Chapter 34 Pheria's Past!

1.3K 10 2
                                    

“Hi! Kaw ba si princesa Pheria?” Isang batang babae na may kasamang kasing edad niya ang nagtanong sa akin. Tumango lang ako. Hindi nalalayo ang edad namin.Kinakabahan ako baka kung anong gawin nila sa akin… nasa labas kasi ako sa kastilyo at naglalaro ng mag-isa dahil wala naman akong lakas na loob na magyaya at makipagkaibigan ng kasing edad ko…kapag kasi lalapit ako ay umaalis sila dahil takot sila na baka daw parusahan sila kapag makipaglaro ako sakanila…


“Ehh… really? I didn’t imagine that your more cuter than in a painting. Right Draco?”


“h-ha? Ah oh yes..  tara na baka kung anong gawin ng hari kapag nalaman niyang nakipaglapit tayo sa kanya.”


“Sus! Nagpapaniwala ka naman sa mga bata! Kaya pinarusahan ng kamatayan yong lalaki hindi dahil nakipaglapit siya kundi dahil pinagtangkaan siyang kidnap-in! 'di ba?”


She seems to be friendly at totoo ang sinabi niya dahil din don kaya walang gustong makipagkaibigan sa akin.


“Oh yes…” I said in a low voice. Yumuko ako. Mahigpit na hinawakan si saber… he moan dahil nga nasaktan na siya.. pinakawalan ko naman siya nagtatakbo siya palayo sa akin.


“See?”


“Talaga?” Batang lalaki.

“Oo.”


“You wanna be friends with us? I’m Lhora and this is my friend troy.”


Simula niyon ay naging kaibigan ko silang dalawa masaya ako kapag nakipaglaro ako.. pero isang araw ng imbitahan ko sila sa palasiyo ay umalis muna ako dahil pinapatawag ako ng ama ko… nakakarating lang galing sa Planet Uranus….May dinaluhan kasi sila ni ina na isang malaking piging. Matapos niyon ay bumalik ako sa silid ko kung saan ko sila iniwan..


 “Hmmm… She’s too naïve…Even if she’s the princess I don’t think she possess the power that peoples talking about.”


Marahan ko buksan yon para sopresahin sila pero hindi pa nga nabubuksan ko ng malaki ay narinig ko ang boses ni Lhola. Sino kaya ang tinutukoy niya?


 “heee… really, how did you know?” Then troy ask.


“She told me yesterday…She said that she’s really not good at using her own power.”Not knowingly that I was listening to their conversation. "how pathetic!” She added.


No… how dare her! I even consider her as a friend!  The princess said it in her mind.. and run away from that place, crying. Siya pa naman ang pinakamalapit sa akin! Hindi pala nila ako tinuring na kaibigan. Tumakbo ako… nang tumigil na ako sa kakaiyak dahil sa pag-traydor nila ay bumalik ako… ituturing ko pa rin silang kaibigan baka magbago ang pananaw nila pagbalik ko ay nakita ko si lhola na kinukuha ang tiara ko, suklay na gawa sa ginto…

PRINCESS: Save the Universe!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon