Başına ne geldiğini hatırlıyor musun Luce?

311 28 10
                                    

Natsu yol boyunca konuşmuş ve hiç susmamış olan Lucy'i yavaşça yatağına bırakırken, "Biliyor musun yol boyunca başımı şişirmeni özlemişim!" dedi. Bu dediği şeyin samimi ve gerçekliği ile Lucy sonunda susmuştu. Cevap vermek yerine en içten gülümsemesini armağan etmişti.

Lucy etrafına baktığında evinde pek bir şey değişmediğini hatta öncekinden daha temiz olduğu çarptı gözüne. "Her şey tıpkı bıraktığım gibi...." Sanki hiç kaybolmamışım gibi, diye geçirdi son cümlesini.

Lucy'nin sesindeki hüzün Natsu'nun gözünden kaçmamıştı. Natsu tam bir şeyler diyecekken Happy ondan önce davrandı. "Natsu ile bir gün geri döneceğini biliyorduk! Bu yüzden Natsu hiç bir yeri dağınık görmek istemeyeceğini düşündüve her gün evini temizledi!"

Natsu Happy'e pis bakışlarını atarken, "Son kısmı söylemene gerek yoktu Happy." diye fısıldadı.

Her zaman evi dağınık olan Natsu hiç şikayet etmeden, kendi isteği ile her gün Lucy'nin evini temizliyordu. Peki ya gerçekten ölseydim o zamanda hiç durmadan geri döneceğime inanıp evimi korumaya devam mı edecekti?, diye düşündü Lucy yüzündeki buruk bir gülümseme ile.

"Sorun nedir Lucy? Üzgün görünüyorsun yoksa yaraların mı acıyor?" dedi Natsu elini Lucy'nin yanağındaki yaraya hafifçe koyarak.

Bu ani teması beklemeyen Lucy irkilerek geri çekildi. Kızarmıştı.  "Çok yakınsın seni aptal!" dedi Natsu'yu hafif itekleyerek. 

Happy oturduğu köşeden, "Senden hoşlanıyor~." diye şakıdı ama kimse onu duymamıştı. Duydularsa bile kulak asmamışlardı.

Lucy başını yana çevirerek kızaran yüzünü kontrol altına almaya çalışarak, "Yaralarımın durumu gayet iyi. Demek istediğim.... bu kadar zahmet edip kendini yormana gerek yoktu benim için." dedi.

Natsu biranda ciddileşti. "Ne demek istiyorsun? Bu yaptıklarım senin için az bile..." dedi hüzünle. "Hem aynı şey benim başıma gelseydi eminim sen bundan daha iyisini yapardın, bundan eminim."

"Natsu..." diye fısıldadı Lucy. Dedikleri doğruydu, aynı şey Natsu'nun başına gelseydi yapabileceği her şeyi yapardı ama biliyordu ki bir ejderhaya dönüşüp onu yok edemezdi. Başına gelen her şeyi en ince ayrıntısına kadar hatırlıyordu. Tıpkı dünmüş gibi ama revirdeki takvimde olayın ardından 3 hafta geçtiğini görmüştü ve anlamıştı Natsu'ya yalan söylediklerini. Eğer Natsu doğruları bilseydi kendisini asla affedemez, yanlış yola sapardı. Lucy sandığından iyi tanıyordu Natsu'yu ve bu gerçek onu bile şaşırtmıştı.

Uzun bir sessizlikten sonra Natsu sormak istediği ve bir süre unuttuğu soruyu hatırladı. Birde gerçekleri Lucy'den duymak istiyordu.

"Başına ne geldiğini hatırlıyor musun Luce?"

Evet çoook uzun bir aradan sonra yine karşınızda yerimi almak için leptopumun başına oturuyorum. Doğrusu özlemişim buraları... Ne var ne yok millet! Beni özlediniz mi?

Kapağı yenilesek mi sizce?

Awakening Nalu FanfictionHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin