Steve Rogers saflığı severdi. Hayatında eksik olan yegane şeydi saflık. İstese de elde edemeyeceği bir şeydi bu onun için. Dünya böylesine kirliyken nasıl saf olunabilirdi ki? Bu onun için imkansız bir düşünceydi. Ama belki de bu düşüncesi kendisi i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazım yanlışlarım affola.
□□□□
Sofi ve Steve hayatlarında bu kadar eğlendiklerini hatırlamıyorlardı. Evet, belki de hayatlarında bir çok eğlenceli şey yapmışlardı ama birilerini komik duruma düşürmek biraz bencilce dursa da eğlenmelerini engellemiyordu. Sonuçta yıllar boyu arkadaşları kendisine benzer bir muamele yapmıştı. Şimdi rollerin değişmesi kötü olmazdı değil mi?
"Bugünkü gelen sarışın biri ama Erin değil ve çok huzursuz edici bakışları var." dedi Sofi fısıldayarak. Bir taraftan telefonda Steve'e rapor verirken diğer yandan dükkanın uzak bir köşesinde ilgisizce kitapları inceleyen sarışın kadını izliyordu.
Oldukça heyecanlı geçen takip olayından sonra yaptıkları plan doğrultusunda Sofi diğer günler kim gelirse Steve'i arıyor ve Steve'de onun kim olduğunu bulmaya çalışıyordu. Sofi onların gönderildiğini nereden anlıyor diye sorarsanız. Bir sahaf olarak genelde müşterileriniz belirli insanlardan oluşurdu ve son bir kaç günden beri dükkanına gelen kişiler onlardan değildi.
Mesela okçu kızın ertesi günü dükkana birisi çocuklu olmak üzere iki kadın gelmişti. Sofi daha ilk saniyede onlardaki garipliği sezmişti. Tahmin ettiği gibi çocuklu olan Erin'di ki genç kadının oldukça tatlı olduğunu söylemeliydi. Diğeri ise Steve'in söylediğine göre Bruce Banner'ın nişanlısı Betty Ross'du. Arkadaşlarındaki azmi cidden ayakta alkışlanmalıydı.
"Bugün Roxy'i göndermişler. Biraz soğuktur ama zamanla insan alışıyor." Steve'in açıklaması ile düşüncelerinden ayrılan Sofi derin bir iç çekti.
"Dünküleri tercih ederdim. Dahası Alidia çok tatlıydı. Bilirsin bebekleri severim."
"Bilmez miyim?"
Sofi, Steve'in hafif alay taşıyan cümlesi ile gülümsedi. "Bu akşam geliyor musun?"
"Aslında bu akşam seni bir yerlere götürmeyi düşünüyordum?"
"Seviyorum ama aramızdaki o kadar sohbete ve itirafa rağmen seni bir randevuya çıkarmış değilim. Hazır kötü adamlarda sessizken bu fırsatı değerlendirmem gerek."
Sofi yüzünde oluşan aptalca gülümseme ile, "O zaman beni nereye götürmeyi düşünüyorsunuz Bay Rogers?" diye sordu.
