Drinawing ko lang yung nasa picture though its not that good haha! :3 ch 1 pupu! Hope you guys like it. Heres chapter 5
--------------------
Micah: saka..kilala ko din kayo at yung iba.. pero di ibig sabihin na stalker ako ah.. ( - - ; )
Yachi: ah. Eh?... Hue?! *shivers*
Micah: y-yachi? W-wait ! Kalma lang ! ;; *pat her though.*
Yachi: *nag inhale & exhale* so ibig sabihin... di totoo yung sinabi mo na.. naliligaw ka dahil di mo mahanap yung bus na kasama yung classmates mo?
Micah: *nods* excuse yun dahil.. ayoko na maisip ninyo na baliw ako kung sinabi ko na nasa ibang lugar ako at bigla bigla na lang napadpad dito na hindi pa alam kung ano ang rason kung bakit. Kaya sinabi ko na lang ito sayo, pinagkakatiwalaan mo ba ako?.. ikaw lang ang nakakalam nito..
Yachi: Siguro pero... sigurado ba talaga na hindi ka dito??
Micah: *nods at ipinakita ang cellphone* Makikita mo dito sa phone ko na walang signal at iba ang oras... umalis ako sa school ng mga 4:30 ng hapon at nung napadpad ako dito saka tinignan yung cellphone ko na 1:30 pm. Yun na yung oras na nigugulumihan na ako tapos papalapit na yung bola sakin...
Yachi: Nainintindihan ko na ...unti unti ^^; pero tutulungan parin kita !
Micah: Salamat yachi!
Yachi: Mag pahinga ka muna, sa tingin ko pagod ka na sa mga nangyayari.
Micah: Maraming salamat talaga :)
----------------
Pagkatapos naming kumain at nag pahinga hanggang sa nakatulog na kami... buti naman suot ko yung ekstrang damit ko sa bag.. mga ilang oras din ang nakalipas ay lumabas na ang araw.
Micah: *nag unat muna bago imulat ang mata* hindi nga ito panaginip...
Yachi: Good Morning Micah ! ^^
Micah: Good Morning din, Sorry kung natulog ako dito sa bahay mo...
Yachi: Haha! ayos lang ! Nagpapasalamat nga ako na may kasama din ako sa bahay *smiles like a sunflower in the morning*
Micah: *this cinnamon child is precious *-* Nagpapasalamat din ako *smiles back*
Oo nga pala, naka uniform na pala siya. Kakagising ko lang kaya kinuha ko agad yung bag ko tapos tinignan ko yung oras sa cellphone ko. Ganun parin, yung oras dito at hindi doon sa pinangalingan ko.
Yachi: kumain muna tayo bago umalis ! *ngiti niya sakin saka nag ayos ng hapagkainan*
Micah: nakakahiya naman na kakain pa ako dito...
Yachi: Ayos lang yan ^^ tara kain na tayo
Micah: hai..
Nagsipagkumain na kaming saka din ako mabilis tinapos ang pagkakain para mag punas at mag palit ng damit upang sumabay na sa kanya. Yung damit ko pala yung uniform ko ;; since wala akong ibang damit kundi yung ekstra na ginawa kong pambahay.
Umalis na din kaming dalawa papunta sa karasuno high school at nakakahiya na din na si yachi ang nag babayad din ng pamasahe ko.. wala kasi akong japanese money kundi philippine money. Haaysst
Habang nag lalakad kami, may nakasalubong ako na di napansin ni yachi. Nagkatinginan yung mga mata namin ng ilang segundo tapos parang nag daanan lang kami
Parang pamilyar siya ah...
BINABASA MO ANG
I'm inside The Anime World Called "Haikyuu!!"
FanfictionIto'y kwento ng isang estudyanteng babae, si Micah Andes, ng pagka pikit ng kanyang mata'y biglang napadpad sa ibang lugar ng ilang segundo. Ang lugar kung saan ang paboritong niyang palabas na pinapanuod sa internet ay wala nang iba kundi ang mundo...