Lucky

Chapter 5

Love

Zaider's POV

Umuwi ako ng bahay galing sa photo shoot at nakita ko si Chelsea na nagluluto sa kitchen. Nakatalikod sya kaya sa tingin ko di pa nya ako nakikita. Meron pang nakalagay sa likod nya na "Im a bitch!". Alam ko naman na si Aya nanaman naglagay nun. Tinanggal ko nalang ng di nya naramdaman para di na mag iba ang maganda nyang mood.

Niyakap ko sya mula sa likod nya at nagulat naman sya.

"Ay kamatis!" Sigaw nya. Hahaha cute talaga nya kahit kailan.<3

Hinalikan ko sya sa pisngi at pinatong ko baba ko sa balikat nya.

"Kamusta ka na babe?" Bulong ko sa kanya. Habang naaamoy ko ang niluluto nyang omelete.

"Ayus naman. Kaso nakausap ko nanaman yung kambal." Sabi nya at finlip yung piniprito nyang omelete.

"Dont worry Chelsea, alam mo naman na di ko pinapaniwalaan ano man sabihin nila so dont worry." Sabi ko.

"I know. Pero..." natapos na syang magluto at tinanggal ang apron nya.

"Pero what?" Blanko kong tanong.

"Why don't we just move out? Kuha nalang tayo ng sarili nating apartment o kaya naman rent tayo ng room sa hotel? Mayaman naman kayo este tayo...sa pagmamahal diba?" Sabi nya. Alam ko naman meaning nya. Ayaw lang nya makasama si Aya at Ara but I understand. Kaso ayaw ko naman silang iwan. It would be unfair.

"Is this because of the twins?" Tanong ko.

Nag buntong hininga sya. "Yes." Sabi nya sabay tingin sa baba ng masama.

Hinawakan ko sya sa pisngi at nilapit ito sa mukha ko dahilan upang magka eye contact kami.

"Chelsea...you know I can't leave them alone."

"Eh kaya na naman nila sarili nila eh. I mean...kanina lang umalis sila ng di man lang nagbrebreakfast. Then soon sabi ni kuya guard sinundo na sila ng bf ni Aya para kumain ng breakfast sa ibang lugar."

"I know na kaya nila sarili nila but thats not what I mean. Nasa abroad si mom and dad at mukhang matatagalan sila doon. At pag umuwi sila hindi rin sila makakapag stay dito. Kaya kami nalang lagi tatlo ang magkasama. Tapos aalis pa ako? Buti nga nandito ka pa para samahan sila pag wala ako."

"Eh umaalis din naman sila tuwing nakikita nila ako." Sabi nya at nag pout sya.

"Haysss...they just dont believe me. You are a great girl and the perfect one for me. They are just too blind not to see that." Sabi ko ng may ngiti at ngumiti nalang din si Chelsea.

"Thank you baby." Sabi niya at binigyan ako ng kiss sa labi ng saglit.

Tumayo na kami at kumain ng breakfast at ang sarap ng mga niluto nya.

"Mmmmm! Wow. These are amazing! Nag improve ka na so much!" Sabi ko at sumubo pa ng dalawang kutsara ng kanin.

"Hahahaha. all those cooking lessons did paid off^^" sabi ni Chelsea habang ako, tuloy tuloy ang subo dahil sa sarap!

Si Chelsea ay isang sweet na babae. Kaya I dont believe na isa syang lalakero, isang bitch. Di naman kase talaga. Naabutan ko naman lagi syang behave at nakangiti habang sina aya at ara, naka kunot ang mga noo. Bigla daw umayos si chelsea nung nakitang papalapit ako sa kanila kasi ang totoo daw nag yayapusan sila ng kaibigan nyang lalaki. Kung ano lagi iniisip netong sina Aya eh!

Mayaman sina Chelsea dahil meron silang factory. Ang Mom at dad nya ang nagmamanage. Ang dad nya chinese at ang mom nya pilipino. May kapatid syang babae na nasa china kasama tita nila. Since dad nya chinese, meaning ay half chinese si Chelsea.

I know about that tradition thing but I don't care. I love her so much, I can fight for her. We can fight together. Kahit hindi sabihin sa akin ni Chelsea 'yun ay alam ko 'yung tungkol dun dahil kinausap ako nung nanay niya dati. Hindi 'yun alam ni Chelsea.

-Flashback-

"Babe, Where do you wanna go?" Tanong ko habang nagdadrive. Sumulyap ako sa kanya, nakatingin siya sa phone niya at mukhang nagtetext. Siguro friend niya lang, Ibinalik ko ang tingin ko sa dinadaanan.

"Babe I'm asking you" sabi ko at mukhang napansin na niya ako. "Huh?" Tanong niya at ngumiti. She's so beautiful!

"Where do you want to go?" Tanong ko ulit. Tumingin siya sa kalsada at mukhang naiinis.

"Pinapatawag tayo ni dad. Dun na daw tayo mag dinner sabi ni mommy" sagot niya at umirap.

Tumango ako at niliko na kotse papunta sa bahay nina Chelsea. "Are you okay babe?" Tanong ko at sinulyapan uli siya.

"Yup. I'm fine babe" ngiti niya sakin pero halata namang hindi siya okay.

Pinark ko na ang kotse sa tapat ng bahay nila. Tiningnan ko si Chelsea huminga muna siya ng malalim bago niya tanggalin ang seat belt niya.

Lalabas na sana siya pero pinigilan ko. Lumingon siya sakin ng nagtataka. Ngumiti naman ako sa kanya.

"I love you" sabi ko at hinalikan siya sa noo. Ngumiti naman siya sakin at lumabas na. Ganun din naman ang ginawa ko.

Pagpasok namin sa bahay nina Chelsea, agad kaming sinalubong ng parents nya.

"Good evening po Tita Charlotte, Tito Leo" sabi ko ng makita ko sila.

"Good Evening, good evening." Bati ni Tito ng may ngiti.

"Pasok na kayo habang mainit pa ang pagkain." Sabi naman ni Tita Charlotte.

____

"So.. How are you? I mean school or work, business" tanong ni tita Charlotte ng nakangiti at nakatingin sa akin ng deretso. tiningnan ko naman si Chelsea na nakatingin lang sa pagkain habang ginagalaw ito ng kutsara. Halata sa kanya na hindi siya komportable sa nangyayari.

"Fine. Ayos naman po yung mga nangyayari sa opisina. I'm taking care of the company here in the Philippines while my dad is fixing some stuff abroad with my mom." sagot ko. tumango naman sila maliban kay Chelsea. What is wrong with her?

"Ohh that's nice. Responsible kid huh?" at tumawa si Tito Leo kaya tumango ako at ngumiti sa kanilang dalawa. natigilan naman sila nung mag ring ang phone ni tito. nag-excuse siya samin para sagutin ang call. si tita naman ay pumunta sa kusina, kukunin niya lang daw yung dessert.

tumingin ako kay Chelsea na nakatingin kay tito na nakatalikod sa amin. "You should eat babe. Are you okay? eat your food" bulong ko sa kanya. ngumiti ako sa kanya nung ngitian niya ako.

bumalik na si tito at tita. Nag tanong lang sila tungkol sa business at kung ano ano pa hanggang sa mag paalam si tito Leo dahil may tumawag nanaman dahil meron daw emergency meeting. Tumayo na rin si tita para tawagin ang katulong. Pumunta kaming dalawa ni Tita sa sala habang si Chelsea ay pumunta sa kwarto niya dahil may kukunin daw siya.

"I don't know how to start this but um.." lumingon ako kay tita nung nagsalita siya. "You need to break up with Chelsea." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "W-what?" Tanong ko.

"I know that you really love our daughter but you know that she's chinese. I'm really sorry, you are a great kid. You're responsible, you're loving but you're not Chinese." Tumigil sa pagsasalita si tita at umupo sa sofa, ganun din naman ang ginawa ko.

"I like you for our daughter but... her father and grandparents wants Chelsea to be married with their friend's son that is also Chinese, and I have no choice." Tuloy niya. Lalo kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Traditon? Huh? Stupid tradition!

"Sorry but.. I love your daughter and I know that you love her too. I respect your tradition but whatever you say, I will never leave her. I can fight for her and I will" sabi ko tsaka tumayo, sakto namang dumating si Chelsea dahil gusto ko ng umalis sa bahay na to.

"Thank you for the dinner Mrs. Chua" sabi ko tsaka tumango at hinila na paalis si Chelsea.

-End of Flashback-