Ammy'nin Macerası

Kapıdaki Bebek

Bu benim ilk hikayem çok garip gelebilir belki ama hikayeyi rüyamda görerek yazıyorum sanki tüm olayları yaşıyor gibiyim. Sizin beğenilerinize göre bölümleri uzun yazmayı düşünüyorum. umarım beğenirsiniz şimdiden teşekkür ederim...  :)  Hikeyemin başları  üçüncü kişi ağzından yazdım fakat sonra bunu karakterlerimin düşüncelerini katarak yazacağım...

                                                           Ammy'nin Maceraları
1965'in temmuz ayıydı hava çok sıcaktı ve etraf o kadar sessizdi ki dağların üstünde uçan atmacaların sesleri duyuluyordu. Güneş batmaya ve hava kararmaya başlamıştı. Bir süre sonra dondurucu bir hava oldu rüzgâr hafif esiyor ve toprak kokusu tüm vadiye yayılıyordu. Sonrasında yağan yağmur toprağa can veriyordu tüm vadi deniz esintisi gibi olmuştu.  Yağmurun sesi denizin dalgası gibi olmuştu havada uçuşan toprak yağmur ile birleşip deniz kumu gibi yere savruldu. Büyük bir gök gürültüsünün ardından şimşek çaktı. Şimşek parlıyordu fakat bu ışık ondan daha parlaktı. Dağların arkasından bir ışık parlamıştı o kadar çok parlaktı ki sanki gökyüzünde ikinci bir ay gibiydi. O parlayan ışık dağların arkasından Celnlay kasabasına indi. Ve küçük bir evin önünde durdu ışık sönmeye başlamıştı parlayan ışık sönmüştü fakat parıltılar devam ediyordu. Sanki bir peri gibiydi ve yürürken büyüleyici bir ses çıkartıyordu o kadar güzeldi ki görenin gözleri kör olabilirdi. Parıldayan şeyin elinde bir sepet vardı ve onu yere bıraktı. Daha sonra elinde parlayan kolyeyi sepetin içine bıraktı. Yüzündeki gülümseme ile sepete baktı ve önünde durduğu evin kapısını birkaç kere çaldı. Sonra yine parlayarak gökyüzüne çıktı.
İşte o temmuz akşamı Cohen ailenin kapısı şiddetle çalındı.  Gece saat 3:00 olduğu için Cohen ailesi gözlerini açtıkları gibi hemen aşağıya indiler ve kapının yanına geldiler.  Bir şey olduğundan korkmuşlardı kapıyı açmaktan çok korkuyorlardı.  Bayan Maria Cohen eşinin koluna sarılarak kapıyı açması için baskı yaptı ve bir süre sonra kapı sesleri kesildi. Bay Raun biraz bekledikten sonra kapıya doğru yaklaştı kapının kolunu tuttu ve yavaşça açtı. Cohen ailesi hayatlarının en büyük şoklarını yaşamıştı. kapılarını önünde büyük bir sepette küçük ve bir o kadar güzel bir bebek vardı uyanıktı  Cohen ailesine bakıp gülümsüyordu. Gözleri yemyeşildi, ve gözlerinin içine bir kez baksan ormanın içinde kaydolmuş gibi oluyordun. Cohen ailesi bu güzel bebeyi kapılarında görünce önce öylece durakaldılar sonra üşümesin diye bu bebeği hemen evlerine aldılar.  Sepetin içinde küçücük bir bebekti, üstünde elbisesi dahi yoktu. Sadece boynunda bir kolye vardı arkasında da "AlaWard" yazıyordu. Sepetin içinden onu alıp beslediler Bayan Maria'nın bebeği daha yeni ölmüştü fakat bu küçük bebeği beslemek için hala sütü vardı. O gece Cohen ailesi hiç uyumadılar bebeği uyutmak için çok çalıştılar ölen bebeklerinin acısı çok tazeydi. Fakat bebekle uğraşırken mutluydular acılarının yerini  doldurmuştu sanki bu küçük kız. Ertesi gün güneş yavaştan yavaştan kendisini göstermişti bahçede bekleyen horoz güneşi görür görmez ötmeye başlamıştı.
Cohen ailesi gözlerini açtıklarında yanlarında bebeği görünce tekrar sevindiler. Dün yaşadıklarının bir rüya olmasından korkmuşlardı. Fakat bu güzeller güzeli  bebek  gerçekti ve yanlarındaydı  ama sonra beraber düşündüler  bebeği mutlaka ailesi bırakmıştı onunla ne yapacaklarını düşündüler. Bayan Maria bebeğin onlarda kalmasını çok istiyordu uzun bir süre birbirleriyle tartıştılar. Ve bebeğin kendilerinde kalmasına karar verdiler ve ona Ammy ismini verdiler. Bayan Maria bu küçük bebeği kucağına alır almaz ağlamaya başladı. Bebek o kadar güzeldi ki onu kucağına almanın mutluluğunu yaşıyordu.  Bay Raun hemen evden çıkarak küçük Ammy'i evlat edinmek için işlemlere başladı. Günün sonunda resmi olarak Ammy artık Cohen ailesini kızıydı. Böylelikle küçük Ammy yeni ailesiyle yaşamaya başlamıştı Bay ve Bayan Cohen Ammy'ye çok değer verdiler ve  onu çok sevdiler.Bayan Cohen bebeği öldüğü için  üzüntüsünden her konuda eşiyle kavga ediyordu  ama şimdi yeni bir bebek girmişti hayatlarına. Onunla vakit geçirdiler  onunla ilgilendiler hayatlarının büyük bir kısmını kaplamıştı küçük Ammy. Ammy onlar için bir mucizeydi sanki, onu kimin bıraktığını çok merak etselerde o kişinin gelmesini hiç istemiyorlardı. Bir gün Ammy hastalanmıştı ne yapacakları bilemediler günlerce başında beklediler. Her anında Ammy'nin yanında oldular.  Ammy büyüdükçe onların bir parçası gibi oldu. Ammy'den ayrılmayı hiç düşünmek istemiyorlardı. Bir gün Ammy'nin gerçek ailesi gelecek ve Ammy'yi götürecek diye çok korkuyorlardı. Ammy'den ayrılmak onlar için bir ölüm olurdu...  

Burada hikayemin birinci bölümü bitiyor, fakat bu bölüm sadece hikayemin fragmanıydı. umarım beğenmişsinizdir.  Bir dahaki bölüm biraz gerilimli olucak.  Vote'larınızı bekliyorum :)