İki Evren✔

Bölüm 3~

Minah, yüzünde sıcaklık hissediyordu, ıslaklık ve... bu nefesi tanıyordu.Gözlerini yavaşça araladı, Sehun ise hala onu uyandırmak için yüzü, burnu, gözleri hepsini tek tek öpüyordu.Tekrar gözlerine geldiğinde kızın uyandığını fark etti.En son eğilip dudağına ufak bir öpücük bırakarak gülümsedi ve başını ona bakacak şekilde yanın koydu, ve kollarını açarak kızı kendine çekip sarıldı.'Günaydın balkabağı, beni özledin mi?' Minah hayır anlamında kafasını salladı, ama gülüyordu.Aslında onu özlemişti hemde çok, ona daha sıkı sarıldı.Sehun'un da güldüğünü hissedebiliyordu, 'Beni özlemediğini sanıyordum?'

'Sehun-ah, annem aradı mı?' Minah üstünü değişip salona geçtiğinde birşeyi unuttuğuna emindi ama ne olduğu konusunda emin değildi, yine o çocuğu görmüştü rüyasında ama bu hepsinden garip diye geçirdi içinden. Tam dönüp telefonuna bakacakken korkudan çığlık atmıştı.Rüyasındaki çocuk biraz ilerde oturmuş ona bakıyordu, hala rüya görüyor olamazdı değil mi? Sehun'un ona endişeyle sarılmasıyla kendine geldi.'İyi misin?

Birşey mi oldu?'Minah yutkunarak kafasını salladı, gözlerini ovarak tekrar açtı ama hala ordaydı işte orada durmuş ona bakıyordu.Sehun'un ona sıkıca sarılmasıyla konuşacak cesareti bulabilmişti.'E-evet sadece böcek gördüm.'Sehun gülmüştü,korkak dedi ve onu elinden çekerek masaya oturttu, Minah ise hala karşıdaki çocuğa bakıyordu.Yani gece gördükleri rüya değildi, Kim Jongin buradaydı, onun evinde, kalbini veren çocuk karşısına geçmiş boş gözlerle ona bakıyordu.Direk karşısında ise Sehun vardı, onun yanında napabilirdi ki? Çocukla konuşamazdı ve biri onları böylesine gözleriyle taciz ederken kendini rahat hissetmiyordu.

'Minah, iyi olduğuna emin misin? Evde kalabiliriz, kendini yormana gerek yok.' Bana endişeli gözlerle bakyordu, Kız yavaşça kafasını salladı. 'İyiyim sadece fazla açım, bilirsin açken kendim de olmuyorum.'

'Y-yani sen gerçekten buradasın?'Sehun'un telefonla konuşmasını fırsat bilip soluğu çocuğun yanında almıştı.Çocuk yavaşça kafasını salladı.'Yani gece burada kaldın ve sabah...' Owww 'Sen?...'Romantik anları mı kastediyorsun?Midem kaldırmadı.' Kusma işareti yapıyordu, Minah elinde olmadan çocuğun koluna bir tane geçirmişti.Çocuk acıyla yüzünü buruşturdu, hayalet olsa da Minah anlaşılan ona istediği gibi eziyet edebilirdi. 'Bir dah-' 'Merak etme boş bulundum, ayrıca şu perdeni kapamalısın.' Bunu söylerken göz kırpıp gülümsemişti.Minah yine ona vuracakken Sehun içeri girmişti.'Akşam yemeğe davetliyiz, annem sana sözü  olduğunu söyledi.'Kaşlarını kaldırmış bana bakıyordu.'Önemli birşey değil.'dedim ama öyle değildi aslında sadece onun bilmesini istemiyordum, süprizleri sevmiyordu ama ben seviyordum.Biraz bana baktıktan sonra 'Pekala çıkalım ufaklık.'Çoktan kapıya yönelmişti bile, yavaşça arkamı döndüm.'Evde mi kalacaksın?'Güldü.'İyi eğlenceler.'Kapıdan çıkarken çocuğa baktım gökyüzüne bakmış gülümsüyordu, onu burada tek bırakmak ne kadar doğruydu?

supernaturel~