Happy Reading! A/N
T-t-teka? I mentally cuss nang mahagip ng paningin ko ang isanig kagimbal-gimbal na nilalang.
Ang nilalang na tinutukoy ko ay ang nilalang na ginawang bangungot ang kalahati ng buhay ko! Walang iba kung ‘di ang dakilang mokong na si Kyro Ace Seo!
Hindi talga ako makapaniwala na ang katulad n’ya ay pinipilahan, sunusunggaban, hinahabol, sinusudan, pinag-uusapan, at higit sa lahat ay kinababaliwan ng mga babae dito sa loob ng campus to think na isa lang s’yang freshmen.
NOOOO! HHIINNDDEEE! Hindi n’ya ako pwedeng makita,makita man n’ya ako hindi nya dapat ako makilala. Hingang malalim Yessa.
Breathe iiiiinnnn~ Breathe ooouuuuttt~
Waaaaaah! Anong gagawin ko. Napayuko ako agad ng mapansin ko na napatingin s’ya sa gawi ko. Sh*t baka makilala n’ya ako. I can see him in my peripheral vision. There is no doubt na tumayo s’ya, papunta dito.
Gosh! Anong gagawin ko? Kasisimula ko pang sa school na ‘to impyerno na ka agad ang bagsak ko? Wala pa nga akong ginagawang masama. Mawawala na din ba ako sa katinuan katulad ng nangyari dun sa mga babae kanina sa corridor?
Hinde! Hindi pwedeng matulad ako sa kanila. At mas Lalong hindi pwedeng mawala ako sa katinuan ng dahil lang sa lalaking ‘yan! “Ah, miss bago ka lang ba dito?” ( “O_O) Sh*t anong gagawin ko? Sa sobrang kaiisip hindi ko napansin na nakalapit na s’ya sa ‘kin.
Teka, tinawag n’ya ba akong miss? Meaning to say hindi n’ya ako nakikilala. “Ah, oo.” Sabi ko na lang ng may mahinang boses with matching cross fingers. I have to compose myself para hindi ako maging obvious na may tinatago ako. “May naka-upo ba sa tabi mo?”
Wala naman talagang naka-upo sa tabi ko pero, baka maging seatmate ko na s’ya for the whole sem, and that’s a no no to me. *tango tango* . “Ah ganu ba, pasensya na lang sa abala, ah by the way I’m Kyce and you are?” G*go! Bakit ganito s’ya, akala mo kung sinong gentleman.
Hala, panic mode na ‘ko, makikilala n’ya ako sa pangalan. “S –Saragossa.”Sh*it I stutter! “Why so formal?” Sabi n’ya with a sweet curious voice. “I like it that way.” Tama ‘yan Yessa, compose yourself. COMPOSE!
“Okay Saragossa, if you need something you can ask me alright?” Ano ba ‘yan! Why can’t he just go away? I just nod. “Uhm, why can’t you look at me? Are you shy?” Ano bang ritwal ang kailangan kong gawin para umalis na ang masamang espiritu na malapit sa akin? “No, I’m just not in the mood to talk.”
Tama ‘yan Yessa! Kung hindi s’ya makaramdaman, ipaalam mo na lang sa kanya na ayaw mo! I mentally grin fiendishly.
“Sorry for the inconvenience beautiful lady, I don’t know why but my feet just dragged me here near you.” Just what the hell is going on?! “I think I need to vomit.” Nagtawanan ang mga lalaki at napa-gasp naman ang mga babae sa sinabi ko. Samantalang si Ace? Ayon, jaw drop ang loko!
“Ang swerte n’ya kasi s’ya na ang nilalapitan ki Kyce tapos s’ya pa ang may ganang magsalita ng ganyan?!”
“OMG! How dare she?!”
“Ang arte n’ya grabe!”
“Grabe pare! SI Kyce first time na-busted!”
I need to do something. HIndi pa lang masisisra na agad ang reputation ko ng dahil sa Ace na ‘yan. “Ah, I m-mean I d-don’t feel well, so-sorry.” With that bamalik na sa dati ang panga ni Ace. “Okay class, take your seats now.” D*mn, what if i-introduce n’ya ako sa klase?
“Oh, you seating at the back, you’re a late enrollee right?” tumango na lang ako. “According to my records you are miss…” sabi n’ya na parang hinahanap yung pangalan ko sa papel n’ya,. No no no no! Not my given name! “Saragossa.” Whew! Muntik na!

BINABASA MO ANG
Missing Sanity
Ficção AdolescenteShe's still normal when she left her country. She returned still the same but improved normal girl she is. As she returns, she found a place where there seem to be a very contagious epidemic disease called INSANITY. Will she become one of those affe...