douchen," verklaarde hij en het was een leugentje om bestwil, maar Zoey zou dit niet merken.
"Oké." Ze klom van hem af en keek op de klok die in de woonkamer hing. "Zal ik anders macaroni gaan maken? Ik denk dat het nog wel even duurt voordat je ouders terug zijn en ik krijg best wel trek," stelde ze voor en gelijk hoorde ze hoe Niall's maag knorde, dat was dus een ja.
"Is goed, ik ben binnen twintig minuten klaar." Zoey knikte en ze liep naar de keuken. Ondertussen liep Niall naar boven en trok zijn kleren uit en deed de douche aan. Als hij ontspande, had hij helemaal geen last van het opgewonden zijn, maar deze avond was hij al voor een groot deel gespannen. Snel pakte hij nog handdoeken en ging daarna onder de douche staan wat lekker warm was. Zoey hoorde dat Niall aan het douchen was en pakte dus een pak macaroni uit de kast en raspte kaas. De ham sneed ze in hele kleine blokjes en toen gooide ze alles in een pan, waar ze regelmatig in roerde. De radio was een kerstliedje aan het draaien, dus neuriede zachtjes mee met het liedje. Al gauw was het een kwartier later en kwam Niall met een grijze joggingsbroek aan en een wit t-shirt naar beneden, zonder dat Zoey het merkte. Hij stond nu vlak achter haar en nog steeds had ze het niet in de gaten, totdat hij haar armen om haar heen legde. Ze schrok even, maar toen ze zich omdraaide, kwam er een lach op haar gezicht.
"Dat heb je snel gedaan," kwam er als enige uit haar mond, want dat witte, strakke t-shirt stond hem zo goed. De spieren in zijn borst en armen kon ze nu extra goed zien en dat vond ze ergens wel opwindend.
"Pas op, jij." Voordat ze het wist, had Niall de macaroni van het vuur afgehaald en roerde er snel in. "Het is een beetje verbrand, maar je kan het nog voor een groot deel eten," lachte hij en liep de woonkamer in waar ze aan de eettafel gingen zitten en ze ieder een bord pakte.
"Dus, wanneer komen je ouders terug?" Vroeg Zoey toen ze zag dat het nogal hard sneeuwde.
"Eh, ze zouden over tien minuten terug zijn," zei hij en op dat moment ging de telefoon. Niall liep van tafel en pakte de telefoon op.
"Waar zijn jullie?" Uit de vraag kon Zoey opmerken dat hij z'n ouders aan de lijn had.
"En nu?" Ze was nieuwsgierig wat zijn ouders te zeggen hadden.
"Zoey blijft hier." Daarna hing hij op en ging aan tafel zitten. "Mijn ouders kunnen niet naar huis, omdat er een sneeuwstorm is, maar ze zijn nu bij mijn tante en oom, dus ze zijn morgenochtend denk ik terug."
"Dus zijn we hier de hele avond alleen?" Niall knikte, maar toen hij verder na ging denken, kwam hij maar op één antwoord uit.
"Hoezo?" Vroeg Niall, alsof hij van niks wist en na enkele seconden had hij een grijns op zijn gezicht. Ze verstopte haar ogen in haar handen en probeerde om serieus te kijken, maar haar schattige lachje bleef op haar gezicht.
"Nee, er is niks." Ze beet zachtjes op haar lip, omdat ze toch wat zenuwachtig was wat Niall van plan was. Ze wist waar hij het over had. Zoey had nog maar enkele happen van d'r avondeten genomen en ze voelde nu al vlinders in haar buik. "Wat is er?" Vroeg ze, omdat de jongen de hele tijd naar haar zat te staren.
"Ik kan het je laten zien," zei Niall erg geheimzinnig, terwijl hij langzamerhand opstond en haar hand vastpakte. "Je moet wel naar boven komen, dan." Zoey stond nu zelf op en ging nu achter Niall aan de trap op en ze daarna Niall's kamer in gingen en op bed belandden.
"Dus, wat wilde je laten zien?" Vroeg ze en zat tegenover Niall op bed. Niall kuste haar al snel. Zijn tong verkende haar mond, terwijl hij zijn handen op haar heupen liet liggen. "Hmm." Ze liet een goedkeurend geluidje horen, toen hij zijn mond naar haar nek toe kwam en langzaam stukjes huid aan zijn mond nam en er aan begon te zuigen. Naast het zuigen, plaatste hij zijn lippen vaak op de meest weke plekken van haar nek. Door die met zijn zachte lippen te raken, deed zij haar hoofd naar achteren en ze haar ogen sloot. Na zo'n twee minuten, had hij verschillende zuigzoenen gemaakt in haar nek en was Niall bij haar schouder gestopt, waardoor hij haar vragend aankeek.
"Mag ik?" De vraag die hij stelde, bedoelde hij goed en gelijk knikte ze ja. Ze kon het verschil niet maken of de kriebels in haar buik kwamen door de zenuwachtigheid of de opgewondenheid, maar één ding wat ze wel zeker wist was dat ze er klaar voor was.