7
ดูแลคนเมา
Milly's
"ไปนั่งกับเขาสิ"
"หา? =O=?"
"ไปนั่งกินข้าวกับเขาสิ เธออุส่าห์มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองแล้ว"
"ไม่เอาน่า ฉันว่ามันน่าเกลียด"
"ไปเหอะน่า บอกว่าฉันไล่มา เพราะฉันหงุดหงิด"
"จะ.. จะดีหรอ =O=;"
"เออ ไม่งั้นฉันจะโวยวายจริงๆ แล้วนะ -_-*"
"ก็ได้ๆ"
ฉันเป็นคนเสนอแกมบังคับให้ยัยจูดี้ซึ่งโผล่มาอย่างไม่ดูเวล่ำเวลาเอาเสียเลยเข้าไปนั่งกินข้าวกับทีเจข้างใน แล้วปล่อยให้ตัวเองนั่งซึมเป็นส้วมอยู่ข้างนอกคนเดียว ความคิดแรกที่ทำแบบนั้นเพราะไม่อยากนั่งกับจูดี้ ขี้เกียจปั้นหน้าคุย ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าคิดผิดหน่อยๆ
ไม่หน่อยล่ะ ฉันถึงกับต้องนั่งหันหลังให้พวกเขาเพื่อไม่ให้เห็นภาพบาดตา แถมยังจุกมาถึงคอจนกินอะไรไม่ลง
ฉันมองแก้วลาเต้ที่จูดี้ตั้งทิ้งไว้ให้
ไม่รู้หรือไง ฉันไม่ชอบดื่มกาแฟร้อน :(
ฉันอยากจะสาดมันใส่หน้าตัวเองจริงๆ ถ้าไม่ติดว่ากลัวเจ็บ
จากนั้นฉันก็ทนต่อไปไม่ได้จนต้องกลับมานั่งเหงาอยู่ในห้องตัวเอง โนเอลก็ไม่อยู่ซะด้วย ไม่มีใครให้ปรับทุกข์เลย ทำไมการแอบชอบมันทรมานแบบนี้ TOT
ผิดที่ยัยจูดี้เลย ถ้าเธอไม่แอบชอบเขา ถ้าเธอไม่พูดออกมาว่าชอบเขาก่อน ฉันก็คงบอกเขาไปแล้ว จากนั้นฉันก็จะเลิกชอบเขา แล้วฉันก็จะเป็นอิสระจากความรู้สึกบ้าๆ พวกนี้
จะว่าไป การอกหักก็มีประโยชน์เหมือนกัน ฉันไม่ได้กินอะไรตอนนั้นเพราะกินไม่ลง และเนื่องจากความขี้เกียจทำอาหาร ทำให้ฉันเลือกกินแอปเปิ้ลในตู้แทน นี่ก็จะหมดละ ควรจะออกไปซื้อสักหน่อยดีกว่า
YOU ARE READING
I fancy this. (TH)
Teen Fictionเรื่องราวของเพื่อนร่วมหอพักสองคน ความรู้สึกจากคนสองคน ผ่านสองมุมมอง