Jamie.✔

Drieëntwintig.

Jamie.

Hoelang zit ik hier al? Minuten? Uren? Dagen? Ik heb echt geen idee. ''HALLO? KAN IEMAND MIJ VERTELLEN HOELANG IK HIER AL BEN?'' En natuurlijk nog steeds geen antwoord. Naja ik had ook niet echt anders verwacht maar proberen kan altijd. Ik hoor weer een deur opengaan en merk dat de bouwlamp eindelijk uitgaat. ''Hallo?'' Een vage schim loopt voorbij en er wordt een glas met water en een droog broodje voor me neergezet. De voetstappen gaan weer weg en ik pak het broodje en probeer er een stukje af te scheuren. ''Jeez eh als je zou willen kan je hier gewoon even iemand mee neerslaan.'' Mompel ik in mezelf. Het broodje leg ik weer terug en pak het glas water. Ik doop mijn vinger in het glas en ruik aan het water.

Alweer hoor ik voetstappen binnenkomen maar dit keer zijn ze achter me. Ik krijg de blinddoek weer om en word omhoog geholpen zodat ik sta. De persoon achter me geeft me een zetje en begeleid me naar een andere ruimte. Als we weer stilstaan wordt de blinddoek weer afgedaan en ik sta in een soort van kamer met een bed, wc, wasbak en een vloerkleed. ''Hallo Jamie, hoe is het ermee?'' Hoor ik ineens een stem achter me zeggen. ''W-wie ben je en wat wil je van me?'' Vraag ik. ''Ik ben de persoon die je had moeten opvoeden en je vader had dat niet mogen doen.'' Antwoord de persoon. ''En waarom voedde je me dan niet op?'' ''Omdat je moeder me keihard had afgewezen.''Ik schiet in de lach maar hou al gauw weer op. ''En waarom wees mijn moeder je af?'' 

Heeyo nog even een deel voor school. Baaye. XOXO SAVANNAH GURL.