Unutuyorum azizim
Unutuyorum
Utana utana unutuyorum...
Gökyüzünü, denizi, gün batımını
Yaşama dair ne varsa unutuyorum
Dün son insanlığımı kullandım mesela
Bugüne kalmadı
Artık bir makineyim bende
Ruhumun son damlası da buharlaştı
Ne kaldı ki ecele
Bırak gitsin işte tuttuğun son yaprak tanesini de
Uzun bir yolculuk bekler onu da
Rüzgarlar sürükler ya hani usul usul
Bırak gitsin yorma son kalan yaprak tanesini de
Akıp gitsin uğrunda buharlaşan bir damla ruhun
Gözyaşı olsun akıp gitsin
Gün gelir onu da unutursun işte
Unutuyorum azizim
Unutuyorum
Utana utana unutuyorum insanlığımı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve sen
PoesíaBir ömür düşün ki Tanrı'nın insanın içine sakladığı bir damla göz yaşını tüketmekle geçsin. Bir insan düşün ki insanların göz yaşları yaşam kaynağı olsun. Bir sen düşün ki bütün bunları kendinde bulsun. Kainat senin eserin olsun... Ve sen bunun nere...
