3
แขนเสื้อนุ่มนิ่มของเขา
Milly's
ฉันนั่งมองกล่องเปล่าบนโต๊ะ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเลื่อนดูหน้า Feed Tumblr ทีเจก็กำลังเลื่อนนิ้วบนไอโฟนสีดำของเขาเหมือนกัน ไม่รู้ทำไมฉันถึงอยากเอียงหัวไปพิงกับไหล่ของเขานัก ฉันเกือบจะเอนไปหลายครั้งแล้ว แต่ก็ต้องดึงหัวตัวเองกลับขึ้นมาจนตอนนี้กลายเป็นว่าฉันกึ่งนั่งกึ่งนอน หัวพิงกับที่วางแขนของโซฟา ส่วนขาหดเกร็ง เพราะกลัวจะไปชนกับร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ง่วงหรอ" ทีเจถามขึ้น "งั้นฉันกลับดีกว่า" เขาพูดหลังจากก้มดูมือถือ "นี่ก็ดึกแล้ว"
"เปล่าๆ -O-;;" ฉันรีบปฏิเสธ
"ตาจะปิดแล้ว" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงขี้เล่น กระตุกยิ้มมุมปาก
"ไม่ๆ" ฉันเด้งตัวขึ้นมา "หมายถึง.. ถ้านายจะกลับ กลับก็ได้"
ฉันไม่กล้ารั้งเขาไว้ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย กลัวว่าท่าแสดงมากไป เขาจะรู้ว่าฉันแอบคิดอะไร
"อืม" เขาลุกจากโซฟา
"เดี๋ยวฉันไปส่ง" ฉันอาสา
"หืม?" ทีเจเลิกคิ้ว
"ฉัน... ฉันอยากเดินเล่นน่ะ" ฉันเม้มปาก
"อยากเดินเล่น?" ทีเจมองดูเวลาในมือถืออีกครั้ง "สี่ทุ่ม?"
"อื้อ" ฉันตอบรับอย่างแน่วแน่
"เดินเล่นในตึกเนี่ยนะ?"
"ก็... ก็กะจะไปเดินเล่นข้างนอกต่อด้วย"
"คนเดียว?"
"ก็คงงั้น" ฉันก้มหน้า
"ฉันไปเป็นเพื่อนก็ได้ ไหนๆ ก็ว่างพอดี" ทีเจยักไหล่ ฉันยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้
"ขอบใจ" ฉันตอบ ก่อนจะยัดมือถือใส่กระเป๋ากางเกงยีนส์ แล้วเดินออกมาจากห้อง
"จะเดินไปไหน" ทีเจถามขณะเราเดินดุ่มๆ ลงบันไดหนีไฟ
"ก็แถวๆ นี้ล่ะมั้ง"
KAMU SEDANG MEMBACA
I fancy this. (TH)
Fiksi Remajaเรื่องราวของเพื่อนร่วมหอพักสองคน ความรู้สึกจากคนสองคน ผ่านสองมุมมอง
