,,Złapię cię, gdy tylko zaczniesz przechylać się do tyłu. Twoje ciało zetknie się z moimi silnymi ramionami, lecz zawsze boje się, że możesz przez nie przeniknąć. Jak ty to robisz? Jak możesz być tak okrutna i ciągle rosnąć, pozwalając na to, bym co...
-Akuku!-zawołałam gdy znalazłam moją córeczkę pod stołem.
-Hahaha!-zaśmiała się swoim dziecięcym głosikiem i uciekła z pod stołu.
-Halo księżniczko!-krzyknęłam za nią.
-Tak mamusiu?-spojrzała na mnie swoimi czerwonymi oczami
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Pora spać-wzięłam małą na ręcę
-Ale najpierw wujek Shu mi opowie bajkę-zeskoczyła z moich rąk -Dobrze-wzięłam Rosalie za rączkę i poszłyśmy w stronę pokoju Shu.
Wszyscy łącznie z Mukami pokochali malutką, tak jak ona ich. W pełnię ukazują jej się ogon i uszy kota takie jak moje. Ma ona niesamowitą moc jako wampirzyca. Jej dotyk przynosi ulgę i ulecza najcięższe rany i choroby. Wszyscy są tym zafascynowani. Ja też.
Doszłam z córeczką do pokoju blondyna, uniosłam dłoń i zapukałam. Nie usłyszałam jednak odpowiedzi więc weszłam. Shu spał...znaczy udawał...zawsze przed Rosalie udawał że śpi.
-Wujku!-wskoczyła na jego łóżko. Ale ten nie otworzył oczu
-Wujku no! Bajka!-teraz Shu sie uśmiechnął i zaczął małą łaskotać Wpatrywałam się w to zauroczona...uwielbiam patrzec jak chłopcy bawią się z Rosalie...po chwili usłyszałam za sobą miły dla mojego ucha głos.
