Biz yalnızlığı paylaşan insanlar olarak en çok geceleri severiz bakmayın öyle yüzümüzün güldüğüne yalnızlığı en dibinde yaşayan insanlar diğerlerinden daha çok gülerler. Çünkü hüznü saklamanın daha iyi bir yolu yoktur ve her insan bilir ki anlatırsan daha çok sorun yaşarsın .
Her günü aynı anlamsız geçen bir insanı değiştirecek tek şey aşktır beni de değiştiren ilk şey aşktı aslında ..Üniversiteye ilk gittiğim zamanlarda bir an önce bitirip dönmek ve kendime ait yeni bir hayat kurmak dışında hiçbirşeyle ilgilenmeyen ben nasıl olduysa sadece beş saniyede hayatın bir adamın kirpiklerinden ibaret olduğuna inandım . Bilenler bilir ben kolay sevmem kimseyi inatçının tekiyimdir ki bunu en çok ailem bilir. Ama nasıl olduysa daha yeni aynı masada oturduğum adam kirpikleriyle hiçbirşey yapmadan sadece gözlerini kapatıp açarak beni bambaşka yerlere götürmüş bir damla su olmadan geri getirmişti . Eminim o dünyadan bir haber olsa da ben kendi cezamı ellerimle pardon pardon gözlerimle kesmiştim . Ne yaptığımı bilmez bir şekilde o masadan kalkarken onu ne zaman görebilirim sorusu saliseler gibi kısa bir anda aklımdan geçti ve masaya uzanıp almaya çalıştığı kırmızı deftere sarıldım . Etrafımdaki herkes oda dahil yüzüme bakınca düştüğüm aptal durumu daha fazla ne yaparak aptallaştırırım diye düşünmedim ki buna gerek yok benim en büyük özelliğimdir saçmalamak.
-Akşam ne yapıyoruz kaçıp gitmeyin hemen ?
Evet evet ben aptalım kocaman bir salakda olabilir yer yarılsa içine girsem deyimi yaşanmış mı bilmem ama yaşanmadıysa da ilk denek ben olabilirdim. Keza benden başkası bir anı yada komple kendini daha çok küçük düşürmezdi .
-Maviydi değil mi adın ?
-Hı evet unutkanlık var mı sende ?
-Bak derse geç kalıyoruz sen defterimi ver Hüseyinle haberleşin ona göre bakarız oldu mu ?
-Şeyy hı, ben şaka yapmıştım ya al defterini hem benimde işim var zaten .
-Akşam müsait olursak toplanalım gene
-Kaç, kaçta çıkıyorsunuz dersten ?
İnsanın kendini dava etme şansı olsa bu aptal haller benim değil diye yaygarayı basar hatta bu bedeni terk ederdim . Ama sanırım bu pekte mümkün değil sanırım yoksa insan işim var deyip sonra nasıl bir kafayla kaçta çıkıyorsunuz der ya biri bunu bana anlatsın ah anne ah hep susturdun beni bak şimdi konuşuyorum ama boş konuşuyorum .
-Biz altı da dersten çıkıcaz ama eve uğramam lazım çocuklar beklerler. Sonra haberleşiriz.
Arkasını dönüp gülerek mi gitti o koca kafalı egoist bende Maviysem okulda adını koca kafaya çıkartırım azıcık dengem bozuldu diye havalara bak sen asıldım falan sanıyordur bu şimdi .Dudaklarımdaki kırmızı ruj ya çok tatlı geldi ya da ben sinirden kulağını ıssıramadım diye dudaklarımı ıssırıyorum . Hüseyin ,Büşra ,Fatma ,Deniz ya hepsi bana bakıyor bir açıklama düşün Mavi hadi kızım kimse çakmasın durumu .Ya ne çakmayacak acaba çocuğa asıldın resmen onlar farklı pencere de kızım sen bambaşka bir boyuttaydın onlar ne anlar şimdi?
-Uf ne var ya yurt sıkıcı kızım çıkarız akşama bahanemiz olsun kimi tanıyoruz sanki okulda ?
-Kızım senin tipin Kuzey mi şimdi?
-Deniz ne alaka ya daha geleli kaç gün oldu da tipin bilmem ne diyorsun gezmeyelim mi canım valla ben akşam o yavaş internete bağlanıp yurtta pineklememek için beş takla atıyorum senin dediğine bak aman sen bilirsin valla.
-İyi bakalım Mavi hanım yemedik ama neyse .
İnsanların bakışları üzerinizdeyken birini kesmek bile zor arkadaş sanane ya bizimde hakkımız değil mi kızım napım kirpikleri çok güzel kesmeyek mi sen hayırdır demeyi isterdim tabi konuşacak cesaretim kalsaydı .Yurda doğru inerken herkes olayı unutmuş dedikodu moduna girmişti bile ama benim aklımda kalan bir tutam kirpik annem olsa da duysa dediklerimi ''He kızım he herşey tamam bi senin kirpik takımtın eksikti dimi Mavi ha kızım " derdi
Haklı kadın bu kafayla benden adam olmaz ya ne ara bu kadar uç oldum demek istersim ama galiba hep böyleydim .Rabbim beni saçma yollardan koru ne olur bu aklımla yolumu bulamam aydınlat yolumu..

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLMEK BİR EYLEM BEN YAŞADIM
Romansaher insan bir nefesle başlar bu hayata ben seninle hissettim ilk nefesimi olmayacak bir dua gibi tekrar yerinde duramayacak bir yaprak gibi Ama yinede hayatıma hoşgeldin...