Crescent Moon

Chapter 9

No edits.. straight from my mind.... saka ko na lang ulit aayusin.. tabi tabi po sa Spanish ulit dahil gumamit lang ako ng translator.. hehehehe... so sa mga gustong tumulong sa translation.... I will accept it...

Thank nga pala for Cass dahil tinulungan nya ako and her friend from last chapter's translation... hehehe... sa uulitin... baka gusto nyong itranslate na rin ito? totodohin ko na kakapalan ng mukha ko! hahahahahaha!

next update.. medyo matagal pa ulit....

Chapter 9

This is probably the most awkward dinner I've ever had in my entire existence.

First of all, ang dami kong hindi maintindihan na mga sinasabi ng mga tao sa paligid ko. Puro Espanol ang pagsasalita nila! Kapag tumatawa sila, kulang na lang ngumiwi ako... grrr... kaasar. Feeling ko tuloy ako ang pinagtatawanan nila. Kung makatingin naman kasi si Dona Amelia at ang maladi nyang anak ay parang gusto akong ilublob sa kumukulong ginatan!

Well at least si Juaquin at si Dona Estelita are trying their best to talk in tagalog para lang maintindihan ko ang mga usapan. Obvious naman na marunong ding magtagalog ang mga tao dito, dahil naiintindihan nila ang mga sinasabi ni Juaquin at Dona Estelita. Ayaw gamitin ng mga elitistang ito ang tagalog, at mukhang nade-degrade sila kapag nakikipagusap sila ng lenguaheng ito. My biggest surprise for the night is Nicolas. Marunong din pala syang magtagalog at katulad ni Juaquin at Dona Estelita, wala syang pakialam kung may masasabi ang ibang tao kung gamitin man nya ang lenguaheng ito kahit na kanina pa sya pinandidilatan ng kanyang Mama. The arrogance and the dangerous nature is still there, but I give him an A for effort. He's been quite attentive and gentlemanly enough to me, much to my surprise! Baka naman mali ang pagkakakilala ko sa kanya. Baka hindi ako kailangang matakot sa kanya katulad ng naramdaman ko kanina noong una ko syang nakita. But there's something about him that I can't fugure out.... but I can't put my finger into it. Parang ang daming inililihim nitong taong ito.They say that the eyes is the window to your soul but with his case, he seems sooooo confusing. Parang mas lalo ako naguguluhan kapag nagtatama ang aming mga mata. Nakakatakot? Nakakaawa? Hindi ko maindindihan!

Sumubo ako ng pagkaing nakahain sa harap ko. Hindi ko alam kung masarap o hindi ang kinakain ko dahil sa dami ng mata na nakatitig sa kin. I never felt so conscious in my entire life! Feeling ko talaga mabubulunan ako. Parang hindi sila nakakakita ng taong kumakain. Why don't they just mind their own food! O baka naman iniintay nila akong magkamali sa mga utensils na gagamitin ko? Well, sorry na lang sila, well educated ako sa fine dining! Kahit hindi naman ako kasing yaman nila, nakakakain naman ako sa mga fancy restaurants dahil sa mga bigating business meetings. Mabuti na lang at centuries old na pala ang ganitong klaseng table setting.

Ang sama makatitig nitong Amparo na to a! hmmmm... well, kung sabagay, may dahilan sya kung bakit ganyan ang kinikilos nya... dahil.. MAS MAGANDA AKO NG DI HAMAK SA KANYA!!! HAHAHAHAHAHAHA! (Evil smile!). Inggit lang sya sa beauty ko!

Huminga ako ng malalim. Wala na akong magagawa sa sitwasyon ko ngayon. E talagang ganito, wala talaga akong maintindihan kung masama man ang sinasabi nila sa kin kahit harapan, which is I doubt kung ganon man ang sitwasyon. Hindi naman papayag si Dona Estelita at Juaquin na lait laitin nila ako. At hindi naman pwedeng mag crash course ako agad agad ng Spanish language. Ano ako robot or freak na pwedeng idownload lang ang data tapos master ko na!

Hmmm pero.... Kung tutuusin.. advantage ko pala ito! Hindi ko sila maintindihan, so hindi dapat ako affected. Ayaw nilang maintindihan ko ang pinagsasasabi nila?

E DI WAG! So what! Paki ko sa kanila! Sino ba sila sa life ko? E DI WALA!

With that thinking I feel renewed. Kung kanina parang nade-depress ako. Ngayon, parang nabuhayan na ako ng loob. Wala na akong pakialam kung magchismisan pa sila at pagpyestahan nila ako. Like the saying goes, ' what you don't know won't hurt you.' So I guess that it's better for me not to know. Isaksak nila sa baga nila iyang mga salita nila! For all I care!