Torn Between 2 IDIOTS!(Hiatus)

TBTI 3- Lesson 101 in Talking

Belgian's POV

Yung feeling na parang nasabugan ng stun granade sa laro? Ganoon palagi ang pakiramdam ko pagka-gising sa umaga.

Yung feeling na ayaw ko pang bumangon at matulog nalang habang buhay. Yung pagdilat mo hahanap ka pa ng rason kung bakit kailangan mo pa bumangon. Ganyan ako, always...

Kahapon masyado akong na exposed sa mga tao. Not that na hindi ako tao. I just don't like to have a friend. Baka iwan lang ulit ako. My trust is too expensive to be bought easily. I'm not saying na kailangan akong idaan sa pera, hindi lang talaga madaling magtiwala.

Bumangon na ako at pinatay ang maingay na alarm. Ang sakit na kasi sa tenga. Paulit-ulit nalang na masakit na. Hugot ngunit totoo naman.

.

"Bangtanie.... Anong ginagawa mo kapag wala ako? Ang boring pa naman kapag mag-isa ka lang. Ay, sabagay, nandyan naman sila EXO para i-entertain ka. Good for you." Kumiskis pa si Bangtanie sa paa ko na mistulang nag-lalambing.

"Meow~..." Gutom na siguro. Anyways, baka mangayayat siya. Hindi kasi ako pwedeng umuwi ng lunch. Stupid school rules.

Pagkatapos ko silang bigyan ng pagkain. Sinabayan ko na din ng ligo at bihis. Syempre para iwas boredom. Namimili ako ng kulay at design ng jacket.

So typical for a girl to be picky. Pero hindi sa jacket.

I took a glance in my watch. 9:30 na, still too early. Baka magpa-late ako ng pasok sa gate ngayon. Hihintayin ko nalang humupa yung dilubyong dinadala nung mga babae sa school.

Tinanggal ko na sa technics ko ang isigaw na nandyan ang SNSD/EXO/BTS, at iba pa. Dahil kapahapahamak lamang.

"Bye sa inyo pets ko! Don't kill each other while I'm gone! Muah~."

Sumakay ako sa jeep. Hindi maiiwasan na bigyan ako ng weird na tingin. Kasi ang init na nga tapos, heto ako naka jacket. Tinitiis ko nalang nga lahat. So much sacrifice for being safe.

Rule number 5: Avoid wearing bright colored or eye catching hoodies. You can be spotted easily.

I have my rules. Hindi nga ako nag-girl scout, pero I've always planned my future. At hindi ko nakikita ang future ko na may kasama akong iba bukod kala Ate Ran at Kuya Bryan.

.

Bumaba ako sa gilid ng gate ng FHU. Sakto naman na tapos na ang commotion sa harap ng gate. Tumingin-tingin muna ako sa paligid at nakita kong ayos na ang lahat. Meaning bumalik na sila sa kanya-kanya nilang buhay kapag umaga.

Sinimulan ko na mag-stealth mode papuntang room ko. Nandun na ang iba sa amin at mukhang may kulang pa.

.

"Hay salamat..." Buntong hininga ko.

.

"HI, Nate besty! Good morning!" Muntikan na akong mapatalon sa gulat ng batiin ako ng katabi ko. Si Alrianne na super hyper,na akala mo na-overdose na sa ka-hyperan.

I'm not being rude, I'm just stating the naked truth. Wow, it actually rhymes! Maybe, pwede na akong mag-sulat ng poems ngayon?

Tumango lang ako sa kanya. I don't want to waste energy. I feel like Suga now... At katabi ko si V. That's the right definition.

"Alam mo? I don't take nodding as an answer. Sige ka baka mapanis laway mo, babaho yan. Tapos sasakit tiyan mo at mamamatay ka." Hindi ko alam na ang pagkapanis na pala ng laway ngayon ay nakamamatay na. Sa takot ko nalang siguro nasabi ko bigla ang....