Just Neighbors • Niall James Horan • Christmas

006.

25 december 2007, toen Zoey en Niall 14 jaar waren.

Zoey had Niall twee jaar lang niet meer gezien. Zijn twaalfde verjaardag was de laatste keer dat ze hem zag en daarna was hij opeens, poef verdwenen. Zoey zag ertegenop dat ze Niall weer na twee jaar zou zien en ook nog eens op eerste kerstdag. Wat zou ze in vredesnaam tegen Niall moeten zeggen? In de tijd dat ze elkaar niet meer zagen, is Zoey nogal gegroeid. Zowel meer vrouwelijk geworden en een aantal centimeters langer geworden. Zoey hoopte dat ze weer gewoon als vroeger zouden zijn, gewoon dat ze met elkaar lachten en praatten. Maar ergens was ze bang dat Niall heel veel veranderd was en eigenlijk geen vrienden meer konden zijn.

Niall stond in de badkamer van zijn huis zijn haar goed te doen. Het was de eerste keer dat hij Zoey na twee jaar weer zag. Een raar gevoel bekroop hem, maar hij wist niet wat voor gevoel het was. Ergens was hij ook wel weer blij dat hij Zoey ging zien en hij hoopte ook andersom. De afgelopen twee jaar waren raar voor Niall geweest. Zo ongeveer na zijn twaalfde verjaardag ging hij met z'n neef van achttien naar Californië, omdat zijn neef wilde studeren. Niall's ouders vonden het echter een goed idee om Niall met hem mee te sturen en deden dat dus ook. Niall vond het leuk in Californië, maar toch was hij liever thuis gebleven. Afscheid van zijn vrienden nemen kon hij toen niet, want ze moesten gelijk naar het vliegveld en daar had hij wel spijt van. Wat als zijn vrienden hem nooit meer wilden zien?

"Kom je zo? We moeten zometeen gaan!" Riep haar moeder van beneden en Zoey zuchtte.
"Ja, geef me nog heel even." Haar oogschaduw had ze net aangebracht en nu moest ze alleen nog mascara en eyeliner op haar ogen doen. Zenuwachtig zat ze met haar ene hand te friemelen aan de zwarte, kanten jurk die ze aanhad. Haar jurk had een kanten bovenkant en de rest was gewoon stof. Haar halve rug was open en het was best wel gewaagd, maar ergens wel sexy. Ze bekeek zichzelf nog eens in de spiegel en vond dat haar make-up wel goed zat en besloot om naar beneden te lopen. Hakken had ze niet aan, maar ballerina's, omdat haar voeten anders zoveel pijn deden.
"Wat zie je er mooi uit!" Zei haar moeder enthousiast en klapte blij in haar handen. Moeder wreef even over Zoey's rug en liepen toen allemaal naar het huis van de buren.

Daar eenmaal aangekomen, hoefde ze geen eens op de bel te drukken en de moeder van Niall en Greg deed de deur al vrolijk open.
"Leuk dat jullie er weer eens zijn!" Zei ze met een glimlach op haar gezicht, maar toen ze Zoey zag, werd haar glimlach nog groter. "Wat zie je er goed uit, popje!" Zoey bedankte haar met een kleine blos op haar wangen en verlegen stapte ze, na haar vader, de woonkamer in waar de rest van de familie Horan zat. Zoey kon gewoon voelen dat Niall naar haar zat te staren, maar durfde niet te kijken dus keek ze een beetje naar haar schoenen, tot er iemand voor haar kwam staan.
"Leuk je weer te zien, Zoey." Ze herkende de lage stem niet meteen, maar toen ze keek naar de persoon, zag ze dat het Greg was en wat was hij ouder geworden!
"H-hey," glimlachte ze en begroetten elkaar met drie kussen op de wang. Hierna kwam de vader die ze netjes begroette en haar zenuwen in haar buik werden vermeerderd toen Niall naar haar kwam toelopen. In plaats van dat lieve, bruine haar had hij nu blond haar en je zag duidelijk de uitgroei. Hij had een wit shirt aan met een zwarte jeans en Adidas-schoenen aan. Zoey moest zeggen dat hij er heel goed uit zag. Terwijl Niall naar haar toe liep, dacht hij alleen maar aan Zoey. Niall had nooit verwacht dat ze er zo beeldschoon uit zou zien, zelfs een beetje verleidelijk met de jurk aan. Niall beet een halve seconde op zijn lip, het was schamend hoe hij nu dacht over meiden, maar ergens was dit gewoon pubergedrag. Hij was nog maar één stap van haar verdwenen en opeens begon hij te piekeren hoe hij haar moest begroeten. Met een hand of drie kussen? Zijn afgebeten nagels vertelde dat hij weleens vaker had gepiekerd over meerdere dingen, bijvoorbeeld Zoey. Eigenlijk was Zoey het enige ding waar hij echt in de nacht van wakker lag.
"Hoi." Niall schrok een klein beetje toen ze opeens 'hoi' zei, maar vermande zichzelf.
"Hey." Zoey was zo zenuwachtig voor dit moment, zodat ze eigenlijk wel in zijn armen kon vallen omdat ze het ook wel eng vond om iemand weer te zien na twee jaar. Voordat ze het wist, boog Niall zich naar haar toe en drukte een kus op haar wang, zodat haar hele maag begon te kriebelen en de plek op haar wang brandde. Zoey had nooit verwacht dat Niall zo dat hij er zó uitzag, zo mannelijk.
"Zullen we gaan eten?" Voor een paar seconden dat Niall's moeder praatte, kon Zoey haar aandacht vestigen op Niall's gezicht en zag hoe mooi zijn ogen waren en hoe recht zijn tanden stonden. ze kon verschillende details zien, de moedervlek onder zijn rechteroog en zijn rozekleurige lippen, die haar erg zacht leken. Zodra hij terugkeek naar haar, keek ze verschrikt ergens anders heen en hoopte dat hij het niet had gezien.

"Jullie mogen van tafel,' zei Niall's moeder tegen Niall en Zoey en ze verlieten rustig de tafel. Zoey ging twijfelend naast Niall op de bank in de woonkamer zitten en bedacht iets waarover ze konden praten, maar ze wist niks.
"Ik weet echt niet hoe ik het moet zeggen, Zoey. Maar ik vind je er echt leuk uit zien." Hij stopte even en ondertussen waren Zoey's wangen roos geworden. "En ik vind je ook heel leuk." Haar adem stopte even en ze voelde alleen nog maar de spanning tussen Niall en haar. "Ik denk dat ik verliefd op je ben," biechte Niall fluisterend op, alsof hij bang was dat ze het af zou keuren.
"Ik denk ik ook." Zoey had geen idee waar ze het lef vandaan had om het te zeggen tegen Niall, maar ergens voelde het goed dat ze het gedaan had. Langzaam legde Niall zijn hand voorzichtig op haar wang en Zoey was dingen aan het bedenken die hij ging doen, maar er was enkel één ding wat het kon zijn. Ging hij haar kussen? Schoot er door haar hoofd en de paniek raakte in haar hoofd toe, want ze had nog nooit gekust. Zijn hoofd kwam dichterbij, schoof dichter naar haar toe en voor ze het wist had ze haar ogen gesloten en lagen zijn lippen op de hare. Ze had hem gewoon gekust. Zoey's handen gleden gewillig naar zijn nek en losjes waren Niall's handen naar haar heupen, die hij vasthield. Het voelde goed om zijn warme lippen te voelen en het voelde nog beter toen hij zachtjes op haar onderlip beet en zorgde dat ze haar mond open deed om zijn tong naar binnen te laten. De leiding had Niall genomen en in een seconde waren ze aan het tongen. De zoen werd niet wilder, maar juist passioneel. Zoey had een vuur in haar zitten, wat haar warm maakte, letterlijk als figuurlijk, en ze wist nog steeds niet hoe ze moest omgaan met die hevige kriebels in haar buik. Het duurde nog maar een paar seconden, voordat ze buiten adem waren en toen Niall zijn mond van haar af hield, waren ze even verward. Was dit nou echt?