23

44 9 0
                                    

Scarlet.

Naglalakad lang ako papunta sa hospital kung saan imi-meet ko 'yung family doctor ni mom nang biglang makahagilap ako ng text mula kay Lane.

Lane : since napag usapan naman namin ni mama na bago tayo umuwi ng Phil ay mag meet kayo, ibinibigay ko na sa'yo ang desisyon kung saan, kailan at anong oras.

Scarlet : talaga?

Scarlet : bukas nalang.

Scarlet : i'm busy today.

Magpapa-check up lang talaga ako. Kinakabahan sa resulta, if ever na may kailangang resultahan.

Lane : ganun? okay sige

"Good morning Doc. Havijiea." magalang na bati ko. Well the pronunciation is 'Havi-hiye'

"Good morning, too. Please take a sit." umupo naman ako.

"So about your check up, recently there are complications on your situation." kinakabahan ako sa sinasabi niya but I just listened.

"Look, you are suffering from serious cases of headaches, right?" napatango ako.

"You—" biglang nag ring 'yung phone ko. Napatingin ako sa caller.

It's Kean.

"Um, may you excuse me for a while?" she nodded.

"Kean ano ba?" I asked.

"Sorry, kinukulit kasi ako ni Lanerissa na sunduin ka. Hindi ko naman pwedeng sabihin na may appointment ka with your doctor." sabi niya sa kabilang linya. I sighed.

"Tell her na hindi mo ako ma-contact. Please, mas emergency 'to eh. Babalik rin ako later."

"But—" bago pa niya matapos ang sinasabi niya, binabaan ko na siya.

"Thank you for waiting. So may I know the result?"

"Scarlet, you are suffering from a serious emotional trauma. Gladly, it didn't affect your vision. But you have a serious head injury. That's why you have amnesia."

Scarlet {on-going}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon