บทที่7 สร้างขึ้นและแตกหัก

8 1 0
                                    

Zera talk.
    ดวงดาวที่งดงาม พร่างพรายอยู่เต็มท้องฟ้า ให้แสงสลัวแต่มันก็สวยงามดุจหิ่งห้องตัวจ้อยที่ล่องลอยบนท้องฟ้า แต่เมื่อไม่นานมานี้ก็เกิดแสงสว่างจากหลอดแก้ว แล้วก็เริ่มแพร่หลายไปทั่วทุกหนแห่งและเริ่มมีสีสดงดงามดั่งดอกไม้งามที่เรืองแสงที่บานในยามค่ำคืนตามแหล่งผู้คนพลุกพล่านแทนที่ดวงดาวที่เคยมีอย่างเคย
    แสงสว่างส่องไสวไปทั่วท้องถนนหนทางอาคารบ้านเรือน แต่แสงสว่างนั้นไม่สามารถส่งไปได้ทุกหนแห่ง....
    ยิ่งแสงเจิดมากจรัสเพียงได เงาที่เกิดจากแสงนั้นเองก็จะดำมืดขึ้นมากเท่านั้น
.
เมื่อหลายสิบปีก่อน
    ณ งานแฟนซีในคฤหาสแห่งหนึ่ง
ชายร่างใหญ่ในชุดอัศวินยุคกลางเดินถือขวดเหล้าพร้อมผองเพื่อนเดินเข้ามากอดคอผู้หญิงผิวซีดคนหนึ่ง
"น้องสาว คืนนี้ไปสนุกกับพี่เอาป่าว?"
"ขอโทษนะคะ...พอดีกำลังรอคนอยู่เลย" หญิงสาวปฏิเสธไปด้วยท่าทีแปลกๆ
"เฮ้ย!!! เอาน่า!! มาแป๊ปเดียวไม่นานหรอก"
"นั่นสินะคะ กับพวกคุณคงไม่นานเท่าไรหรอก"
"พูดงี้ก็สวยสิน้อง" เสียงผู้ชายกลุ่มนั้นก็เริ่มเจี๊ยวจ๊าวน่าหนวกหู
    หญิงสาวรีบพาพวกผู้ชายออกไปจากประตูคฤหาสบานใหญ่ที่เปิดทิ้งไว้
    รอยยิ้มที่ดูท่าทางพึงพอใจนั่นมันอะไร?
     'ดูท่าไม่ดีแล้วสิ... แต่ก็ช่างมันเถอะ มนุษย์ก็แบบนี้แหละ' เราคิดอยู่ในใจแล้วเอนตัวลงบนโซฟานุ่มๆในที่นั่งของแขกVIP ทำให้เห็นทุกอย่างในงานเลี้ยงอย่างเด่นชัด
    เวลาผ่านไปไม่นาน
ผู้หญิงคนนั้นเดินกลับเข้ามาอีกครั้ง
เธอเดินเข้าไปหาผู้ชายตาสีแดงอีกคนในมุมหนึ่งของงานเลี้ยง แล้วก็เดินควงแขนกันออกไป
    เราย่างกรายออกจากที่นั่นไปเงียบๆด้วยความเบื่อหน่ายแล้วเดินไปตามถนน ท่ามกลางแสงสลัวๆยามค่ำคืน
    เราสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติในตรอกเล็กๆ ข้างสถานที่นั้น เราค่อยๆเดินไปเปิดถังขยะใบใหญ่ที่อยู่ติดกำแพงอิฐช้าๆ
    "น..นี่มัน!!" ศพคนจำนวนมากมายถูกกองอยู่ในนั้น และศพทุกศพล้วนเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกเท่านั้นไม่เหลือส่วนที่เป็นของเหลวในร่างกายแม้แต่น้อย และในนั้นมีคนอัศวินกลุ่มเมื่อกี้อยู่ด้วย
     หรือว่าจะเป็นฝีมือผู้หญิงคนนั้นกัน?
เราออกตามหาเธอทั่วทุกสารทิศและได้ข้อมูลที่ไม่น่าจะเป็นไปได้
    แวมไพร์ควีน หรือ ลอร์ดแวมไพร์ ซึ่งกำลังเป็นข่าวดังในระแวกนั้น นั่นอาจหมายถึงผู้หญิงคนนั้นก็ได้
   "ฮะฮะฮะ!! ถึงวิธีการของมนุษย์จะน่ารังเกียจ แต่การได้อยู่ร่วมกับพวกมนุษเนี่ยไม่มีเบื่อเลยจริงๆ!!!"
Zera talking end.

Diary foreverWhere stories live. Discover now