#2 gün sonra-Jimin-#
Dongsun'un aklına uyup ta geldiğim bu saray görünümlü 3 katlı yeri gözlerimi kocaman açmış izliyordum.Her yer siyah beyaz eşyalarla donatılmıştı ve bu gerçekten harika bir görüntüydü.Demek ki zenginlik böyle birşeydi...
"Hyung sen burada bekle.Ben uşağı çağırıp geliyorum."
Dongsun'un söylediklerine kafamı salladım ve kocaman salonda gezinmeye başladım.Deri sehpanın üzerinde duran büyük siyah vazoya dokunduğumda sallanmaya başladı ve tam düşecekken bir el bunu engelledi.
Kafamı kaldırdım ve beyaz saçlı siyah takım elbiseli kızgın bir ihtiyar arkasında da bana alayla gülen Dongsun'la karşılaştım.
Ellerimi enseme götürüp mahçup bir şekilde gülümsedim.
"Üzgünüm Bay Kim."
"Hyung!O babam değil.Tatlı uşağımız ve aynı zamanda bakıcım Lee Kang Hee."
"Huh?Bu uşak mı?Benden zengin görünüyor be."
Kang amca bana şefkatle gülümsedikten sonra vazoyu yerine koydu ve tekrar bana döndü.
"Çünkü senden zenginim Bay Park Jimin."
Suratımın girdiği hale karnını tutarak gülen Dongsun'un koluna vurdum.
"Hiç komik değil velet."
Uşak yanımızdan ayrılacakken son kez arkasına döndü ve söylediği şey vücudumdaki tüm hücrelerin dans etmesine sebep oldu.
"İşe alındın evlat."
Dongsun kıkırdayarak üzerime atladı ve yere düşmeme neden oldu.Onu üstümden kaldırmaya çalışırken bir öksürük sesi duymamızla beraber hemen ayağa kalktık.Takım elbiseli,gözlüklü ve koyu kahverengi saçlarını yukarı kaldırmış 50'lerinde gösteren yakışıklı bir adamla karşılaşmıştım.Dongsun adamın kucağına atladı.
"Baba!!"
"Dongsun.Nasılsın?Seni çok merak ettim."
"Iyiyim baba.Ya ağabeyim?Onu bulabildin mi?"
Anladığım kadarıyla bu adam Bay Kim'di.Nedense bana çok tanıdık gelmişti ama onu hayatımda ilk defa gördüğüme yemin edebilirim.O gözler ve kalın dudaklar bana birini hatırlatıyordu.
Bay Kim bir süre yere baktıktan sonra cevap verdi.
"Evet Dongsun.Şuan hastanede.Ona temiz kıyafetler almaya geldim.Birazdan taburcu ederler."
"N-ne?Neden hastanede?Ona birşey olmadı d-değil mi?"
"Ahh sakın endişelenme.Senin ağabey dediğin köpek bar köşelerinde hırsız tarafından bıçaklanmış.Ama durumu iyi.Dediğim gibi,onu eve getirmeye gidiyorum."
"B-baba!Ben de geliyorum."
"Dongsun çok geç oldu.Sen misafirimizle ilgilen."
Söze karışmam gerektiğini anlamıştım.
"Efendim.Ben burda işe başlamak için ş-şey..."
Kekelemeye başlayınca Bay Kim güldü ve ne diyeceğimi anlayıp kafasını salladı.
"Anladım.Ben dönene kadar bir yere ayrılmayın."
"Tamam baba.Çabuk dönün olur mu?"
Bay Kim başını salladıktan sonra evden çıktı.Dongsun suratını asıp koltuğa uzanınca yanına gittim.
"Ağabeyin tam bir baş belası ha?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY OWNER(VMIN -SMUT-)
Fanfiction-Bırak beni.Artık gitmek istiyorum,lütfen Taehyung. -Buna izin veremem Jimin.Ben senin sahibinim ve sen sahibinin her istediğini yapmak zorundasın.
