[OS/SF BTS]ฟิคชั่ววูบ

#บังทันวีคลี่ (os) มิงมิงอนุบาลฉอง👶

'โฮช็อกกี้ เอาคุงขนมของมิงมิงคืงมาเยยนะ'

'เยามะห้ายหยอก! มิงมิงต้องโป๊ะๆช้อกก่อน'

เสียงเจื้อยแจ้วของสองเด็กน้อยแก้มยุ้ยเพื่อนรักวัย5ขวบกำลังถกเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เหตุผลที่ช็อกต้องทำอย่างนี้ก็เพราะมิงมิงนั่นแหละ ทิ้งช็อกไปเล่นกับนัมจุงงี่ห้องดอกเยอบีราที่ฉนามเด็ก
เล่นตอนกลางวัน ไม่เห็นจะน่าอยากเล่นด้วยตรงไหนเลย นัมจุงงี่น่ะ ชอบมองมิงมิงเหมือนมิงมิงเป็นของหวานเลย เอะอะก็มิงมิงตลอด มิงมิงเป็นของช็อกนะ ช็อกไม่ให้มิงมิงกับนัมจุงงี่หรอก!

แต่มิงมิงก็ไปเล่นกับนัมจุงงี่อ่ะ!

ช็อกงอนมิงมิงแย้วนะ!

'งื้อ มิงมิงทำอะใยผิดง่ะโฮช็อก ทำไมต้องโป๊ะๆล่วย'
จีมินถามขึ้นด้วยความสงสัย

'มิงมิงทิ้งช็อกไปหานัมจุงงี่ง่ะ ช็อกเหงานะ มิงมิงทิ้งช็อกอ่ะ งื้อ ฮึก ฮือออออออ'
โฮซอกที่พูดได้ไม่ทันเท่าไหร่ก็ปล่อยโฮออกมาอย่าง
ห้ามไม่ได้ ความน้อยใจประสาเด็กที่เพื่อนสนิทของตนเองไปเล่น
กับคนอื่นนี่มันช่างรุนแรงยิ่งนัก..
จีมินที่เห็นว่าเพื่อนตัวเองร้องไห้นั้นก็ตกใจไม่น้อย ตารีที่ไม่ค่อยเห็นว่าลืมตาเท่าไหร่นั้นเบิกกว้างอย่าง
ตกใจ พร้อมกับคลานเข้าไปหาเพื่อนรักพร้อมกับปลอบ
อย่างแผ่วเบา

'โอ๋เอ๋นะโฮช็อก มิงมิงขอโตด มิงมิงจะไม่ไปเล่นกับนัมจุงงี่อีกแย้วนะ โฮช็อกไม่ย้องนะ โอ๋เอ๋ๆ'

'ฮือออออ ฮึก ฮึกก จิงๆนะ มิงมิงไม่โกหกช็อกนะ ฮึก'

'อื้อ มิงมิงไม่โหกโฮช็อกหยอก ไม่ย้องนะ'
เด็กน้อยตัวกลมพูดพร้อมกับพามือป้อมของตนเองไปเช็ดน้ำตาให้เพื่อนรัก ปากอิ่มน้อยๆนั่นคลี่ยิ้มให้คนตรงข้ามเมื่อเห็นว่าอีกคน
หยุดร้องไห้ และค่อยๆเคลื่อนย้ายหน้าของตนเข้าใกล้กับโฮซอก

จุ๊บ!

'เยาโป๊ะๆโฮช็อกแย้วนะ หายโกดกันนะ'
จีมินพูด พร้อมกับยื่นนิ้วก้อยที่ดูเหมือนหนอนซะมากกว่าของตนออกไป