Jamie.✔

Achttien.

Charlotte.

Zenuwachtig kijk ik om me heen of ik Jamie kan vinden maar natuurlijk kan ik haar niet vinden. Michael en Ashton komen er zo aan en hebben gezegd dat ik rustig moet blijven. Maar hoe kan je rustig blijven als je kind is ontvoerd. In de verte zie ik Ashton en Michael aan komen rennen en zijn helemaal buiten adem als ze zijn aangekomen. "Lot waar is Jamie?" Vraagt Michael als hij weer een beetje op adem in gekomen. Ik zucht geïrriteerd en zeg dan: ''Die is dus waarschijnlijk ontvoerd daarom belde ik ook.'' ''Oh ja ehm dat wist ik.'' Zegt Michael ongemakkelijk.  

We zijn nu al een hele tijd aan het zoeken maar we hebben Jamie nog steeds niet gevonden. "Lot misschien moeten we terug gaan." Zegt Michael. "Nee ik ga niet terug voor ik haar gevonden heb." Zeg ik koppig. "Charlotte je gaat mee terug." Besluit Ashton. "NEE ik ga NIET mee voordat ik haar gevonden heb." Schreeuw ik. "Lot er slapen mensen niet zo schreeuwen." Zegt Michael. "IK BESLUIT ZELF WEL OF IK SCHREEUW OF NIET ." Schreeuw ik. Ashton komt naar me toe lopen en gooit me over zijn schouder. Ik begin als een spast om me heen te slaan en begin te schreeuwen. "LAAT ME LOS KLOOTZAK IK KAN HEUS WEL ZELF LOPEN. ZIE JE DIE DINGEN DAAR DAT ZIJN GEEN TENTAKELS. EN ALS JE VINDT DAT HET WEL TENTAKELS ZIJN MOET JE OPPASSEN WANT IK WURG JE ER ZO MEE HOOR" Schreeuw ik nu nog harder. Ashton loopt gewoon verder alsof er niks aan de hand is en ik ga gewoon verder met slaan en schreeuwen.

HEEYO. Wow vandaag gewoon een deel van forever, een nieuw boek -willen jullie dat misschien lezen?- en een deel van Jamie wejoo.

XOXO SAVANNAH GURL.
Even voor de duidelijkheid omdat Kim me nu half aan het vermoorden is. Charlotte en Michael hebben GEEN relatie. Misschien komt dat Later nog wel