The last chance

Hoofdstuk 16

Als we klaar zijn met de nieuwe wapens beginnen we te lopen. Het bos is groot en Sam kijkt overal om zich heen. De vampieren lopen overdag niet rond maar er zijn nog altijd weerwolven. Ook hoopt hij een huisje te vinden. Want als hij de lucht zo ziet gaat het in de middag regenen. En volgens de verhalen die hij hoorde kan regen in het Mysteriebos dagenlang duren. "Zie jij een huis?" Vraagt hij.
"Nee ik zie zowat niks. Zo moe zijn mijn ogen."

"Handig." Riep hij. Dan ziet hij een huisje in de verte. Het was eentje van donker hout en hij zag ook een schoorsteen. "Perfect." Roept hij grijnzend.
Hij rende erheen en stopte vlak voor de deur. Eerst moest hij checken dat er niemand in zat. En dus keek hij door elk raam. Nadat hij dat deed wist hij dat er niemand zat. Hij opende de deur en ging erin.
"Weet je zeker dat het veilig is?"

"Het is het proberen waard en ik wil wel eens weer slapen." Sam gooit zijn spullen neer en gaat zitten op een stoel bij de haard die helemaal leeg en donker was. Hij begon al snel te snurken.

Felicia loopt het huis in. Ze zoekt voor een lamp zodat het licht kan worden en vind een oud leeslampje. Ze loopt weer terug naar de deur en doet hem dicht.

Na een zoektocht door het huisje vindt ze de slaapkamer en een badkamer. In de badkamer hangt een gebroken spiegel. En in de slaapkamer staat een kast met dekens. Ze pakt een van de dekens en legt hem over Sam heen. Ze loopt weer naar de badkamer en test de douche. Hij doet het nog. Ze zoekt een handdoek en gaat onder de douche staan.

Even later schrikt Sam wakker van de bliksem. Meteen kijkt hij om zich heen. "Felicia? Waar ben je?"
Dan hoort hij water stromen. Hij staat op en gaat luisteren bij één van de deuren. Ah ze is aan het douchen. Dan loopt hij terug en beseft dat het koud is. Meteen pakt hij een paar stronken hout die bij de voordeur staan en legt ze in de haard. Met een gooi vuur is de haard aan en wordt de hele kamer verlicht. Buiten hoort hij veel bliksem en het regent pijpenstelen. "Dat gaat nog wel dagen duren." Mompelt hij en hij gaat zitten op de stoel.

Ze komt de badkamer weer uit en ziet dat hij weer wakker is.
"Oh, hey Felicia. Lekker gedouched?" vraagt hij.

"Ja, ik weet niet hoe maar de waterleidingen doen het dus blijkbaar."

"Wat een geluk hé." Reageert hij. Dan pakt hij een verpakking uit zijn tas en gaat ermee naar de keuken. Die niet al te groot is.
"Was je alweer zo snel wakker?"
"Jup, de bliksem, heb je dat niet gehoord dan?"
"Ow, ja. Ik had eigenlijk niet gedacht dat jij daar wakker van zou worden."
"De wet van de natuur." Riep hij nonchalant vanuit de keuken.
"Ja oké. Wat ben je eigenlijk aan het doen?"
"Eten maken." En hij pakt zijn pakketje uit. Er zaten stukken groente en vis in. Die gooide hij in een pan waarmee hij naar het haardvuur liep. Daar zette hij een houder boven het vuur waarop hij het pannetje zette.
"We gaan over een half uur eten." En toen ging hij weer zitten en staarde naar het vuur.
"Oké." zegt ze en loopt naar de slaapkamer.

"Ga je een half uurtje slapen?" Vraagt hij als hij ziet dat ze er heen gaat.
"Nee, ik ga me omkleden. Ik heb een ander setje kleren in mijn tas zitten maar heb nooit de mogelijkheid gehad om me om te kleden."

"Ow ja, goeie. Ik heb alleen geen nieuwe set kleding, ik was ze dan. Je zei dat de douche goed werkte, toch?" En hij staat op.
Ze loopt naar de slaapkamer. Snel verwisselt ze haar kleding en loopt met de vieze kleding naar de badkamer.
Sam had zijn shirt uitgetrokken en gooide die onder de douche. Er kwam veel viezigheid uit.

Felicia klopte op de deur. "Kom binnen." Roept hij. Ze opent de deur en loopt naar binnen met haar blik gericht op haar kleding. Pas als ze opkijkt merkt ze dat Sam geen shirt aan heeft.
"Hey, wil je die kleren ook hieronder doen?" Vraagt hij met een grote grijns.
"Uh, ja graag."
"Doe je mee of wil je gauw weg hier." Roept hij lachend.
"Uh ik uh."