My lullaby (MAJOR EDITING)

Chapter 9: I Smell Something Fishy

Demitri's POV

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaah ang pogi niya talagaaaaaaa

Yiieeeeeeee bago nanamang transfer student na yummy!!!

Kuya akin ka nalang!

Hoy haliparot akin lang siya!

Ashumingerang palaka akin lang siya no!

Ano kaya name niya?!

Yan naririnig ko ngayong umaga na toh. Tss nakakaasar naman. Ang iingay nila. Wala na talagang maria clara sa mga panahong ito. Wala na nga ako nakikitang ganun sa school na toh eh.

"Uy Demitri! Transfer student pala ampeg mo ngayon ha!" nagulat nalang ako nang biglang pag sulpot nang hinayupak na Zero na toh. Leche nakakagulat naman ko.

"Halatang hindi nila matandaan yung mga nang yari last week. Maganda na rin yun. At least mababantayan ko si Agatha sayo. Baka halayin mo pa. Mahirap na."

"Grabe ka naman Demitri hindi naman ako rapist para halayin siya ah. Saka ganda kaya nang date naming dalawa. Hay naku nakakainlove talaga siya kahit kaylan." tss ang bakla naman nito. 

"Oo nga pala wala parin ba siya naaalala?" tanong ko sa kanya habang naglalakad kaming dalawa sa hallway. Hindi ko narin pinapansin yung mga tilian nang mga babae. Nakita ko naman na nag bago ang expression nang mukha niya. Nalulungkot yun.

"Hindi parin eh. Alam mo ba nung nag dadate kami kahapon ibang ibang Agatha ang nakikita ko sa kanya. Pero may isang bagay talaga ang nag kakapareho sa kanilang dalawa. Yung pagmamahal nila sa ulan. Kahit na sabihin nating napalitan nayun nang bago niyang memorya alam kong gumagana ang puso niya na para bang may hinahanap siya kulang na piece sa katawan niya. Naniniwala akong maalala niya ako. Na ako ang taong minahal niya nang lubusan at ang taong minahal din siya nang wagas wagasan." ngumiti siya sa kawlan. Namimis na talaga niya si Agatha. Maski naman ako namimis ko siya. Napansin kong may bumagsak na luha mula sa mata niya. Umiiyak nanaman ang loko.

"~sniff~ sensya ka na pare ha ~sniff~ nababakla nanaman ako. Hehehehe" sabi niya sabay pahid nang luha niya. Kahit na kaharap na niya ang babaeng mahal niya, nahihirapan naman siyang isipin na walang maalala ang babaeng mahal niya about sa past nilang dalawa. Naging saksi ako noon lalong lalo na nung naging sila na talaga. Nakita ko kung gaano siya naging masaya sa buhay niya lalong lalo na nung nakasama ni Agatha si Zero. Kahit alam niyang bawal ang relasyon nilang dalawa dahil bampira si Zero, vampire hunter naman si Agatha.

"Tss bakla ka naman na talaga ha ano pang ineexpect mo" sabi ko sa kanya. Kaya naman binatukan niya ako nang malakas.

"ARAY! PUT@ ! BAKIT MO NAMAN YUN GINAWA!"

"Tss. Eh g@go ka pala eh! Ikaw kayang sabihang bakla papayag ka ba nun?!"

"Ang sabihin mo guilty ka kasi nag react ka unggoy!"

Nag asaran lang kami at nag murahan habang naglalakad kami papuntang classroom. Nag palipat narin ako nang sched ko para makasalamuha ko rin si Agatha o mas kilala sa tawag nilang lahat na Mildret. Para mabantayan ko yung bawat kilos nang kumag na Zerong yun.

Alam kong may pagkamalibog talaga ang mga bampira lalong lalo na pagmalapit lang sa kanila yung taong mahal nila. Lalong lalo na yan kay Zero naku! Malilintikan talaga sa akin yun pag ginalaw niya si Mildret.

Nung pumasok ako nang classroom namin nagtilian naman ang mga babae. Hay naku babae nga naman. Tss basag na na atah eardrum ko tsk.

Mildret's POV

Nung pumasok si Zero sa classsroom namin bigla naman nagtiliin ang mga haliparot kong mga classmates. Hay naku ang iingay talag. Dagdag pa sa noise pollution. Hello mga ateng. Kakatapos lang nang new year kung salubungin niyo yung dalawang naggagwapuhang lalaki sa harap namin eh dinaig niyo pa yung torotot. By the way nga pala Happy New year. Ang new years resolution ko eh isang malaking SECRET. Mehehehe

Back to the reality na tayo. Pinag commercial naman kasi ako eh.

Pero nagtataka ako dun sa  kasama ni Zero. Mukhang koreano kaya. Ampogi rin tapos halatang suplado at mashungit. 

Pero namumukhaan ko toh eh. Hindi ko lang matandaan kung san ko ba siya nakita.

Naputol ang pagiisip ko nung may nang halik sa pisngi ko. Eh malamang alam niyo na kung sino yun. Edi si Zero. Oo na kinikilig na ako. Wag lang kayong maingay ha.

"Mildret bakit tulala kadyan at ang lalim nang iniisip mo?" 

"Uhm w-wala. Wala lang toh. Iniisip ko langyung assignments na ginawa ko kung natapos ko na ba talaga." pagsisinungaling ko. 

"Ah ganun ba. Nga pala, May pakikilala ako sayo. Eto si Demitri Han. Bago nating classmate at kaibigan ko." sabi niya. Bigla naman nan laki ang mata ko nung narinig ko ang pangalan nang lalaking mukhang koreano.

Demitri Han? Di ba siya yung estudyanteng pinatay isang linggo nakalipas? Bakit siya buhay?

Parang napako ako sa kinatatayuan ko nung mga sandaling yun. Pero pinilit kong mag salita nang maayos.

"B-bakit b-buhay ka? Di ba i-ikaw yung e-estudyanteng namatay isang linggo nakalipas? Bakit nandito ka?" Napatanong ko bigla sa kanya. Kasi hanggang ngayon gulat na gulat parin ako sa nakikita ko. 

"Naaalala mo?!" nanlaki naman ang mga mata niyang singkit. Eh? Malamang naaalala ko. Di kaya ako ulianin noh. Saka oo nga pala kilalang kilala siya sa school na toh ha. Bakit para hindi sila nagulat na buhay ang FAFA nila. At higit sa lahat sinabi sa akin ni Zero na hindi naman sila close friends nito. Tapos ngayon sasabihin niyang kaibigan niya. Ang gulo naman.

"A-ah e-eh b-bakit ka naman ganyan makapagsalita Mildret. G-guto mo na bang mamatay tong ungas na toh" nauutal na yanong ni Zero sa akin. Halatang may itinatago siya sa akin kaya tinitigan ko lang siya nang masama.

"Hoy Zero Jeager! Ipaliwanag mo nga sa akin kung pano mo naging kaibigan toh si Demitri Han eh samantalang sinabi mo sa akin na di naman kaya friends?! Sige nga paki explain?!" sabi ko and I give him a death glare.

Napalunok naman siya nang sunod sunod. Hah! dapat lang na matakot siya noh. Kalokang palaka.

Nagtinginan naman silang dalawa, ano mo'y nag uusap silang dalawa sa pamamagitan nang kanilang mga mata. Eh kung tusukin ko kaya yang mga matang yan para masagot na nila yung tanong ko sa kanila.

Sasagot na sana si Zero nung biglang sumigaw ang si Maya. Well actually siya lang naman po ang dakilang look out at dakilang mega phone sa block namin. Pagkakatiwalaan naman siya kahit papano sa trabahong ganyan. Pero pag dating sa lalaki naku lumayo layo ka na sa kanya. Baka halayin ka pa niyan.

"ANDYAN NA SI SIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIR!" grabe damang dama mo yung kililing nang boses niya. Ibang kalse rin eh noh.

"Mamaya sagutin mo ako ha Zero" pagtataas ko nang kilay sa kanya. Tumango tango naman siya at nagnakaw nanaman nang halik sa cheecks ko. Tss nakakainis, kinikilig ako. Kiyaaaaaaaaaaaaaa. Ui Mildret ang landi landi mo nanaman nakuha pang kiligin eh noh.

"Ok class ang pagkakaalam ko meron tayong new student here. Uhm hijo please come here and face your classmate then introduce your self." sinunod naman kagad ni Demitri si Sir. Maski si Sir hindi niya matandaan na si Demitri ang namatay sa may campus round? Ano bang nagyayari? Bakit ako lang atah nakakaalala?

"My name is Demitri Han.17 years old. Nice to meet you all." sabi niya at ano panga ba ang ineexpect of course ang mga malamegaphone na boses nang mga caclase ko. Lumingon ako kay Maya dahil alam kong kilalang kilala niya yan. Siya pa, pero laking gulat ko nung nakita ko siya nakangit lang kay Demitri. Halaka maski siya hindi siya gulat? Wala akong nakikita o nababakas man lang na gulat sa kanilang lahat.

Alam kong may tinatago talaga si Zero sa akin. Ano kaya yun? Bakit naman ako pinapatay nang curiousity ko? Ano bang meron pag nalaman ko? Ah ewan para matahimik tong utak ko eh kayalangan na talaga ni Zero n sagutin ang mga katanungan ko. Alam kong may tinatago silang dalwa sa akin. I SMELL SOMETHING FISHY~