Too Innocent To Be a Delinquent ONHOLDONHOLD

Chapter 13

NOTE: Dun dun dun dun dun dun...

Hi guys! Kumusta na! WOW! At last naka-update narin....Kung may nagababasa pa nitong story na ito ay THANK YOU!

ENJOY READING!

Tachibana Meru POV

Naglakad ako papasok ng school and i flash my smile when someone greet me. 'Morning.' bati ng isa saken ng isang lalake habang tumatakbo. 'Morning din.' bati ko din sa kanya. Habang papalapit ako sa room ay unti unti akong kinakabahan, lalo na nung maalala ko yung nanyare the other day with Ayuzawa. 'Calm down...don't be nervous, dont panic, relax.' i chant to myself. lahat na ata ng klaseng word na ang ibig sabihin ay panpakalma ay nasabi ko na.  Napatinign ako sa mga room at napansin ko na nagka-klase na sila.. 'Damn!!!' tumakbo agad ako,,,late na naman ako nito as usual.  

 On  my way sa classroom ay may tumawag sa aken.

'Tachibana!' It was the twins, Momo and Mimi Lee the class leader of 2-B (Second Year section B). Sa Shoukete Academy.

note: Yan na pala name ng school...Hahahaha  /  Shonen(Juvenile) + Ukete(Taker) = Shoukete

 

'Oh kayo pala....' Sabi ko sa kanila and smiled and walked to their direction sa isang gilid which is pretty much secluded at walang pumunta dito na studyante.

'Yeah its us...and don't smile so fakely.' Momo said, I know it is momo kasi laging naka-black leggings iro sa ilalim ng skirt niya samantalang si Mimi naman ay white leggings. And this two hates me to the core.

Here in Shoukete, isang beses sa 1st term, leaders in every class fights for the king position on their year level. Teachers in the school knows about this at pinayagan nila ito for one reason. Ang rason kung baket pinayagan ito para maiwasan ang lageng away at sapakan sa school. Dati kasi ng wala pang leader sa school ay lageng may away....Palakasan at maraming umaasta bilang leader. Kaya napagdesisyunan nila na their should be a leader in every year level.

'I'll definitely wipe that smile of yours Tachibana kaya humanda ka.' Mimi said and she walk away and sumunod di si Momo. 'See you next week.' sabi ko sa kanila. Next week na magaganap ang laban, nakakatamad. Kung pwede lang hindi lumaban ay hindi ako lalaban, this is Ruka's fault. Seriously! Last year kasi nung fist year kami ay dapat si Ruka ang lalaban sa klase namin para maging leader sa buong first year pero pumunta ng Europe ang damuho at  nag-iwan ng sulat na naglalaman ng mensahe na ako daw ang lalaban dahil conflicted daw schedule niya. Well, Ruka is an only child...Chaebol ang best friend ko.

note: a family-controlled industrial conglomerate in South Korea. (galing kay Meriam Webster. keke)

Habang busy akong nagmo-monologue sa isip ko ay hindi ko namalayan na nagring na pala ang bell. Binuksan ko yung pinto ng room,,, 'As usual Tachibana late ka na naman.' Sita saken ni Ojiro sensei. 'Gomen sensei...' paunmanhin ko at naglakad nako papunta sa desk ko. Habang naglalakad ako ay nagtama ang mata namin ni Ayuzawa... Eeeeek! Smile. Smile Meru! Flash your famous innocent smile! *smile* *twitch* demnit! Hindi naman siguro napansin yun. Dapat mag-go-good morning ako sa kanya gaya ng lage kung ginagawa pero i missed it. Shit!