Just Neighbors • Niall James Horan • Christmas

Epiloog 001.

16 januari 2016, Zoey is 23 jaar en Niall 22 jaar.

"Welke jurk vinden jullie het mooist? Ik kan echt kiezen," jammerde Zoey lachend en hief zich weer in haar hemdje.
"Zoey, kies zelf, lieverd." Ze keek twijfelend naar de twee jurken die opgehangen waren.
"Straks past Niall's pak niet bij mijn kleren, wat moet ik dan doen?" Vroeg ze hopeloos.
"Alles wordt geregeld, dus ook dat jullie bij elkaar passen." De bruiloft was over twee maanden, maar Zoey wilde optijd een jurk hebben.
"Kan ik niet een andere keer kiezen?" Zuchtte ze en raakte de stof van de ene jurk aan. Deze jurk was mooi, maar die andere ook!
"Nee, we gaan vandaag de keuze maken." Haar moeder ging naast haar staan. "Ze staan je allebei goed, maar ik vind dat deze het mooist bij je past," gaf haar moeder een mening. "Maar je moet het zelf weten, oké?" Zoey knikte, terwijl ze de jurk die haar moeder aanwees, meenam het pashokje in.
"Deze ga ik nog eens passen." Haar moeder kwam ook het pashokje in en hielp haar in haar jurk. Het was echt een mooie jurk.
"Ik denk dat ik deze jurk doe, ik vind hem beter bij mijn lichaam staan." Ze draaide eens een rondje voor de spiegel en bekeek zichzelf. "Ja, deze wordt het. Ik ben er zeker van." Er kwam een lach op haar mond te staan, eindelijk had ze haar trouwjurk gevonden. "Mama, vind je het goed als ik deze neem?" Vroeg ze nog eens aan haar moeder voor zekerheid en met een trotse glimlach op haar gezicht, knikte ze.
"Je ziet er nu al prachtig uit." Haar moeder hielp haar uit haar jurk en gaf het toen aan de dame die in de bruidswinkel werkte. "We komen het morgen ophalen," zei d'r moeder tegen haar en toen liep de dame weg met de jurk om het in een soort plastic zak te bewaren, zodat het netjes bleef. "Ik ben zo trots op je, meisje," begon haar moeder met waterige ogen. "Het leek wel gisteren toen je nog in mijn armen lag als een baby."
"Mam, niet huilen!" Snel gaf ze haar moeder een knuffel.
"Sorry, ik ben gewoon zo emotioneel. Je bent al volwassen en nu ga je al trouwen. De tijd vliegt echt." Haar moeder veegde het vocht onder haar ogen weg.
"Kom, we gaan een terrasje zoeken om iets te gaan drinken," zei het meisje met een glimlach op haar gezicht en blij liep ze met haar moeder de winkel uit.

15 februari 2016, Zoey is 23 jaar en Niall is 22 jaar.

"Denk jij weleens aan kinderen, Zoey?" Vroeg hij, terwijl ze lepeltje-lepeltje in bed lagen.
"Soms." Ze draaide zich om en keek Niall aan. Ze waren beide moe door de vrijpartij die ze net hadden gehad. "Denk jij er aan?" Niall knikte en hij trok Zoey dichter tegen zich aan, zodat hij haar een kus kon geven.
"Ik wil ze wel." Zoey haar antwoord was duidelijk. Haar hele leven had ze al gedroomd van kinderen.
"Ik ook." Ze legde een hand op zijn naakte borst. "Met jou, natuurlijk." Zoey lachte eens.
"Ik natuurlijk ook met jou." Ze streelde hem zachtjes in zijn nek. "Wanneer wil jij ze ongeveer?"
"Na het huwelijk," zei de man zachtjes, terwijl hij nog eens een kus op haar lippen plaatste. "Één, twee, drie kinderen?" Zoey draaide op haar buik; zo kwam haar rug bloot te liggen. Niall lag op z'n zij en wreef met zijn hand over haar rug.
"Het maakt mij niet uit hoeveel," begon ze. "Als ze maar met jou zijn."
"Stel je voor dat we over een paar jaar een baby'tje hebben," zei Niall verliefd en ze kuste hem. "Of meerdere baby's, dat maakt me ook niet uit."
"Onze ouders zijn dat gewoon al opa en oma." Niall streelde haar onderrug.
"En ik ben vader." Niall vond kinderen ook heel erg leuk en het maakte hem echt niet uit hoeveel of wanneer hij ze zouden hebben. "Ik hou van je, het maakt niet uit wat er nog allemaal gaat gebeuren."
"Ik hou ook van jou."

26 mei 2016, Zoey is 23 jaar en Niall is 22 jaar.

Het was ongeveer vijf uur 's ochtends toen Zoey wakker werd. Het was nog donker in de ruimte waar Zoey en Niall sliepen. De ruimte waar ze waren, was een kasteel wat een hotel was. Ze waren daar omdat het hun trouwlocatie was. Eigenlijk zouden ze er deze dag pas heen gaan, maar omdat ze werden verrast door hun vrienden, sliepen ze hier. Het was een hotelkamer voor twee personen en het was erg gezellig. Het had een kleine badkamer, waar ze gisteravond nog met z'n tweeën in bad zaten en uit rustten voor de grote dag. Zoey keek even naast zich en daar lag Niall nog te slapen. Haar toekomstige man. Zoey zou pas om half zeven wakker hoeven te zijn, want daarna zou ze zich gaan klaarmaken voor de bruiloft. Eigenlijk zou zij zich niet zelf gaan klaarmaken, maar Mariah en de drie andere bruidsmeisjes.
"Zoey," mompelde Niall en het was haar niet duidelijk of hij nog sliep of wakker was.
"Niall?" Langzaam opende hij zijn ogen en wreef er eens in.
"Ik kan niet meer wachten." Ze hadden hun vrienden plechtig beloofd dat ze niet meer zouden vrijen deze nacht, want ze moesten wachten op hun huwelijksnacht.
"Jawel Niall." Ze grinnikte eens en Zoey trok de dekens van hen beide af.
"Nee! Ik lag net zo lekker." Hij draaide zich om op zijn buik en lag alleen in zijn boxer op bed.
"Schatje, kom. Wil je dan niet douchen samen met mij?" Gelijk tilde Niall zijn hoofd op en spitste zijn oren.
"Eerst in bad," commandeerde hij en stond op van het bed. Zoey wilde ook opstaan. "Baby, ik doe het wel. Ga nog even in bed liggen. Ik zorg voor je."