Ang BESTFRIEND Kong MANHID

Chapter 4

    Thank you po dahil kahit paano may mga readers na ang "Ang BESTFRIEND Kong Manhid"
Thank you. Thank you po talaga. 😃😄 At dahil diyan, namotivate ako na magupdate at ito na yun. 😊😊 Ipagpatuloy niyo po sana ang pagbabasa nitong story.
Lovelots 😉😘😘😘

Ethan's POV

Bwisit! Yun na sana eh. Nagmomoment na ako eh. Naiinis ako sobra.
Sino ba naman kasi yung gagong panira na yon. Haist! Hindi ko na tuloy nagawa yung plano ko. Arg! Letche naman oh.
Nandun na eh.

Pero alam mo yung mas nakakainis? Nakangiti siya habang kausap yung kungsino man yung bwisit na yun..

May pa "O sure.", "Syempre. Basta ikaw. Malakas ka sa akin eh.", pang nalalaman. At sinabi pang "Okay. I'll be there. Bye." Iniwan niya ako dun.., mag-isa para lang dun sa taong kausap niya. :'(

Oo. Nagseselos ako. Yung smile niya kasi kanina, napakagenuine. Ngayon ko lang siya nakitang ngumiti ng ganun ulit. At... hindi ako ang dahilan.

Kailan ko kaya siya mapapangiti ng ganun? Haaaay!

-
Belle's POV

Nandito na ako sa airport at iginala ko ang mga mata ko parahanapin si- "Isabelle! Aweeee. I missed you."

"Ate Erica. Na miss din kita.", sabay yakap sa kanya.

Namiss ko tong lokalokang babae na ito. Kahit topakin to mahal ko to.

She is Erica Gayle Elizalde. She is Ethan's sister.... and soon to be mine as well. Char lang naman. Hindi nga ako mahal ni Ethan eh. Napaka assumera ko noh? Haha. Diba?

Isa siya sa mga taong pinakaclose sa akin. Maliban sa kapatid siya ni Ethan, talagang mabait siya. Kaya kami magkasundo eh ^_^.
Sa lahat ng taong malapit sa akin, siya lang ang may alam na may gusto ako kay Ethan. Oo. Kahit si Bella walang kaalam alam na may gusto ako kay Ethan.

Hindi ko sinabi sa kanya kasi, diba awkward kung sasabihin mo sa bestfriend mo na may gusto ka sa taong may gusto sa kanya? Ay basta. Alam kong magulo akong kausap. Haha. Baliw na ata ako. Baliw sa kanya. Haaaaaay! Ethan, kung alam mo lang.

- Nasa loob na kami ng taxi. Meron naman akong sariling kotse. Though I know how to drive, my parents are still insisting na nasa higschool pa rin akom Kaya hindi muna ako pinapayagan ng parents kong magdrive. Hinahatid-sundo naman ako ng driver namin. Nagcocomute din ako paminsanminsan.

Napagusapan na namin na doon muna samin titira si Erica. Hindi muna siya pwede sa bahay nila kasi nga obviously, masisira na yung surprise pag nagkataon.

Nagdebate pa nga kami eh. Sabi niya kasi maghohotel na lang siya. Aba syempre hindi ako papayag dun. Bakit sa hotel pa siya magsstay kung pwede naman sa bahay namin diba?

In the end, bumigay din siya. Mas mapapadali din namin yung pagpplano para sa surprise birthday party ni Ethan kung malapit lang kami sa isa't isa.

- Pagkarating namin sa bahay. Hinatid ko siya sa guestroom para naman makapagpahinga siya. Malamang may jetlag pa ito. Iniwan ko na sya doon at umakyat na ako sa kwarto.

Pagpasok ko, bumagsak agad ako sa malambot kong kama. "Namiss kita, kama ko.", at nakatulog ako.

- Bigla akong nagising nang marinig na may kumakatok.
"Pasok.", sabi ko at nakita ang maid namin.
"Ma'am. Nasa baba po si Sir Ethan. Kanina pa po siya. Katok po ako nang katok pero hindi naman po kayo sumasagot. Nakatulog po pala kayo."

Whut? Nandito si Ethan? Ano namang pakay niya? Haist! Naistorbo pa tuloy ang tulog ko. Mabilis akong naligo at nagbihis. Nakatulog kasi ako nang hindi man lang nakakapagpalit ng damit. Parang ako yata yung may jetlag. 😂...........

.....Wait. Oh my gosh! Si Erica! Nandito siya sa bahay. Hindi siya pwedeng makita ni Ethan. Waaaaah. Tumakbo muna ako papuntang guestroom at naabutan ko si Erica na kakagising lang.

"Erica. Ethan's here." O_O. "Ohmy! Dito lang muna ako sa loob. Sige na. Lumabas ka na. Baka makahalata siya.", sabi niya.

"Ya, nasaan si Ethan?"
"Nasa sala po siya. Kanina pa po siya diyan."
"Thanks, ya.", at pinuntahan ko na siya sa sala.

"Oh Ethan, ba't ka nandito?", tanong ko sa kanya. Feel at home pa ang gago. 'Hmp. Mahal mo naman.'-Heart. Ay shete naman puso. Ba't mo pinaalala?

(-_-)<---- his face. Poker face lang ang peg? "Is that how you greet your visitor? Oh great.", sabi niya in a sarcastic tone.

Anong problema neto?

Bumusangot bigla yung mukha ko. May nagawa ba akong masama? Wala naman diba?

"Teka, teka, teka. Anong bang problema mo?", tanong ko

"Anong problema ko? Ikaw! Ikaw ang problema ko."

"Huh? Ba-", he cut me off. "You left me during our date! I texted you, asking where you are. I even called you several times. But you did not even reply. You did not answer my fucking calls! Gosh Belle! Akala ko kung ano nang nangyari sayo! Pinag-alala mo ako.", then he hugged me.

I don't know what to say. Did he just said that was a date? Wait. That was a date? O_O.

And he texted me. He even called? At nag-alala siya sa kin. Hindi nama ako na pano ah?

"Ethan. Hey. I'm fine, okay? My phone was in a silent mode. And I haven't checked it yet. I fell asleep as soon as I reached my room. Sorry, okay? At sobrang paranoid mo. Nagpaalam naman ako ng mabuti diba?"

Hinigpitan niya pa ang pagyakap niya sakin na parang mawawala ako anytime.

"Huwag mo na ulit gagawin yun, okay? I'll text you every minute, every second. And if I can't get a reply after 30 minutes, I'll go to you. Get it?"

"Opo.", I smiled and I hugged him back.

😆😆😆😆😆