I fancy this. (TH)

17. Blame it one me

17

โทษฉันดีกว่า

Milly's

แสงจากพระอาทิตย์ส่องกระทบเปลือกตา ฉันอยากจะเอาเท้าไปวางไว้บนหน้าใครก็ตามที่เปิดม่านทิ้งไว้ ไอ้โง่บัดซบเอ๊ย ฉันมุดหัวตัวเองเข้าไปใต้หมอนนิ่มรู้ทั้งรู้ว่าเป็นวิธีแก้ปัญหาที่โง่บรรลัยที่สุด และในที่สุดนาฬิกาปลุกก็ส่งเสียงร้องออกมา

แม่งเอ๊ย

ฉันควานหานาฬิกาปลุกบนหัวนอน ก่อนจะนึกได้ว่าเสียงนั่นดังมาจากบนเตียง ฉันจึงปัดป่ายมือไปเรื่อยจนเจอเข้ากับอะไรบางอย่างที่ดูท่าทางไม่เหมือนกับนาฬิกาปลุกสักนิด และทันใดนั้นในตอนที่สติของฉันเริ่มเป็นรูปเป็นร่างก็มีมือหนึ่งมาจับข้อมือฉันไว้ ก่อนจะผลักฉันไปอีกฝั่งของเตียง ถึงแม้ฉันจะปวดหัวอย่างหนัก แต่ฉันก็รู้ว่ามีสิ่งแปลกปลอมอยู่ใต้ผ้าห่มนี้

และเมื่อลืมตามองอย่างช้าๆ ฉันจึงพบว่า...

ใบหน้าของทีเจอยู่ห่างจากฉันไม่ถึงคืบ!

"โอ๊ย!"

และฉันถีบเขาตกจากเตียง

"!!!"

"เวรเอ๊ย" ทีเจค่อยลุกขึ้นมา คลำก้นตัวเอง "อะไรวะเนี่ย"

"นายมาอยู่ในห้องฉันได้ไง"

"..."

"และนายไม่ใส่เสื้อ!"

"..."

"นายไม่ใส่กางเกงด้วย!!" ฉันร้อง หันหน้าหนี เมื่อนึกได้จึงรีบก้มมองดูตัวเอง "และฉันก็ไม่ใส่เสื้อผ้า! นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย"​ ฉันร้อง ปาหมอนใส่ทีเจด้วยความตกใจสุดขีด

"เงียบๆ ก่อนได้ไหมเนี่ย ฉันปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว!" ทีเจตะโกนออกมาบ้าง

"ไอ้บ้า เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" ฉันปาหมอนใบสุดท้ายที่ใกล้มือที่สุดใส่เขา ก่อนจะโดดหนีไปอยู่อีกฝั่งของห้อง

"ฉันไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ฉันไม่ทำอะไรคนอย่างเธอหรอก -_-^" ทีเจยกมือจับขมับตัวเอง "...แหละมั้ง"