Sagara talk.
น...นี่มันเกิดอะไรขึ้น เด็กคนนั้นอยู่ๆก็พูดอะไรที่ผมไม่เข้าใจขึ้นมา
ไม่สิไม่มีใครเข้าใจหรอก มนุษย์ปกติบนโลกไม่มีวันเข้าใจแน่ แต่การที่ตายายผมหายไปนั้นอาจเป็นความจริง 1อาทิตย์ที่ตายายผมหายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีชาวบ้านคนใหนพูดถึงเลยแม้แต่น้อย
'ร..หรือว่า ผู้หญิงคนนี้จะไม่ใล่คนปกติกัน!!?' ผมมองไปยังเซร่าที่หันไปเล่นเกมเหมือนที่ไม่มีอะไรเกินขึ้น
"มาแล้วสินะ..." อยู่ๆเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย แล้วก็เริ่มท่องอะไรซักอย่าง ขณะที่เซย์ระกลับทรุดลงไปนั่งอยู่บนพื้นเหมือนกำลังกลับอะไรซักอย่าง
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
เสียงส้นสูงค่อยๆใกล้เข้ามาทุกทีๆ
เงาตะคุ่มๆค่อยๆเดินออกมาจากความมืดทางบันไดที่ยังไม่เปิดไฟ(?)
"อยู่ที่นี่เองหรอคะทั้งสองคน?" เสียงท่าทางยียวนกวนประสาทกับตาสีแดงสะท้อนแสงวาวมาจากความมืดค่อยๆใกล้มาทีละน้อย สาวผมทองรวบไว้อย่างสวยงาม ผิวขาวเนียนชุดเดรสดำสนิท ครอเซ็ตรัดติ้ว กระโปรงฟูฟ่องแบบขุนนางอังกฤษสมัยก่อน กับพัดไม้ลวดลายสวยงามประดับด้วยเพชรพลอยพร้อมทั้งหมวกใบเล็กๆที่ใส่แบบเก๋ๆมีสไตล์
เหงื่อผมแตกพลัก ร่างกายแข็งทื่อ หน้าซีดเผือดเมื่อเห็นบุคคลตรงหน้า
เป็นไปไม่ได้...เป็นไปไม่ได้ ไม่จริงน่า เป็นไปไม่ได้!!!! เธอน่าจะตายไปเมื่อ1ปีก่อนแล้วนี่นา!!?
"ซ...ซินดี้!?"
"หึ!! มาแล้วสินะยัยแวมไพร์..." เซร่าพูดออกมา ผมจึงหันไปหาเซร่าช้าๆ
เธอยืนขึ้นและปรากฎไม้เท้าท่าทางน่ากลัวอยู่ตรงหน้าของเธอ
"ฉันกำลังรอแกอยู่เลย"
นั่นคือคำพูดสุดท้ายก่อนที่ร่างของผมจะค่อยๆสิ้นสติไป
น...นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
Sagara talking end.
.................................................................
