Ахлах ангиа төгсөж, мөрөөдлийнхөө зүг Сөүлийг зорьж байга минь энэ.
Ээж: За тэгээд янз бүрийн муу хүүхдүүдтэй нийлвээ
Би: за юу гэж дээ. Би ямар хүмүүжилтэй билээдээ гэхэд ээж духан дээр минь үнсээд
Ээж: Ямар нэгэн юм болвол ээж рүүгээ залгаарай за
Би: ойлголоо. Сайн сураад ирнээ гэж хэлээд Сөүл хүрэх автобусанд суулаа.
Сөүл хүртэл 3 цаг явна. Чихэвчээ зүүн сандал дээрээ эвээ олон нүдээ анин айдасаа нуухаар оролдоно.
3 цагын дараа сөүл дээр ирхэд сөүл дэх хамаатнууд маань тосож авах нь тэр.
Хэдэн жилийн өмнө л харж байсан юмдаг.
: манай Ханыл ёстой том болчижээ. Сөүлд анх удаа ирж байгаа биздээ
Би: тиймээ. Сөүл ч том юмаа
: машинд тэнд байгаа гээд миний ачаанаас аван алхах нь тэр.Бид явсаар сөүлд бол гэр хороололд орхоор хороололд ирж, ах хашааныхаа хаалгыг нээн машинаа хашаа руу оруулхад нь би ачаагаа буулгахад түүний эхнэр хүүхдүүд гарч ирэн намайг угтаж авхад нь би 90 градус бөхийн
Би: сайн байна Жон Ханыл
: Ханыл маань ёстой мундаг юмаа баргын хүүхдүүд орж чаддаггүй хуулийн сургуульд орчих гэжТэд надад тусдаа өрөө хүртэл бэлдсэн байлаа. Өрөөндөө орж төвхнөөд гарч ирхэд эгч хоол хийж байхад нь би очин
Би: би туслах уу?
Эгч: тэгвэл хачирнуудыг аягалаад ширээ засаж байгаач
Би: за онниХоолны ширээ засаж, эгчийн бэлдсэн хоолнуудыг ч бас ширээн дээр тавив.
Бид ширээнд сууцгаан
Ах: тэгхээр манайх өнөөдөр бүл нэмсэн болхоор бид илүү чимээ шуугиантай болох байх.
Ханылаа, гэртээ байгаа юм шиг тухтай байгаарай
Би: нээ, ажушшиАх савхаа аван хоолноос амсхад тэдний охин баярлан хоолоо идэж эхлэв. Охин одоо 7 настай бөгөөд сургуулийн сурагч юм.
Оройн хоолоо идэж дуусаад цэвэрлэгээ хийж дуусан өрөөндөөорж ирэн ухаалаг утсаа ашиглан сөүлийн газрын зураг бас их сургууль руугаа яаж явахаа заалгаж авлаа.