His Long Lost Fiancee [COMPLETED]

Chapter 4: Ever We Fall

Maybe, I was just overthinking.

Imposibleng kay Shanaya ang panyong nakatali sa braso ni Ren. Imposibleng nagkita na sila. It might just a coincidence. Baka nataon lang na nagkaparehas sila ng panyo.

But, what the heck? Hindi naman bibili ng pambabaeng panyo si Ren. He is so masculine. How come? I think there might still a chance that they already met each other.

Nevertheless, hindi pa pwedeng malaman ni Ren na buhay pa ang fianceé niya. It's not yet the right time. Baka lalo lang gumulo ang sitwasyon.

Naabutan ko sila ni Reid na may kausap sa isang napakalaking Flat Screen TV, sabi ko na nga ba si Kael ang kausap nila; a video call from Italy.

"Oh, Jayden's here. -Hi bro. Zupp?," Kael asked and I waved them hello.

"Kanina ka pa namin hinihintay. Hectic na ba talaga ang sched ng supermodel namin?," tanong naman ni Reid habang himas ang isang baby iguana sa balikat niya. Si Ren, ayun. As usual, walang kibo.

"Chill, guys. Happy New Year!," sagot ko sa kanila at binuksan ang wine.  We did the usual thing; inuman, kwentuhan, at iba pa. Hanggang sa nagkaroon ako ng chance para tanungin si Ren sa kung anong nangyari sa braso niya.

"Ano na namang nangyari sa braso mo? Don't tell me ikaw yung nabalitaan kong target na naman ngayon ng Di Novo."

"Haha!" Reid laughed. "E sino pa nga ba? Parang di na kayo nasanay kay Ren. Siya lang naman dito ang walang takot na pumapatol sa Di Novo," he added.

Ren just smirked as a simple response of confirmation. Walang duda. Siya nga ang nabalitaan ko sa news kanina na target ng Di Novo. He wasn't afraid to be killed. Patay kung patay.  Ang ultimate goal lang naman niya ay ang maubos ang Di Novo para maipaghiganti ang pagkamatay ng pamilya niya. But to be honest, as his friend ay nababahala rin ako sa kaligtasan niya.

_________
(REN POV)

It's our yearly tradition to celebrate this day, dito sa mansion nina Kael. We used to call him Kael but his real name is Mikael Steven Valiante, my fiancee's older brother. He's a half-Filipino/ half-Italian. Nasa Italy siya ngayon para mag-aral ng college. That's why we can only talk to him online.

Kung nabubuhay lang si Erin, I'm sure kasama rin naming maicecelebrate ang birthday niya ngayon. I missed her so badly.

Walang araw na hindi ko siya naiisip.

I love her so much.

I REALLY DO LOVE HER.

"Ren, so how's the mansion? Nagagawa ba ng mga tauhan ko diyan ang mga trabaho nila?" Tanong ni Kael. Kausap kasi namin siya ngayon ni Reid via Videochat.

"Yes, masisipag pa rin naman ang mga maids at iba pang tauhan dito," I answered. Ako kasi ang naging host sa mansion nila ngayon dahil nasa ibang bansa si Kael, kaya ako lang din ang nakatira dito. Dito rin kasi kami madalas ng pamilya ko noong nabubuhay pa sila, kasama ng pamilya ni Kael noon. Our families were so closed together. May mga rest house naman ako sa iba't ibang lugar dito sa Pilipinas pero mas pinili ko na muna dito tumira dahil malapit sa school at malapit sa mga barkada ko.

"Good. How about you, Reid? How's the university?"

"Submissive naman ang mga employees sa akin at matino pa naman ang mga students. Ayos lang. There's nothing for you to worry about," Reid responded.

Ang pamilya kasi ni Kael ang may-ari ng Valiante University kung saan kami nag-aaral ngayon. Kael is the University's CEO, but because he is not around, he assigned Reid to replace his position temporarily. Honestly, ako talaga ang inaassign ni Kael na maging acting-CEO, but I refused. I suggested Reid to take charge of the position instead of me. Mas magiging madali na lang 'yon dahil ang nanay naman ni Reid ang principal.