Sadako's First Love

Chapter 24.

Chapter 24.

Note: Gusto ko nang tapusin 'to, so? Bilisan na natin ang happenings, actually this story is lot of side-story so, tanggalin na natin yung side nila. and lets go on to the climax. >.<

Amiko's POV

NOVEMBER 29.

O____o

T-teka? Tama ba ang nakikita ko sa white board, that today is November 29? No! This cant be true. Why? Bakit ko nakalimutan. I was supposed to be the house the whole day of this date. Pero, I forgot and I went to school. What am I going to do?

*panic mode*

Halos manlaki talaga ang mata ko, habang dahan-dahan na dumilim ang aura sa paligid ko.

"Amiko!" *poke* Denise poked me.

"What's wrong with her Kaye?" Fenrir asked. Nakakunot naman ang noo ni Fenrir na parang natatae sa reaksyon ng mukha nya.

"I don't know, kanina pa siya ganyan sa klase. Parang LUTANG." Sabi naman ni Kaye na parang nagtataka talaga sa nangyayari sa akin. Actually hindi parang kasi kanina pa siya nagtataka.

"maybe she's just lack of sleep again?" conclusion naman ni Denise.

Pero ako, ayun, nakaupo at yakap ang mga tuhod ko. Parang may itim na aurang nakapalibot sa buong kong katawan at mga salitang nagmumuni sa isip ko.

Shet, bakit ba kasi hindi ko naalala? Dahil ba sa lovelife ko? No way, forget everything but never my mom.

Bigla na lang bumalik ang ala-ala sa isip ko ilang taon na ang nakakalipas. My mom was died. She killed herself. Yeah, nag-suicide ang mom ko. Reason? Because of my father. May kabet ang papa ko that time and my mom was really depressed, she don't even think that she have a daughter. Anak na nagaalala sa kanya. And that girl who stole my dad from my mom. I hate her. Sinusumpa ko ang babaeng sumira sa pamilya ko. Siya ang dahilan kaya nawala ang mama ko saken at ngayon, lumayo ang papa ko para sa aken. I cant forgive that girl. She ruined my life.

That day when my mom died. I was so depressed. Wala na akong kinakausap, ilang araw na hindi kumain. Kahit pag-ligo hindi ko na ginawa. Kinakausap ako ng papa ko, pero, that time galit din ako sa kanya.

"Hays, ano kayang gagawin natin kay Amiko?" namomoblema na sila sa akin. Pero hindi ko yata kaya ang maging ewan, ewan I mean masaya, magsaya at maging masaya today. Para bang may langit at lupa at nasa gitna ako. -_- Akala ko kaya ko nang harapin ang araw na ito, pero tuwing naaalala ko ang nakaraan. Nasisira ang lang ang lahat.

"Don't let the past control you to the present, for you to be good in the future" tila may isang liwanag na dumaan sa harap ng mata ko at malinaw na narinig ng tenga ko ang mga salitang iyon. At tulad ng laging nangyayari sa storyang ito. Si Delilah ang nagsalita habang nagbabasa ng libro. Sabay-sabay kaming napalingon kay Delilah.

"Look, Amiko's look so...creepy.." medyo nauurong ang pagsasalita ni Denise.

"Hey, Ayos ka lang ba Amiko?" pumunta sa harap ko si Kaye, pero hindi ako nagsasalita at nanatiling nakatulala lang.

Hindi ako umimik, ewan ko kung bakit pero, parang may mali, na may tama na ewan. Nakakainis naman, nagiging ewan na din ako dito.

*Lalalala, lalala, lalala*

"Amiko, nagri-ring yung phone mo!"

"huh?" natigil ang lahat ng biglang sigaw ni Kaye sa harap ko. Kinuha ko naman ang cellphone ko sa bulsa ng palda ko.