Sadako's First Love

Chapter 9.

Chapter 9.

Amiko's POV

"hoy Amiko!" huh? napahinto ako sa boses ng nakakairitang nilalang sa mundo.

huminto ang mokong sa harap ko, bullshit, badtrip ako, kumbaga sa sing-sing, sinanla na niya ako. Leche talaga tong Francis na toh.

"bakit?" i just give him a dark glare kaya napaurong siya palayo.

"pwede walang takutan?" pang-asar pa nito. peste talaga. Kanina kung ismiran niya ako ganun na lang tapos ngayon. Ay ewan.

Tumalikod na ako dahil urat na urat na ako sa kanya. Wala na akong ganang pumasok sa afternoon class. -___-

"hoy teka langn naman Amiko" humawak ang loko loko sa balikat ko kaya naman lumingon ako ng masama sa kanya.

"Tanggalin mo yan o ito na ang huling araw mo sa mundo?" sa sitwasyon ngayon, seryoso talaga ako. Leche talaga. Francis na nga lang ang kaisa-isang taong hindi takot sa akin tapos...feeling ko binenta niya pa ako? I feel so disappointed. Medyo nalungkot ang expression ng mukha ko kaya naman tumalikod na akong tuluyan sa kanya at naglakad na paalis. Pero wala pang limang hakbang hinawakan nito ulit ang balikat ko.

Nilingon ko naman siya.

"alam ko galit ka saken Amiko, pero sana sa lahat ng ginagawa ko sayo, maisip mo din ang magandang side ng mga ito, not all the time lagi kitang pinaglalaruan."

huwaww? Not all the time pa ah, eh halos sa araw-araw na ginawa ng Diyos ganyan ka na. hmmp.

Akala ko tapos na ang sasabihin niya kaso..

"I did it all those things for you kasi..."

Di niya pa tapos ang sasabihin niya ng may tumawag saken.

"Amiko" nilingon ko ang sana likod ko and its Rupert.

>......< boom! Kung mas epal, meron din namang charming na lalaki sa kwentong toh. And it's him.

Naglakad papunta sa akin si Rupert.

"Hello, Amiko~" he greeted.

"H-hi." until now hindi pa din ako confortable sa kanya. >.....< di ko alam ang gagawin ko everytime na makikita ko siya.

"Ahmmm, Amiko, mukhang busy ka yata." nawala sa isip ko na kasama ko pala si Francis.

"ahh sige Amiko, una na ako." pagpapa-alam ni Francis. Oh? Akala ko baa yaw nito na makasama ko si Rupert? And now, he let me with Rupert all alone? Feeling ko may toyo na sa utak yun. O di naman kaya bipolar siya. -_____-" wag naman sana.

wala na akong nagawa kasi agad naman siyang tumalikod sa akin. Hmmpp okay lang kala naman niya nakalimutan ko na ang ginawa niya? leche.

"So Amiko? may gagawin ka ba?" huh? bakit naman tinatanong nito?

"wala, hindi na kasi ako papasok sa afternoon class ko eh" sagot ko dito,

"ahh ganun? ahmm pwede ko bang mahingi ang ilang oras mo? heheheh samahan mo naman ako sa park. Bibili ng ice cream."

>.....<

Walang eme-eme, eh sumama ako sa kanya.

Kinuha ko na ang gamit ko at lumabas na ng room. Dumiretso ako agad sa school gate para antayin si Rupert. Meron pa ngang mga student na tumitingin sa akin at lumalayo sabay takbo. Meron din naming nagbubulungan na bakit daw ganiyo ang itsura ko? So? What I meant is, trending ako habang nag-aantay kay Rupert.

"Amiko!" nilingon ko naman ang lalaking tumawag sa akin. Tumatakbo ito patungon sa akin habang nakangit at winawagayway ang kamay nito.

O//////o Para akong nasa langit kasama ang aking anghel. Ahay!