Dertien.

219 15 1
                                    

Die edit vond ik wel even leuk.
Michael.

Ik word wakker en kijk een beetje dom rond. "Waar ben ik." Mompel ik. Ik kijk naast me en zie Charlotte liggen. "HEEE MAMA GOEDEMORGEN." Schreeuwt Jamie terwijl ze de kamer in komt rennen. "He papa jij bent ook hier." Ik kijk even naast me om te kijken of Charlotte ook wakker is geworden maar die slaapt gewoon rustig verder. "Jeem kom we gaan naar beneden." Fluister ik naar Jamie. Ik stap uit bed en ga opzoek naar mijn broek. Al gauw heb ik mijn broek gevonden en trek hem aan. Jamie is al naar beneden gerend en ik loop achter haar aan naar beneden. "Papa jij zou toch gisteren al weer naar huis gaan?" Vraagt Jamie ineens. Ik denk even na of ik de reden ook weet waarom ik niet terug ging maar ik kan het me niet meer herinneren dus zeg ik maar: "Mama wilde niet dat papa nig terug ging rijden in het donker." Jamie knikt en gaat dan verder met haar broodje.

"Hey guys." Zegt Charlotte als ze de trap af komt lopen. "Hey babe." Antwoord ik. "HEE MAMA VIND JIJ HET OOK ZO LEUK DAT PAPA HIER IS." Stuitert Jamie om Charlotte heen. "Heel leuk schat." Antwoord Charlotte nog half slapend.

"Mama appels zijn vies." Zegt Jamie ineens. Charlotte kijkt Jamie even raar aan en zegt dan: "Schatje je eet druiven." "Maar mama Appels zijn gewoon vies." Zegt Jamie koppig. "Als jij appels vies vind dan vind je appels vies schatje." Ik lach even en loop dan naar Charlotte toe. "Lotje ik moet zo gaan." Zeg ik. Charlotte draait zich om doet mijn bloesje goed en zegt dan: "Maar ik wil niet dat je weg gaat." Met een pruillip.

HOI IK LEEF NOG EN ALVAST EEN FIJNE JAARWISSELING AANGEZIEN IK DAT STRAKS GA VERGETEN BAAYE. XOXO

Jamie.✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu