"Selam ku-"dedi neşeli sesliyle bir kız ardından bizi görmesiyle kesilen sesi yerini şaşkınlığa bırakırken üzerimde bana tecavüz etmeye çalışan piç Aden yavaş yavaş çatılan karşılarıyla karşısındaki kıza bakmaya başladı.
"Senin ne işin var burada?"dedi Aden.
"Beni özlemişsindir diye düşünmüştüm kuzen "dedi imalı bakışlarıyla ardından bana dönüp sırıttı bu kızdan hiç hoşlanmadım.
"Sen çık ben işim biter bitmez gelirim"dedi ardından tekrar bana döndü.
"Yapma ama kuzen bir kıza tecavüz mü ediceksin ne ara bu kadar acımasız oldun"dedi ardından bana acıyarak baktı hiçbir zaman insanların bana acımasından hoşlanmamıştım ama şu durumda bende olsam bende kendime acırdım.
"İşime karışmaman gerektiğini sana daha başka nasıl yollarla anlatabilirim kuzen emin ol Norveç'te bir akıl hastanesinin numarasını yedekte tutuyorum anladım ki seni burada adam edememişler"dedi şimdi acıma sırası bendeydi bir insan kuzenine nasıl böyle davranabilirdi.
"Ben anlayacağımı anladım kızın canını çok yakma bakire gibi duruyor sonra başına bela alırsın"sesi ardından bana döndü.
"İyi şanslar"dedi ve kapıyı vurarak çıktı arkasından ağlamam şiddetlendi.
"Aden lütfen yapma bak dur lütfen "diye yalvardım artık görüş anılanım bulanıklaşmıştı.
"Bunu sen istedin ben yapmadım "dedi ardından dudaklarını boğazımda gezdirmeye başladı ellerimi belli bir noktada birleştirdiği için ne ona karşı direniyor nede karşılık veriyordum.Yavaşça aşağılara inmeye başladığında olabildiğince yukarı çıkan elbismei göğüs hizama kadar sıyırdı.
"Aden lütfen"diye hıçkırdım.
"Şşşttt insafa gelirsem canını yakmıyacağım"dedi.
"Aden bırak"dedim aciz çıkan sesimle artık elbisemi üstümde hissetmediğimde ten rengi dantelli iç çamaşırlarımla yalnız kalmıştım.
"75b mi sencede çok küçük giymiyor musun"diye dalga geçti.Artık gözlerimi kapamıştım bedenim alev içerisinde yanıyordu tahrik olmuş muydum onun bile anlayamadım Adenin beni baştan çıkaracak dokunuşları artık bir yankı gibi geliyordu.
Üzerindeki tişörtten kurtulmak amacıyla ellerimi bıraktığında aniden gelen bir güçle erkekliğine sert bir tekme attım ve hızla ayağa kalktım acı dolu bir iniltiyle yatağa düştüğünde.
"Orospu"diye bağırdı tam o sırada elbisemi alıp üzrime geçirdim ve koşarsak odadan çıktım.
Koridorun sonuna kadar ilerleyip merdivenlerden resmen uçarak indim aşağı katta bazı sızmış insanlar hala içenler ve birde şu adenin kuzeni olan kız vardı beni görür görmez yanıma koştu.
"İyi misin"dedi ardından oda benimle birlikte koşmaya başladı evden çıktığımda yüzüme vuran soğuk hava dalgasıyla irkildim ne kadar ceketim ve çantam içeride kalsasa şu anda tek yapmam gereken buradan kaçmaktı.
"Dur bekle sana yardım edebilirim"dedi şu Adenin kuzeni olan kız ve yanıma doğru koştu.
Ağlamaktan onun yüzünü bile tam göremiyordum şu an bayılmak üzereydim evet 5 yaşından beri astımım olduğu doğruydu birkaç kere kriz geçirmiştim ama yinede ilacımı düzenli olarak kullanmıyordum.
"Hey hey sen iyi misin"diye kollarımda tutarak beni sarstı.
"D-değilim a-astımım v-var b-benim"diyebildim zorlukla ayakta durmakta zorlanırken kız beni kendisine yaslayarak ilerde duran siyah arabaya doğru götürdü ardından yavaşça bindirdikten sonra oda kendi koltuğuna geçti.
