Sadako's First Love

Chapter 32.

Chapter 32.

Amiko's POV

Tumayo na ako sa seat ko. Kung tutuusin. Hindi ko na naalala na may ganito pala kaming activity today. Sa dami siguro ng iniisip ko, pati study ko napabayaan ko na. How stupid Sadako. Nakakainis naman. Hindi ko alam ang gagawin ko. Paano kung, hays, iisipin ko pa lang nahihiya na ako. I know na hindi naman na ako like noong dati na super napapahiya. I am now just a simple student. Since nga na ganito na ako. Pero gosh, they are all staring at me. Hindi ko alam, sana kainin na ako ng lupa. Now na. as in, now na. T^T

Habang nilalakad ko ang way papunta sa board. Feeling ko, I take it so slowly. I don't know if I am doing it intentionally or it just my way of walking. Parang ang layo nga ng board sa akin eh. Pero like whatever, everything in this worls has its end.

Narating ko na ang harap ng room namin. Ngayon, nasa harap ako ng mga classmate ko. Hindi alam ang gagawin at naghihintay sa sunod na mangyayari.

"Amiko..." napalingon ako sa tumawag sa akin. Its Denise. May pina-abot siya sa classmate ko na CD. Pag dating sa akin, may note na nakalagay.

"I know na hindi ka prepare, pero choose a song na lang sa CD ko. You know 'HEARTSTRINGS' naman di ba? Sorry, k-pop ang dala ko eh :'("

Napatingin ako sa kanya, ganun na din kila Kaye at Fenrir pati si Delilah. Lahat sila chini-cheer ako. Pero, ng mapalingon ako kay Francis. Ayon siya, hindi nakatingin sa akin at may ginagawa sa cellphone niya. Nakakainis siya, hindi niya ba alam na bawal ang cellphone sa klase. -__-

Teka? Dun nga lang ba ako naiinis? O may iba pang dahilan?

"Let me have your CD Miss Gonzales" inabot ko sa teacher ko yung CD. I chose to sing "To Love Me by Park Shin Hye" thank you sa pinahiram na CD ni Denise sa akin na Heartstring. >.< She Really loves Korean music.

The music starts playing.

(Yung English lyrics na lang yung lalagay ko, but imagine na she singing it in Korean language.)

♪♪Since when is it, you come into my heart

My heart keep thumping even for your little smile

For along time, I've been waiting for this fate like love

It's you, I know it.

Oh~ That my love is you♪♪

Habang kumakanta ako. Sa iisang way lang ako nakatingin. Pero nakakainis kasi, feeling ko, he don't notice me. Feeling ko, para akong timang. Feel na feel ko pa naman yung meaning ng song.

♪♪You're like a cotton candy that melting all day in my heart

You're like rainbow that coming dazzlingly into my heart

Will you whispered me with your sweet voice

That from the beginning your heart everyday loving me too

I love you just be my love.♪♪

Si Francis, bakit pakiramdam ko. Kami lang dalawa ang nasa loob ng room. Pero hindi niya ako makita. Hindi siya tumitingin sa akin. Bakit pakiramdam ko, malabong. Teka? Sure na ba ako? Totoo ba Amiko? Pero, ganito nga ba yung feeling. Si Francis, bakit ang liwanag niya. Kimikinang ang paligid niya. Yung mapungay niyang mata. Yung matangos niyang ilong. His shiny black hair. And his damn thin kissable lips. Bakit lahat ng sakanya, feeling ko. Perfect. My heart. Hindi siya tumitigil sa pagtibok ng mabilis. And the way I sing the song. Feeling ko, lahat totoo ng sinasabi ko.